ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ

ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ

Απάνθισμα από τις επιστολές του Ρώσου μεγάλου και διακριτικού Γέροντος Νίκωνος (1894-1963) σε πνευματικά του παιδιά. Οι επιστολές αυτές δείχνουν έναν πνευματικό πατέρα ικανό να εμπνέει μετάνοια και διόρθωση, καθώς οι νουθεσίες του αποτελούν όχι μόνο απόσταγμα της θείας σοφίας του Ευαγγελίου και των αγίων πατέρων, αλλά και καταστάλαγμα της πνευματικής του πείρας, πείρας αποκτημένης από πολύχρονο εσωτερικό αγώνα.

Ο Γέροντας, προβάλλοντας πάντοτε την ταπείνωση ως σταθερή βάση της χριστιανικής ζωής, ως κύρια προϋπόθεση της πνευματικής προκοπής και ως θεοχάρακτη οδό σωτηρίας, στοιχίζει δίπλα της την ελπίδα στον Σωτήρα Κύριο, την αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον, την αγόγγυστη υπομονή στις θλίψεις, την πρόθυμη τήρηση των θείων εντολών, την αδιάλειπτη προσευχή και τη διαρκή μετάνοια. Παραπέμπει, μάλιστα, συχνά στα ευαγγελικά παραδείγματα του τελώνη, του λεπρού και του άσωτου υιού.

(Από την παρουσίαση του εκδότη)

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ

1.- Ὅ,τι μᾶς συμβαίνει, λυπηρό ἤ εὐχάριστο, παραχωρεῖται γιά τό καλό μας

2.- Ὅποιος ἀγαπᾶ τόν Θεό, πρόθυμα ὑποφέρει γιά χάρη Του

3.- «Πρῶτα ἀπ’ ὅλα νά ζητᾶτε τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ»

4.- Ὑπομονή στίς θλίψεις. Ἀγάπη πρός τόν πλησίον καί ἀγάπη πρός τόν Θεό

5.- Ὑπερηφάνεια καί ταπείνωση. Μετάνοια καί Ἐξομολόγηση

6.- Ἡ εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ

7.- Ἡ καλλιέργεια τῆς καρδιᾶς. Ἡ αὐτοδικαίωση. Ἡ μνήμη τοῦ θανάτου

8.- Ἡ ἀναγνώριση τῆς ἁμαρτωλότητάς μας

9.- Ἡ ψυχική κατάσταση καί ἡ προσευχή τοῦ τελώνη

10.- «Βγάλε πρῶτα ἀπό τό μάτι σου τό δοκάρι…»

11.- Ἡ ὠφέλεια ἀπό τίς θλίψεις

12.- Ἀρρώστια καί δοξολόγηση τοῦ Θεοῦ

13.- «Δῶσε αἷμα καί λάβε Πνεῦμα»

14.- Ὁ δρόμος τοῦ Χριστοῦ. Τό αἴσθημα τῆς μοναξιᾶς

15.- Ἡ αὐτοκτονία

16.- Ὅλοι εἴμαστε πεσμένοι

17.- «Ἐκεῖνος πού ἐνεργεῖ μέσα σας εἶναι ἰσχυρότερος ἀπ’ αὐτόν πού κυριαρχεῖ μέσα στόν κόσμο»

18.- Ἡ ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ

19.- Οἱ πειρασμοί στόν πνευματικό ἀγώνα. Ἡ βοήθεια τοῦ Θεοῦ

20.- Ἡ σωστή προσευχή. Τά δύο στάδια τῆς πνευματικῆς ζωῆς

21.- Ἡ ἐλεύθερη θέληση τοῦ ἀνθρώπου, τό καλό καί τό κακό

22.- Μέ τήν πίστη καί τήν προσευχή οἱ δοκιμασίες γίνονται πολύ ὠφέλιμες

23.- Τά προβλήματα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐκπαιδεύσεως

24.- Ἡ πτώση τῶν ἀγγέλων καί τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ ἀναγκαιότητα τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Κυρίου

25.- Τό πάθος τῆς μέθης (Α’)

26.- Ἡ ἀγάπη καί ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ γιά κάθε ἄνθρωπο

27.- Φιλοσοφία καί πίστη

28.- «Θεοί εἶστε ὅλοι καί παιδιά τοῦ ὕψιστου Θεοῦ»

29.- «Νά προσεύχεστε ἀδιάλειπτα»

30.- Ἡ προκοπή στήν πνευματική ζωή μετριέται μέ τό βάθος τῆς ταπεινώσεως

31.- Οἱ ἅγιοι τῆς Δύσεως καί οἱ ἅγιοι τῆς ᾽Ανατολῆς

32.- Ὁ πνευματικός ἄνθρωπος

33.- Ἡ ἐκπλήρωση τῶν ἐντολῶν καί ἡ συντριβή τῆς καρδιᾶς. Ἡ ἐπίδραση τῆς θείας χάριτος στή θέληση τοῦ ἀνθρώπου

34.- Γιατί μᾶς ἔχει δοθεῖ ἡ ζωή. Τό πνεῦμα τοῦ κόσμου

35.- «Ὅλοι θά σᾶς μισοῦν ἐξαιτίας μου»

36.- Ἀποφυγή τῆς ἀπελπισίας. Προσευχή καί μετάνοια

37.- Προσευχή καί προσοχή. Σώζονται μόνο ὅσοι μετανοοῦν

38.- Δέν ὑπάρχει καμιά ἁμαρτία πού νά μήν μπορεῖ νά συγχωρηθεῖ

39.- Τί εἶναι ἡ Ἐκκλησία. Πῶς γίνεται καί πῶς παραμένει ὁ ἄνθρωπος μέλος τῆς Ἐκκλησίας

40.- Ἡ προϋπόθεση τῆς εὐτυχίας καί τῆς σωτηρίας

41.- Ἄν ἐμεῖς κάνουμε ὅ,τι μποροῦμε γιά τή σωτηρία μας, θά κάνει καί ὁ Κύριος ὅ,τι εἶναι ἀναγκαῖο. Οἱ ἀμφιβολίες

42.- «Ὅποιος κάνει ὑπομονή ὥς τό τέλος, αὐτός θά σωθεῖ»

43.- Μετάνοια χωρίς δικαιολόγηση τῶν ἁμαρτιῶν

44.- Γιά νά σωθοῦμε πρέπει ν’ ἀποβάλουμε τά δαιμονικά χαρακτηριστικά καί νά οἰκειωθοῦμε τά ἀγγελικά

45.- Ὁ περισπασμός στήν προσευχή καί ὁ θυμός

46.- Τά ὅπλα μας ἐναντίον τοῦ διαβόλου καί τῆς ἁμαρτίας. Εἰλικρινής Ἐξομολόγηση

47.- Τό μεγαλύτερο δῶρο τοῦ Θεοῦ: Νά δοῦμε τίς ἁμαρτίες μας καί νά κλάψουμε γι’ αὐτές

48.- Πρέπει νά ἐπιδιώκουμε καρδιακή συντριβή καί ὄχι πνευματική παρηγοριά

49.- Τό δηλητήριο τῆς κενοδοξίας

50.- Χαρά γιά τόν ἐπικείμενο θάνατο

51.- Θλίψεις καί πνευματική χαρά. Πνευματικός ἀγώνας. Ἀγάπη πρός τόν πλησίον καί ἀγάπη πρός τόν Θεό

52.- Οἱ συμφορές εἶναι ἐκδηλώσεις τοῦ ἐλέους καί τῆς ἀγάπης τοῦ Κυρίου

53.- Πρέπει νά εἴμαστε συνετοί σάν τόν μετανοημένο ληστή

54.- Ἀγώνας γιά τήν ἀποφυγή τῆς ἐπαναλήψεως ἐξομολογημένων ἁμαρτιῶν

55.- Μόνο ἡ ταπείνωση φέρνει τόν ἄνθρωπο κοντά στόν Θεό

56.- Τό πάθος τῆς μέθης (Β’)

57.- «Ὅποιον ἀγαπᾶ ὁ Κύριος, τόν διαπαιδαγωγεῖ»

58.- Ἡ πρόοδος στήν πνευματική ζωή ἀπαιτεῖ χρόνο

59.- Φροντίδα γιά τή σωτηρία χωρίς ἀναβολή

60.- «Μέ τήν ὑπομονή σας θά σώσετε τίς ψυχές σας»

61.- Ἡ ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ

62.- «Ἀγρυπνεῖτε καί προσεύχεστε»

63.- Κανένας δέν μπορεῖ νά σωθεῖ μόνος του. Ὅλους μᾶς σώζει ὁ Χριστός

64.- Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός ἡ μοναδική ἐλπίδα μας

65.- Ὁ φόβος τοῦ θανάτου

66.- Ἡ σωτηρία μας ἐξαρτᾶται ἀπό τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ

67.- Ἄμεση ἀπόκρουση τῶν κακῶν λογισμῶν

68.- Μετά τή λύπη ἔρχεται ἡ χαρά. Πάνω ἀπ’ ὅλα πρέπει νά ἐπιζητοῦμε τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ἀντίσταση στόν πονηρό μέ πίστη, ὑπομονή, ὑπακοή, προσευχή, νήψη, αὐτομεμψία, μετάνοια καί ταπείνωση

69.- Οἱ θλίψεις εἶναι σημάδι τῆς εὔνοιας καί τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ

70.- Ἀπομάκρυνση ἀπό τήν κοσμική ματαιότητα

ΚΟΙΤΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ