ΘΕΟΣΟΦΕΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΠΑΤΕΡΙΚΗΣ ΖΩΗΣ
Μπορώ να υπερασπίσω τον δρόμο των οποίον ακολουθώ, όχι γιατί αυτός είναι δικός μου, αλλά διότι είναι δικός Του, του Χριστού, επειδή αυτός τον απεκάλυψε, τον βάδισε και τον καθιέρωσε. Αυτός είναι ο πρώτος και μοναδικός δρόμος από την δυσώδη άβυσσο της γης μέχρι την κορυφή του ευωδούς ουρανού. Πρώτος και αποκλειστικός και άλλος δεν υπάρχει. όλοι οι άλλοι δρόμοι οδηγούν στο ερμητικό αδιέξοδο της φρίκης. Η οδός Του είναι το δικό Του ανεξάντλητο και αδιατίμητο θεανθρώπινο πρόσωπο. Προσερχόμενος σε Αυτόν ο άνθρωπος προσεγγίζει την αιώνια αλήθεια και την αθάνατη ζωή, διότι ο δρόμος της αληθείας και της όντως ζωής είναι ομοειδής εν Κυρίω. Θλιμμένη είναι μέχρι θανάτου και προ του θανάτου η ανθρώπινη ψυχή εάν ο θαυμαστός Κύριος δεν την κατευθύνει στον δρόμο της θεανθρωπότητάς Του. Αυτός ο δρόμος του Χριστού αναβλύζει στην Ορθόδοξη Εκκλησία με το Πνεύμα το Άγιο, δια μέσου των αγίων Πατέρων. Εάν εγώ είμαι ο Ιωνάς στο πλοιάριο της σερβικής Εκκλησίας, πετάξτε με στη θάλασσα. Μόνο ας γαληνέψει η θαλασσοταραχή, μόνο ας σωθεί το πλοίο. Εμένα ίσως το φιλόξενο κήτος με δεχθεί στα έγκατά του, και όταν προσταχθεί, με εκβάλει στην ξηρά. Καλώς ήρθε κάθε βάσανο χάριν του απειραγάθου Κυρίου Ιησού. Όσο περισσότερες ταλαιπωρίες προκαλούν θόρυβο στην πίστη μου, τόσο περισσότερο αυτή δυναμώνει στην καρδιά μου. Για τον χριστιανό οι θλίψεις είναι καθαρτήριο και επιπροσθέτως αναπτέρωση για την ψυχή του και αναψυχή και αναζωογόνηση. Στον αγώνα για την Ορθοδοξία ακολούθησα πιστά τον αγιοπατερικό δρόμο της ορθόδοξης αλήθειας του Χριστού και ποτέ δεν έγινα αρεστός στους ανθρώπους, διότι, αν ήμουν ευχάριστος στους ανθρώπους, τότε δεν θα ήμουν ούτε ο έσχατος δούλος του Κυρίου. Είμαι επιπλέον πεπεισμένος ότι μόνο με την προσήλωση στην αγιοπατερική αντίληψη και την ασκητική θεώρηση της Ορθοδοξίας μπορεί να ξαναζωντανέψει η ρυπαρή και παραμελημένη αίσθηση της εκκλησιαστικότητάς μας. Ενώ οι άνθρωποι ξεσπούν επάνω μας και οι αμαρτίες μέσα μας, η φιλόθεη ορθόδοξη ψυχή λαχταρά συν πάσι τοις αγίοις την καθολική χαρά στην πολύπαθη Εκκλησία μας, ποθώντας και προσφεύγοντας προσευχητικά σε λυγμούς: «Της Παναγίας ενδόξου, υπερευλογημένης, αχράντου δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων των αγίων μνημονεύσαντες, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα. Σοι, Κύριε» (Λόγος του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς ο οποίος περιέχεται στη έκδοση)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΘΕΟΣΟΦΕΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΠΑΤΕΡΙΚΗΣ ΖΩΗΣ
Σημείωμα εκδότου
ΑΓΙΟΥ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΠΟΠΟΒΙΤΣ: ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ, ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ, ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ
Σύντομη βιογραφία του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς
Ενδιαφέροντα περιστατικά της ζωής του
Ελάχιστες φανερώσεις για τον Άγιο
Θεοδίδακτες και σωτήριες διδαχές
Εύστοχες θέσεις του σε σύγχρονα αντίχριστα ρεύματα
Αποσπάσματα από επιστολές του
Αποσπάσματα από κηρύγματά του
Ομιλία στην Μεγάλη Παρασκευή
Άνθρωπος και Θεάνθρωπος
Φιλοσοφία του Αντιχρίστου
Για την Ορθοδοξία και τον «Οικουμενισμό»
Πνευματική ανθοδέσμη σοφών λόγων του