Γύρω από δύο μεγάλους εορταστικούς πόλους, τη Μεταμόρφωσι του Σωτήρος και την Κοίμησι της Θεοτόκου, στρέφεται η ψυχή του λαού μας στο κέντρο του καλοκαιριού, στην περίοδο της νηστείας του Δεκαπενταυγούστου. Στα νησιά, στις πεδιάδες, στα ορεινά χωριά, στις σκονισμένες πολιτείες μας, η δέησις και ο ύμνος στην «τιμιωτέραν των Χερουβείμ», η ενατένισις και ο στοχασμός της Μεταμορφώσεως ανοίγουν λυτρωτικά τους ορίζοντες της σκέψεώς μας, ώστε να δούμε καλύτερα το άμεσο και το έσχατο νόημα της ανθρωπίνης υπάρξεως. Αποκαλύπτουν μέσα σε μια ατμόσφαιρα προσευχής το μυστήριο σχετικά με τη φύσι και την κλήσι του ανθρώπου.
Το πανάχραντο πρόσωπο της Θεοτόκου φωτίζει τους νέους, ασύλληπτους για το ανθρώπινο μυαλό ορίζοντες, που άνοιξε στον άνθρωπο η αγάπη του Θεού. Η «Κοίμησις», η «Μετάστασίς της, αποτελεί την προδρομική κατάστασι που προμηνύει και τη δική μας μετάβασι σε μια υψηλότερη πραγματικότητα ζωής. Γι αυτό και η ανάμνησις της Κοιμήσεώς της δεν φορτίζεται με θλίψι, αλλά με μια γαλήνια ελπίδα και προσμονή. «Μήτηρ υπάρχουσα της ζωής», προπορεύεται στην άλλη ζωή και γίνεται για όλους μας «η θύρα» για τη συνάντησι με τον Υιό της, στην αιώνια δόξα. Το μυστήριο της ζωής και της κοιμήσεώς της φανερώνει τις απέραντες δυνατότητες που χάρισε ο Θεός στο ανθρώπινο γένος.
Με την επί του Θαβώρ Μεταμόρφωσί Του, εξ άλλου, ο Κύριος «έδειξεν το αρχέτυπον κάλλος της εικόνος, εν εαυτώ την ανθρωπίνην αναλαβών ουσίαν»· και φανέρωσε ότι ο σκοπός της Ελεύσεώς Του στη γη δεν ήταν τόσο να κηρύξη μερικές θρησκευτικές και ηθικές αλήθειες, όσο να μεταμορφώση το ανθρώπινο, να οδηγήση και πάλι τον άνθρωπο στην πρώτη «δόξα», στον τελικό του προορισμό που είναι η «θέωσις». Γι’ αυτό η Μεταμόρφωσις προσδιορίζει το χαρακτήρα της ορθοδόξου πνευματικότητος. Δεν προσβλέπουμε απλώς σ’ έναν Προφήτη, αλλά στον Υιό του Θεού, που «προσέλαβε» την ανθρώπινη φύσι, τη φύσι μας, και την έκανε πάλι ν’ αστράψη «μεταστοιχειώσας αυτήν» εις την λαμπρότητα της θεότητός Του.[…]
(Απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Η ΠΡΟΟΔΟΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΕΠΤΑ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΩΝ ΜΑΚΚΑΒΑΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ ΑΥΤΩΝ ΕΛΕΑΖΑΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΑΥΤΩΝ ΣΟΛΟΜΟΝΗΣ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ
- ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ
ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΑΝΑΚΟΜΙΔΗΣ ΤΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΔΙΑΚΟΝΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ
ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΟΣΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΗΜΩΝ ΙΣΑΑΚΙΟΥ, ΔΑΛΜΑΤΟΥ ΚΑΙ ΦΑΥΣΤΟΥ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ
ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΕΠΤΑ ΠΑΙΔΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΕΦΕΣΩ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ
ΤΑ ΠΡΟΕΟΡΤΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΕΥΣΙΓΝΙΟΥ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ
ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΕΓΑΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ
- ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ
ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΔΟΜΕΤΙΟΥ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ
ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΖΙΚΟΥ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ
ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΜΑΤΘΙΑ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ
ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΔΙΑΚΟΝΟΥ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ
ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΕΥΠΛΟΥ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ
ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΦΩΤΙΟΥ ΚΑΙ ΑΝΙΚΗΤΟΥ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ
ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΜΑΞΙΜΟΥ ΤΟΥ ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ
ΠΡΟΕΟΡΤΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΜΙΧΑΙΟΥ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ
ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΕΓΑΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ
- ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ
ΟΙ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ
ΤΥΠΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΙΣ
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΟΣ
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΟΣ
ΑΛΛΑΙ ΓΡΑΦΑΙ