Η ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

«Ο Χρυσόστομος για τον Παύλο»

Χριστομίμητος! Έτσι χαρακτηρίζεται συνήθως ο απόστολος Παύλος. Ο Χριστός για τον Παύλο δεν ήταν μόνο η αληθινή πίστις κι η ακλόνητη εμπιστοσύνη∙ δεν ήταν μόνο η θερμή αγάπη και η φλόγα της καρδιάς του∙ ήταν και το μοναδικό πρότυπο. Ο Χριστός ήταν ο «μονογενής» του Παύλου. Δεν ήταν ο Χριστός, για τον Παύλο, ένας μέσα στους πολλούς, μία μέσα στις πολλές αγάπες, ένα μέσα στα πολλά ενδιαφέροντα. Ήταν ο «μόνος», ο ασύγκριτος, ο ασυναγώνιστος κατακτητής της καρδιάς του. Γι’ αυτό και έλεγε: «Ου γαρ έκρινα του ειδέναι τι εν υμίν, ει μη Ιησούν Χριστόν, και τούτον εσταυρωμένον» (Α’ Κορ. β’ 2).

Αξιοθαύμαστος ο Παύλος. Χριστιανοί, που δεν θαυμάζουν Παύλο, που δεν διαβάζουν Παύλο, που δεν εντρυφούν στον Παύλο, που δεν γνωρίζουν τον Παύλο, που δεν αγαπούν θερμά τον Παύλο, που δεν αντιγράφουν τον Παύλο, που δεν μιμούνται τον Παύλο, πρέπει ν’ ανησυχήσουν, μήπως δεν ανήκουν στην Εκκλησία του Χριστού, αλλ’ είναι μέλη κάποιας ανθρώπινης θρησκείας.

Με τον απόστολο Παύλο ασχολείται και το βιβλίο αυτό. Με τη χάρι του Κυρίου εκδίδουμε την εξήγησι της προς Ρωμαίους Επιστολής, της πιο δύσκολης, αλλά και πιο βασικής Επιστολής του Παύλου.[…]

(Απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου)

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

 

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ: Ο Χρυσόστομος για τον Παύλο

ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΙ ΡΩΜΗ: ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Άγνοια Γραφής

Άγνοια Παύλου

Το σπουδαιότερο θέμα

Οι πρώτοι χριστιανοί της Ρώμης

Ρωμ. α’ 1-7: Χριστός όλων των εθνών

Ρωμ. α’ 8-15: Το χρέος του Αποστόλου

Ρωμ. α’ 16-23: Φυσική αποκάλυψις

Ρωμ. α’ 24-32: Διαστροφή πνευματική και σωματική

Ρωμ. β’ 1-8: Στην κρίσι του Θεού

Ρωμ. β’ 9-16: Μέτρο κρίσεως

Ρωμ. β’ 17-24: Καύχησις Ιουδαίων

Ρωμ. β’ 25-29: Όχι ο τύπος, αλλ’ η ουσία

Ρωμ. γ’ 1-8: Ο Θεός αληθινός, ο άνθρωπος ψεύστης

Ρωμ. γ’ 9-20: Όλοι αμαρτωλοί

Ρωμ. γ’ 21-26: Δικαίωσις εν Χριστώ Ιησού

Ρωμ. γ’ 27-31: Η πίστις και ο νόμος

Ρωμ. δ’ 1-7: Οφειλή ή χάρις;

Ρωμ. δ’ 8-15: Πότε εδικαιώθη ο Αβραάμ

Ρωμ. δ’ 16-25: Πολλών ειδών αναστάσεις

Ρωμ. ε’ 1-5: Το πλημμύρισμα της αγάπης

Ρωμ. ε’ 6-11: Ο Χριστός υπέρ των ασεβών

Ρωμ. ε’ 12-17: Παλαιός και νέος Αδάμ

Ρωμ. ε’ 18-21: «Υπερεπερίσσευσεν η χάρις»

Ρωμ. στ’ 1-6: Ο θάνατος της ατιμίας

Ρωμ. στ’ 7-11: Ο θάνατος του θανάτου

Ρωμ. στ’ 12-17: Πρώην βασίλισσα η αμαρτία

Ρωμ. στ’ 8-23: Δούλοι… ελεύθεροι!

Ρωμ. ζ’ 1-6: Οι δέσμιοι του Νόμου και οι δέσμιοι του Χριστού

Ρωμ. ζ’ 7-13: Άγιος ο Νόμος, άγρια η επιθυμία

Ρωμ. ζ’ 14-20: Άλλο θέλω, άλλο πράττω

Ρωμ. ζ’ 21-25: Ποιος θα με σώση;

Ρωμ. η’ 1-6: Κατά σάρκα και κατά πνεύμα

Ρωμ. η’ 7-13: Σάρκα ή Πνεύμα

Ρωμ. η’ 14-18: Παιδιά και κληρονόμοι

Ρωμ. η’ 19-25: Αποκαραδοκία και ελπίδα

Ρωμ. η’ 26-30: Καλεσμένοι και προωρισμένοι

Ρωμ. η’ 31-34: Υπέρ ημών

Ρωμ. θ’ 1-7: Η αγάπη λυπάται

Ρωμ. θ’ 8-13: Εκλογή του Θεού

Ρωμ. θ’ 14-18: Δίκαιος και ελεήμων

Ρωμ. θ’ 19-26: Η βουλή του Θεού

Ρωμ. θ’ 27-33: Οι πολλοί και οι λίγοι

Ρωμ. ι’ 1-8: Η δικαίωσις από το Θεό

Ρωμ. ι’ 9-13: Πίστις και ομολογία

Ρωμ. ι’ 14-21: Λόγος και αντίλογος

Ρωμ. ια’ 1-10: Το εκλεκτό λείμμα

Ρωμ. ια’ 11-16: Άλλοι πέφτουν, άλλοι ανασταίνονται

Ρωμ. ια’ 17-24: Αγριέλαιος και καλλιέλαιος

Ρωμ. ια’ 15-35: Ανεξιχνίαστο το έλεος του Θεού

Ρωμ. ιβ’ 1-8: Μεταμορφωμένοι και χαρισματούχοι

Ρωμ. ιβ’ 9-16: Κοινωνία αγάπης

Ρωμ. ιβ’ 17-21: Η επίθεσις της αγάπης

Ρωμ. ιγ’ 1-10: Κράτος και κοινωνία

Ρωμ. ιγ’ 11-14: Η τελική σωτηρία

Ρωμ. ιδ’ 1-12: Επιεικείς προς τους άλλους

Ρωμ. ιδ’ 13-23: Η τελική σωτηρία

Ρωμ. ιε’ 1-13: Πρόσληψις αγάπης

Ρωμ. ιε’ 14-21: Λειτουργός των εθνών ο Παύλος

Ρωμ. ιε’ 22-33: Πόθος συναντήσεως

Ρωμ. ιστ’ 1-16: Ασπασμοί και χαιρετισμοί

Ρωμ. ιστ’ 17-27: Σταθεροί στην πίστι