Ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, ο Σέρβος άγιος Χρυσόστομος των ημερών μας, λαμπρή, πολυτάλαντη και πολύπλευρη προσωπικότητα του παρελθόντος οδυνηρού αιώνος, είναι γνωστός στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό από τις εκδόσεις διαφόρων τόμων των έργων του, τα οποία παρουσιάζουν έντονο ενδιαφέρον, εγγίζουν τις ψυχές πλήθους μελετητών και δίνουν μία γεύσι των βιωμάτων και οραμάτων του μεγάλου αυτού νεωτέρου αγίου.
Οι «Προσευχές στην Λίμνη», που εφέτος συμπληρώνουν εκατό χρόνια από την πρώτη έκδοσί τους, θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως σύγχρονο βιβλίο ψαλμών, ανθοδέσμη ποιητική ασμάτων που έχουν γραφή υπό την σκιά ευσκιόφυλλου δένδρου με θέα την απέραντη λίμνη της Αχρίδος ή έχουν ανυψωθή γονυπετώς ενώπιον του Θεού, του μόνου και ζώντος και αληθώς όντος Θεού, του Οποίου προσφιλής μέριμνα είναι να συνομιλή, εγκάρδια και νυχθημερόν, πρόσωπον προς πρόσωπον, ως φίλος προς φίλον, με το πλάσμα Του, τον κατ’ εικόνα Του πλασθέντα άνθρωπον, ο οποίος καθημερινώς προσκαλείται εις το «καθ’ ομοίωσιν». […]
(Απόσπασμα από τον πρόλογο του Καθηγουμένου της Ι. Μονής Σίμωνος Πέτρας Αρχιμανδρίτη Ελισαίου που περιέχεται στο βιβλίο)
Περιτειχισμένη με το σώμα του λαού, αιώνες η λαϊκή μας ψυχή τραύλιζε και βασανιζόταν, αναζητώντας να βρει την γλώσσα που θα εκφράσει τους πόνους της, τις θλίψεις της, τις επιθυμίες της και τις προσευχές της. Και βρήκε την γλώσσα της, την βρήκε στον Δεσπότη Νικόλαο. Μέσω αυτού η τραυλή ψυχή μας μετετράπη σε θρήνο, που δεν έχουν δει τα μάτια μας, και σε εύγλωττες προσευχές, που δεν έχουν ακούσει τα αυτιά μας. Αυτός είναι η θεόσταλτη πύρινη γλώσσα, που στέκει πάνω από την ψυχή μας. Και αυτή η ψυχή φλογερά και με πόθο εξομολογείται στον «Τρισήλιο Δεσπότη των κόσμων». Αυτός είναι η έκφραση, η χαρισματική πολυτελής έκφραση της ψυχής μας. Αυτός μιλά, όπως ποτέ δεν μίλησε ένας άνθρωπος ανάμεσά μας. Αυτός προσεύχεται, όπως ποτέ ανάμεσά μας δεν προσευχήθηκε άνθρωπος τόσο εύγλωττα. Αυτός έχει χάρισμα λόγου, γιατί έχει το χάρισμα του παναισθήματος, το χάρισμα της συμπόνιας, της παναγάπης, το χάρισμα της προσευχής. Μέχρι να εμφανισθή αυτός, εμείς ήμασταν απεγνωσμένοι: είχε μουδιάσει η χριστονοσταλγία της ψυχής μας, είχε αποξηρανθή, είχε νεκρωθή. Χάρη σ’ αυτόν λάμψαμε από χαρά: Η χριστονοσταλγία της ψυχής μας ζωογονήθηκε μέσα του, αναστήθηκε, ανανεώθηκε. […]
(Απόσπασμα από την εισαγωγή του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς που περιέχεται στο βιβλίο)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Συνοπτική Βιογραφία Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς
Πρόλογος Καθηγουμένου Ελισαίου Σιμωνοπετρίτου
Εισαγωγή Αγ. Ιουστίνου (Πόποβιτς)
ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΣΤΗΝ ΛΙΜΝΗ
- Ποιος είναι Αυτός που με ατενίζει
- Ποιος μ’ έβαλε
- Υπάρχουν άραγε ημέρες
- Μου μάθαιναν οι μεγάλοι
- Ακόμη λίγο, λίγο
- Στα γόνατα φυλές και λαοί
- Να μπορούσα
- Οι κόσμοι συνωθούνται γύρω Σου
- Κύριε, πολυπόθητο μυστήριο
- Στη σιωπηλή γλώσσα
- Από τότε που συνδέθηκα με Σένα
- Χρίσε την καρδιά μου
- Εσύ δεν ζητάς πολλά
- Τι αξία έχουν τα ρούχα
- Οι άσπροι γλάροι
- Σηκωθήτε, γιοί του Υιού του Θεού
- Βαρετές μου είναι οι συμβουλές
- Μετανοήστε
- Καταμεσής στη φασαρία
- Να θεωρείς τον εαυτό σου σαν νεκρό
- Μητέρα Ουράνια
- Υιέ του Θεού Μονογενές
- Ο θάλαμος της ψυχής μου
- Εσύ
- Ψυχές κεκοιμημένων
- Σηκωθήτε όλα τα δημιουργήματα
- Τα πουλιά Σου με ξυπνάνε
- Βουβός και άλαλος
- Για όλες τις αμαρτίες
- Σβήσε Κύριε, όλες τις μνήμες μου
- Έχυσες φως στο σκοτάδι
- Η πίστη μου
- Η ελπίδα μου
- Η αγάπη με κάνει Θεό
- Μάρτυρες της αληθινής πίστης
- Μάρτυρες της καλής ελπίδας
- Μάρτυρες της μεγάλης αγάπης
- Μέσα από τα πράγματα κάνεις θαύματα
- Ξέρεις μήπως, παιδί μου
- Με την προσευχή
- Με την νηστεία
- Η αγάπη μου αγρυπνεί
- Κανένα κακό
- Κατεβαίνω βαθιά στην καρδιά μου
- Κατεβαίνω βαθιά στον νου μου
- Κατεβαίνω βαθιά στην ψυχή μου
- Πλησίασε κοντά μου
- Όλοι οι προφήτες
- Κρύψε, Θεέ
- Με νωθρές τις ρόδες του σώματος
- Πνεύμα Άγιον, δες
- Ευφραίνου, ψυχή μου
- Ας σκύψει ο ουρανός
- Υιέ της Ζωής
- Ποιος είσαι Εσύ
- Πίσω απ’ την αλήθεια
- Δεν είσαι άραγε εσύ Εκείνος
- Με ρωτάτε για την οδό
- Πόσες και πόσες φορές θρηνούσες
- Λειώνουν τα χιόνια
- Ακούω μια φωνή από τα βάθη
- Στρατιώτες της Ζωής
- Ποιος έφερε την αμαρτία
- Πόσο υπέροχος
- Από πού
- Σας ικετεύω, Σεραφείμ
- Μητρυιά είναι η γη
- Ο Ινδός καταριέται το κάρμα
- Αχρείοι δούλοι
- Βοήθησέ με να γεννηθώ ξανά
- Γέμισες με ειρήνη
- Λύτρωσε την ψυχή μου
- Οδήγησε την γλώσσα μου
- Κοίταξε ο Πατέρας από τον Ουρανό
- Ευλόγησε τους εχθρούς μου
- Την αυγή, όταν ξυπνώ
- Το μεσημέρι τα παιδιά
- Το βράδυ η σκόνη των άστρων
- Κάκιωσαν οι άνθρωποι
- Πράσινο είναι το κυπαρίσσι
- Ήμουν ποιμένας προβάτων
- Κήρυξαν οι άπιστοι πόλεμο
- Ανούσιες συζητήσεις
- Εκείνοι που διαφωτίζουν
- Όπου είναι ένας βασιλιάς
- Το καλό θα είναι με τον δίκαιο
- Θεοφόροι
- Υψώνω τα χέρια μου
- Προφήτεψε ο Υιός του Θεού
- Θα σκοντάψουν πολλοί
- Το αίμα του δικαίου
- Ο Ανασταίνων
- Ο Ποθούμενος ήρθε
- Στην κοιλάδα του κλαυθμώνος
- Τα παιδιά και οι άγιοι Σε κρατάνε
- Κάθε πράγμα
- Η επίσκεψή Σου
- Βιβλίο είμαι
- Ελάχιστοι είναι οι υπάκουοι
- Δέξου την θυσία του λόγου μου