ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΜΟΝΟ Η ΠΙΣΤΗ

ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΜΟΝΟ Η ΠΙΣΤΗ

ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ Β’

«Λέτε ότι πιστεύετε στον Θεό και το θεωρείτε αρκετό. «Και τα δαιμόνια πιστεύουσι και φρίσσουσι» (Ιακ. 2,19). Εσείς ως άνθρωπος πρέπει να έχετε κάτι περισσότερο. Ας πούμε, σας οφείλει κάποιος πέντε διαφορετικά πράγματα, και σας επιστρέφει μόνο το ένα, δεν θα θυμώσετε; Και από εσάς ο Δημιουργός ζητά πέντε πράγματα, ενώ εσείς του προσφέρετε μόνο το ένα. Αυτά τα πέντε πράγματα είναι τα εξής: Η πίστη στον Θεό, η γνώση της αγάπης του Θεού, η γνώση της θέλησης του Θεού, η γνώση της ενέργειας του Θεού, η γνώση της κρίσης του Θεού.

Στην πίστη στον Θεό μπορούσατε να φθάσετε όπως θα έφθανε ένας οποιοσδήποτε παγανιστής, παρατηρώντας τη φύση, και συμπεραίνοντας ότι η ύλη προϋποθέτει και Δημιουργό. Όμως όλα τα άλλα ο παγανιστής δεν μπορεί να τα γνωρίσει χωρίς το Ευαγγέλιο του Χριστού…

ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΜΟΝΟ Η ΠΙΣΤΗ στον Θεό, αλλά είναι απαραίτητα και όλα τα άλλα που ο Σωτήρας του κόσμου ανήγγειλε στους ανθρώπους και ζήτησε απ’ αυτούς. Αφού εάν ήταν αρκετό μόνο εκείνο που η φύση μας υπαινίσσεται, και που εσείς θεωρείτε αρκετό, τότε και ο ερχομός του Υιού του Θεού στον κόσμο θα ήταν άχρηστος, και τα πάθη Του στον σταυρό ανόητα. Γι’ αυτό βιαστείτε, μέχρι να έρθει ο θάνατος, να ντύσετε τον νεκρό σκελετό της πίστης σας με σάρκα και ζωή.»

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΜΟΝΟ Η ΠΙΣΤΗ )

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΜΟΝΟ Η ΠΙΣΤΗ

ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ Β’

 

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ

131.- Στον διάκονο Π. Ν. για τη δεισιδαιμονία των αθεϊστών

132.- Στον γονέα που ρωτάει: «Υπάρχουν τα πνεύματα;»

133.- Προς μια γερόντισσα για την ανάσταση των σωμάτων

134.- Στον καθηγητή Μίλαν Ι. που ρωτά για το Α’ Κορ. 3, 18

135.- Στον δημόσιο υπάλληλο Σ. Π.: Η ιστορία περί υιοθετημένου

136.- Προς ένα φιλότιμο άνθρωπο: Περί συκοφαντών

137.- Προς το αφεντικό Ν. Ν. για την αθέτηση του λόγου

138.- Σ’ έναν μπακάλη για το σωστό ζύγισμα

139.- Σ’ έναν ουνίτη για την αλλαγή πίστεως

140.- Στον αλουμινά Στόγιμιρ Π. για τη λιτανεία

141.- Σ’ ένα γονέα για μια ολέθρια προίκα

142.- Στον εργάτη Νικόλα Τσ. για το πνευματικό έλεος

143.- Προς έναν άρρωστο στρατάρχη για το αιώνιο κέρδος

144.- Στον δικαστή Πέτρο Π. για την αίτηση που απορρίφθηκε

145.- Στον Λούμπισαβ Ι. για τήν ήμερα του Θεού

146.- Στον φοιτητή, ο οποίος ρωτά για τήν επιρροή του άλλου κόσμου σ’ αυτόν εδώ

147.- Στον σιδερά Ράντοσαβ Ι. για τον προδότη Ιούδα

148.- Στον ίδιο για τη σωτηρία όλων των αμαρτωλών

149.- Σ’ έναν κηδεμόνα για την ιερωσύνη

150.- Προς μια φτωχή γυναίκα για την επιτυχημένη προσευχή

151.- Στον αχθοφόρο Μπρανίμιρ 1. για το «Όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε»

152.- Στον εκπαιδευόμενο Κ. Τ. για τη ρωσική τραγωδία

153.- Προς έναν ιερέα για τις εξωτερικές «λεπτομέρειες»

154.- Σ’ έναν καθηγητή για το μάθημα των θρησκευτικών

155.- Για τόν μοναχό Συμεών: Περί ημέρας και νύχτας

156.- Προς τόν κύριο Ι. Π.: Για τόν πονηρό δούλο

157.- Στον εργάτη Πρέντραγκ Α. για τα τρία φόβητρα των δαιμόνων

158.- Στη μοναχική κυρία για την προσευχή

159.- Στον τυπογράφο Γ. Κ. για τόν ασπασμό του ιερέα

160.- Στον φιλαναγνώστη της Αγίας Γραφής: Για την «ευωδία» και την«οσμή» (Β’ Κορ. 2, 14-16)

161.- Στον μοναχό Σάββα για τις επιθέσεις εναντίον του μοναχισμού

162.- Στον αρχάριο της πίστης: Για την επιστροφή στην πίστη

163.- Στον καθηγητή Βλαδίμηρο Κ.: Πάνω στόν λόγο του Μάρκ. 4, 12

164.- Προς μια γυναίκα για την τρέλα

165.- Στον πρόεδρο Βόιν Β.: Περί του πτώματος και των αετών

166.- Στον κλειδαρά Ι. Τ. για τη ζωή του αμαρτωλού

167.- Σ’ έναν σλαβόφιλο για την πείνα στόν «Παράδεισο»

168.- Στον ιερέα Ντραγκούτιν Δ. για τους δύο μάρτυρες του Θεού

169.- Σ’ ένα ανυπόγραφο γράμμα για το τι το περίεργο έκανε ο Χριστός

170.- Στον καλλιτέχνη Σ. Ζ. για τον απλό λαό

171.- Στον προϊστάμενο Πέτρο Ι. για την πίστη στ φύση

172.- Στον γιατρό Τ.: Περί των οδών της πρόνοιας

173.- Προς έναν τεχνίτη για τόν πραγματικό κύριο

174.- Στον Αμερικανό Ιωάννη Κ. σχετικά μέ το ποιόν πρέπει να εμπιστευόμαστε

175.- Στον κύριο οικονόμο για την εκκλησιαστική λαμπρότητα

176.- Πάλι στόν κύριο οικονόμο για την εκκλησιαστική λάμψη

177.- Στήν κυρία Ι. για τα ανεξήγητα πάθη

178.- Στον ανταποκριτή δίχως όνομα: Περί του κύριου καταστρεπτικού δόγματος

179.- Στον δικηγόρο Σ. Μ. για τόν φόβο του Κάιν

180.- Προς μια ευσεβή ψυχή για τη σημαντικότερη άσκηση

181.- Στον οδηγό Γ. Κ. περί άφρονος όρκου

182.- Σ’ έναν άγνωστο άνθρωπο για τη βοήθεια του Θεού

183.- Στον κύριο Μίλια Τζ. περί ελλιπούς πίστεως

184.- Στον εργοστασιάρχη Σ. Σ. για το κενό της ψυχής

185.- Στον κύριο Θωμά Ο.: Υπάρχει ή μοίρα;

186.- Σ’ έναν νέο ουτοπιστή για τους ξένους επισκέπτες

187.- Στη ράφτρα Τζ. για το πώς να υπερνικούμε το κακό

188.- Στην αδελφότητα του Αγίου Στεφάνου για την Αγαθή Ημέρα

189.- Στην αδελφότητα του Αγίου Ιωάννου για την ειρήνη του Θεού

190.- Σ’ έναν απομακρυσμένο από τόν λαό άνθρωπο για τα έθιμα

191.- Γιατί ψάλλουμε το «Ησαΐα χόρευε»;

192.- Στον πωλητή Αντζέμ Σ. για τον πεινασμένο Χριστό

193.- Στον νεαρό κληρονόμο για την τελευταία επιθυμία

194.- Στον θεολόγο Κ. Ι. για τους αντίπαλους της πίστης

195.- Στον ανώνυμο για την Παναγία Παρθένο

196.- Προς έναν επαναστάτη για τη συμπόνια

197.- Στον Ρώσο διωκόμενο περί Εκείνου. του μόνου που δεν διέψευσε τις ελπίδες

198.- Στον καθηγητή Β. Β. για τους αγίους στα τραπουλόχαρτα

199.- Προς διάφορα πρόσωπα για διάφορα πράγματα

200.- Σε μια μητέρα για την αιώνια ζωή

201.- Στον αδελφό Ζίβαν Α. για τον καλό καπετάνιο

202.- Στον υπάλληλο του σιδηροδρόμου Μιλίβοϊ Μ. για τον λόγο «και εποίησεν ημάς βασιλείαν» (Αποκ. 1, 6)

203.- Στον συγγραφέα Σ. Κ. για τον νοικοκύρη

204.- Στον αγρότη Φίλιππο Μ. περί καλάμου και λινού

205.- Στον νεόφυτο στην πίστη για τους καρπούς της πίστης

206.- Στον Βούλγαρο καθηγητή Χρήστο Γ. για την ειρήνη και τη φιλαδελφία

207.- Προς τον φίλο της αλήθειας για τα κακά πνεύματα

208.- Στον οινοποιό Σ.: Περί αδελφού χωρίς αδελφοσύνη

209.- Στον αδελφό Γ. Σ. για το κλάμα του Χριστού

210.- Στον μαθητή του σχολείου για το ποιος είναι ο Νέος Άνθρωπος

211.- Προς ένα ζηλωτή της πίστης για τον πιο φτωχό

212.- Στον πρόεδρο Γεώργιο Π. περί της σύντομης έκφρασης-προσευχής «Κύριε, ελέησον»

213.- Στον εργάτη Μάτα Σ. για την αδελφοσύνη των ανθρώπων

214.- Στην αδελφότητα των «Αγίων Αποστόλων» για τη μετονομασία του ιερού ναού

215.- Στον εργάτη Μ. Γ.: «Όστις γαρ έχει, δοθήσεται αυτώ»

216.- Στον κύριο Στέβαν Ι.: Μέτρο αντί μέτρου

217.- Προς μια ευκατάστατη κυρία για τον άνεργο εργάτη

218.- Στον διοικητή Κ. Π.: Περί του γνωρίσματος του Χριστού

219.- Στον εφημεριδοπώλη Ιωάννη για τα βάσανα της ζωής

220.- Στον Ιερέα Αβραάμ Γ. για την αποδοχή και την απόρριψη του Χριστού

221.- Στον χριστιανό Π. Τ. στή Λόζνιτσ για την ελεημοσύνη των σεκταριστών

222.- Στον δερματέμπορο Μ. Σ.: Και ο υπηρέτης είναι άνθρωπος

223.- Στον αρχηγό μιας ομάδας: Προσευχή για τους διώκτες

224.- Στους διωγμένους από τον παράδεισο για την ανάσταση των νεκρών

225.- Σε κάποιον μοναχικό για την ταραχή της ψυχής

226.- Στον ξενιτεμένο αδελφό για εκείνους που πέφτουν

227.- Στον συγγραφέα Β. Ντ. για το πώς η τσάπα κοροϊδεύει τον σιδερά

228.- Στην κυρία Ρ. Ζ. για τον πολιτισμό και τον άνθρωπο

229.- Σ’ έναν άπό τη Μάτσβα που ρωτά κάτι που δεν επιδέχεται ερωτήσεις

230.- Στον αναγνώστη που δεν καταλαβαίνει για το ουράνιο έλεος

231.- Σ’ έναν ένθερμο παρτιζάνο για τη χριστιανική κοινοκτημοσύνη

232.- Στον Μάρκο Ν. για την αγωγή ενήλικων και νέων

233.- Στον εργάτη Σβέτολικ Τζ. για την ανάγκη ενός πνεύματος

234.- Στον «ερευνητή της αλήθειας» για το Άγιο Πνεύμα

235.- Στον μοναχό Βαραχήλ για τον γέροντα Μιχαήλ

236.- Σ’ ένα νεαρό Ιερέα για τη μοναξιά και την αληθινή επικοινωνία

237.- Στον προσκυνητή Α. Βάσιτς για την εκπλήρωση της υπόσχεσης

238.- Στον καθηγητή Π. σχετικά μέ την προσευχή για την αύξηση της αγάπης και το ξερίζωμα του μίσους

239.- Στον άνθρωπο που δεν βλέπει καθαρά τον εαυτό του: Για τα πάθη

240.- Στον αδελφό Τ. Μ για τα γεράκια της Ερζεγοβίνης

241.- Στον άνθρωπο μέ τα τρία παράσημα. για την ελεημοσύνη απέναντι στους άλλους

242.- Στον εργάτη Μπράνισλαβ Στ.: περί Χριστού στόν Παύλο

243.- Σ’ έναν ατομιστή για τον «κίνδυνο» της ευτυχίας

244.- Στον ιερέα Στάνκο Σ. για την ανοικοδόμηση και το γκρέμισμα

245.- Στον ποιητή Σ. Σ. για το πώς πεθαίνουν οι άνθρωποι

246.- Στον χατζή Σαββατιανό Ν. για τους νέους και παλαιούς ζηλωτές

247.- Στον χρυσοχόο Α. Π. για τον πόνο πριν τον θάνατο

248.- Σ’ έναν κάτοικο του Πόντριντς για τη λάμψη των δικαίων

249.- Στον αντιγραφέα Νάρκισσο Π. για την επαναφορά των αμαρτωλών

250.- Στον Ιερέα Ντοόσαν Τ.: περί της τρίτης Ραβάνιτσα

251.- Στον κύριο Παύλο Α. για την εγρήγορση πάνω από τον θησαυρό

252.- Στον γέροντα Γιόκσιμο Μπ. για την αλήθεια και την πειθαρχία

253.- Σ’ έναν βίαιο από το Σαράγιεβο: περί «αμαρτιών» («λαθών») της λαϊκής πίστης

254.- Στον ταχυδρόμο από το Ζάγκρεπ για τη μυστική προσευχή

255.- Στην καλή γυναίκα για τον αιρετικό σύζυγο

256.- Στον δάσκαλο Σλ. Μ. για τη μεγαλύτερη μεταστροφή

257.- Σ’ έναν Αγιορείτη για το κοινόβιο

258.- Στον χωρικό Μίλοβαν Μ. για το φθηνό βιβλίο

259.- Στον παλιό καθηγητή για το Βασίλειο του Πιλάτου

260.- Σ’ έναν αναγνώστη για το ζωντανό νερό

261.- Στον κύριο Ράντοϊ Ι. για την ουσία των πραγμάτων

262.- Σε μια λυπημένη μητέρα για τα κακά παιδιά

263.- Στον μελισσοκόμο Μ. Α. για το δίδαγμα των μελισσών

264.- Στον δικαστή Μ. Ντ. για τη σπάνια ανακάλυψη

265.- Στον ορθόδοξο Σλοβένο του Τσέλ για την Εκκλησία της Ρωσίας

266.- Στην αδελφότητα του Αγίου Πέτρου για το βάπτισμα

267.- Στον βουλευτή Παύλο Ν. για τον υλισμό

268.- Στον καφεπώλη Τζ. στο Μόσταρ

269.- Σ’ ένα συνταξιούχο από το Νις για τους πολλούς ναούς

270.- Προς έναν απλό άνθρωπο για την ομολογία της πίστης

271.- Στον μαθητή του Γυμνασίου στο Ζάγιετσαρ για τη θέα του Χριστού

272.- Στον έμπορο των ζώων για την καθυστέρηση

273.- Στον προσβεβλημένο γείτονα για τα λόγια του Χριστού «καλώς ποιείτε τοις μισούσιν υμάς» (Ματθ. 5, 44)

274.- Στον έμπορο Κ. Κ. της Πάλανκα για τους καρπούς της νηστείας

275.- Στην αδελφότητα « Αγία Παρασκευή» για την πηγή των δύο υδάτων

276.- Στον ανύπαντρο σύζυγο για τη διπλή αδικία

277.- Σ’ ένα συγγραφέα στο Ζάγκρεμπ για τον πόλεμο

278.- Στην άτεκνη γυναίκα για τα παιδιά

279.- Στον μοναχό Σάββα για το μαρτύριο

280.- Στους αναγνώστες για τον θάνατο του Βασιλιά Αλέξανδρου

281.- Στον Ρώσο επιστήμονα Π. Σ. για το όραμα από απόσταση

282.- Σ’ ένα κάτοικο του Ζέμουν για την καταστροφή των Σοδόμων

283.- Προς τον ίδιο για τον στόχο της ζωής

284.- Επιστολή για το ίδιο πράγμα

285.- Σ’ ένα φίλο της ακολασίας για την παροδικότητα

286.- Στον αξιωματούχο από τη Μιτρόβιτσα: κατά Σαββατιανών

287.- Στη δασκάλα Γ. Ζ. για την προσευχή

288.- Στον Ρώσο ιερέα Ν. Σ. για την ανησυχία στην Εκκλησία

289.- Στον πλούσιο που δεν ξέρει να συγχωρεί

290.- Σε διάφορα πρόσωπα για διάφορα πράγματα

291.- Στους ορθόδοξους αδελφούς για τα Χριστούγεννα

292.- Στον ταμία της περιφέρειας Μπ. Τζ. για τους ιερείς

293.- Στον κατατρεγμένο άνθρωπο για τα ανθρώπινα δικαστήρια

294.- Στον οικονόμο Βλάνταν Τσ.: «Όποιος σκάβει τον λάκκο του άλλου»

295.- Στον έφεδρο αξιωματικό σχετικά με το πώς ο Θεός δεν επιτρέπει

296.- Περί ανθρώπου «και της βεβαιότητας του»: Για τον άγιο Κυπριανό

297.- Στον φίλο της Γραφής για τους λόγους στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο στ. 26

298.- Στον δημοσιογράφο Ντούσαν Σ. για το βασιλικό έλεος

299.- Σ’ έναν κομμουνιστή για τον Θεό και τους θεούς

300.- Στον φοιτητή Σ. Β. για την προσαρμογή

ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΜΟΝΟ Η ΠΙΣΤΗ