Ο πατήρ Ιουστίνος Πόποβιτς δια τον Άγιο Νικόλαο Αχρίδος:
Όλα όσα έχει πει, είναι θησαυρός ουράνιος. Όλα όσα έχει γράψει, είναι άφθαρτο, ουράνιο, αιώνιο χρυσάφι. Πράγματι, αν κάνετε μιαν επισκόπηση των μεγάλων Αγίων του Θεού, των μεγάλων συγγραφέων της Εκκλησίας του Χριστού, μετά τον Αγ. Ιωάννη τον Χρυσόστομο, τον ήλιο της Κωνσταντινουπόλεως, ο πλησιέστερός του είναι ο Αγ. Επίσκοπος Νικόλαος, ο Αγ. Δαμασκηνός, ο Γρηγόριος Παλαμάς και ελάχιστοι ακόμη….
Κάθε του λέξη είναι ποίημα, ποίημα αιώνιο, ποίημα για την Αιωνιότητα. Ποίημα για την Αιώνια Αλήθεια, την Αιώνια Δικαιοσύνη, τον Μόνο και Αληθινό Θεό όλων των κόσμων, τον Κύριο Ιησού Χριστό ….
Κάθε του λόγος είναι ευ-αγγέλιο, κάθε λέξη του ένα μικρό Ευαγγέλιο. Σαν τη μυρωδάτη ρίζα που όσο περισσότερο την τινάζεις, τόσο πιο πολύ ευωδιάζει. Έτσι και όταν διαβάζεις τον Επίσκοπο Νικόλαο, όσο περισσότερο διαβάζεις, τόσο περισσότερο προσεύχεσαι μέσα από την ανάγνωσή του και νοιώθεις την ουράνια Αρχαγγελική ευωδία στα έργα του. Ω, το Αιώνιο Ευαγγέλιο, εκείνο που και άγγελοι επιθυμούσι παρακύψαι (Β’ Πέτρ. 1, 12). Εκείνος, εκείνος έδειξε σε μας τους Σέρβους τούτο το Ευαγγέλιο με τον πλέον εκφραστικό τρόπο. Τον πιο εκφραστικό τρόπο για ανθρώπους και Αγγέλους….
Κανένας σαν αυτόν δεν κήρυξε το Χριστό στο σερβικό γένος….
Δεν υπάρχει μεγαλύτερος Διδάσκαλος, δεν υπάρχει μεγαλύτερο Ουράνιο Σήμαντρο πάνω από τη γη των Σέρβων από τον Άγιο Επίσκοπο Νικόλαο. Βροντερός σαν τον προφήτη Ηλία μα και ήπιος και φιλεύσπλαχνος σαν τον Κύριο Ιησού. Εμείς έχουμε μονάχα μία διέξοδο από την κόλασή μας, ένα δρόμο για τον παράδεισο – το δρόμο του Αγίου Σάββα και του Αγίου Νικολάου.
(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Σημείωμα εκδότου
Βιογραφικά στοιχεία Αγίου Νικολάου Αχρίδος
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ
Ο πρώτος Νόμος του Θεού
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
Ιεραποστολικά Γράμματα
- Στον εργαζόμενο που ρωτάει τι είναι η πνευματική ζωή
- Σε κάποιον μορφωμένο ορθόδοξο που ρωτάει γιατί η ορθοδοξία δεν έχει τον δικό της Πάπα
- Στον δημοσιογράφο Ι.Τ. που ερωτά για την καύση των νεκρών
- Στον πτηνοτρόφο Μελέτιο Τζ. Που ρωτά τι σημαίνει το «Αιωνία η μνήμη»
- Στον αξιωματούχο Ιωάννη, για τα τρία μεγαλύτερα πράγματα στον κόσμο
- Στον ζαχαροπλάστη Σταύρο για το εξής: Πρέπει να μας φοβίζει ο θάνατος;
- Στον τεχνίτη Παύλο Τ., για την εξομολόγηση
- Σε κάποιον Ουνίτη για την αλλαγή της πίστης
- Στον σιδερά Ραντοσάββα Ι. για τον προδότη Ιούδα
- Στον ίδιο, για τη σωτηρία όλων των αμαρτωλών
- Σε κάποιον κηδεμόνα, για την ιερωσύνη
- Σε κάποιον ιερέα για τις εξωτερικές «λεπτομέρειες»
- Σε έναν εκπαιδευτικό, για την Κατήχηση
- Στον τυπογράφο Γ.Κ., για τον ασπασμό του ιερέως
- Στον κλειδαρά Ιωσήφ Τ., για τον βίο του αμαρτωλού
- Σε κάποιον Χριστιανό στη Λόζνιτσα για την ελεημοσύνη των αιρετικών
- Στον ιερέα Στάνκο Σ., περί οικοδομής και κατεδαφίσεως
- Στον ποιητή Σ.Σ., για το πώς πεθαίνουν οι άνθρωποι
- Στον Χατζή Σαββάτη Ν., για τους παλαιούς και νέους ζηλωτές
- Στον γανωματή Α.Π. στο Πρίζρεν, για την ασθένεια πριν από το θάνατο
- Σε κάποια θλιμμένη μητέρα, για τα κακά παιδιά
- Σε κάποια γυναίκα άτεκνη, περί τέκνων
- Για τον σκοπό της ζωής
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟΝ
Εκατόν πνευματικά κεφάλαια
ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΝ
Εκατόν πέντε κεφάλαια περί θαυμάτων
ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟΝ
Πάνω από Ανατολή και Δύση
ΜΕΡΟΣ ΕΚΤΟΝ
Από το προσωπικό του σημειωματάριο
Η πραγματικότητα και τα σύμβολά της
Εξέχοντα πρόσωπα για τον άγιο Νικόλαο
- Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς – Για τον Άγιο επίσκοπο Νικόλαο
- π. Αλέξανδρος Σμέμαν – Ο επιβλητικότερος Ορθόδοξος επίσκοπος του 20ου αιώνα
- Αρχ. Ιουστίνου Πόποβιτς – Ο μεγαλύτερος Σέρβος μετά τον Άγιο Σάββατο
- Μίλιτσα Ζερνώβ – Τα μάτια που είδαν το Θεό