Ο άνθρωπος, μεταπτωτικά και ιδιαίτερα σήμερα στην εποχή των επακόλουθων της ραγδαίας τεχνολογικής προόδου, δείχνει να βρίσκεται αιχμάλωτος στα αισθητά πράγματα και υποδουλωμένος στα διάφορα και ποικιλόμορφα πάθη, που κλείνουν το δρόμο του για κοινωνία με τον Δημιουργό του Θεό και κατά συνέπεια την ένωσή του μ’ Αυτόν που είναι και ο αντικειμενικός σκοπός της ύπαρξής του εδώ στο “στίβο μάχης” της γης. Ο άνθρωπος, όπως τονίζουν οι Άγιοι Πατέρες, πρέπει να προχωρήσει στην κατά Θεόν ελευθερία. Αυτό γίνεται με την μεταστροφή των παθών σε αγαπητική διάθεση για τον Θεό, ώστε έτσι να μπορέσει να οικειοποιηθεί την σωτηρία και να οδηγηθεί στην θέωση. Η παρουσίαση των παθών έχει τραγικές συνέπειες στην ανθρώπινη ύπαρξη. Εκτός του ότι τα πάθη αιχμαλωτίζουν και υποδουλώνουν τον άνθρωπο, ο οποίος χάνει την ελευθερία του και γίνεται δούλος των παθών, επί πλέον τον αρρωσταίνουν. Αρρωσταίνουν την ψυχή του και σε πολλές των περιπτώσεων και το σώμα του. Δεν αισθάνεται τα πνευματικά του χαρίσματα ούτε έχει τη δύναμη να τα επιθυμήσει. […]
(Απόσπασμα από το περιεχόμενο του βιβλίου)