ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟ

ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟ

Πηγαίνοντας για το Άγιον Όρος πήγαινα με το δέος των παιδικών μου οραμάτων. Η νεανική μου φαντασία είχε πολλές φορές διαβεί καλντερίμια, κόρδες, τέμπλα ιερών ναών, σκάλες καμπαναριών, στασίδια που τρίζανε, κι είχα ασπασθεί γεροντικά χέρια, πολλές μα πολλές φορές στ’ άχρωμα νεανικά όνειρά μου. Όμως παρόλα αυτά πρέπει να πω πως δεν είχα αποφασίσει από μικρός να μονάσω. Ήθελα όμως πολύ να ιερωθώ. Γι’ αυτό και το παρατσούκλι μου στο Δημοτικό ήταν «πάτερ». Δεν ήταν λίγες οι λειτουργίες που είχα «ιερουργήσει» μικρός στην αυλή μας ή λίγοι οι επιτάφιοι και τα κηρύγματα πάνω σ’ ένα σκαμνί ή οι καταγραφές σε τετράδια ατέλειωτα των επισκέψεών μου σε μονές, ναούς, παρεκκλήσια, εικόνες και πατέρες. Τι αθώα χρόνια! Ωραία.

[…] Για το Άγιον Όρος γράφτηκαν τόσα πολλά και γράφονται ακόμη και θα γραφούν φυσικά πολλά και δεν ξέρω γιατί τόσο πολύ θέλω και ‘γω κάτι να γράψω ακόμη.

[…] Στις σελίδες που θ’ ακολουθήσουν θα καταθέσω όλη την αγάπη μου για το Περιβόλι της Παναγίας, γι’ αυτό δεν μπορώ να καταθέσω όλο τον πόνο μου, δεν μπορώ όμως και να τον κρύψω. Δέκα και χρόνια στη Σιμωνόπετρα και είκοσι στη Σκήτη του Αγίου Παντελεήμονος είναι πολύ λίγα για ν’ ανιχνεύσεις τη μακρά ιστορία του πεφιλημένου Όρους, μιας παράδοσης αρχαίας, μιας πορείας ωραίας, μέσα στη νοηματισμένη σιγή, στο μυστικό θαύμα, στο έκπαγλο δέος, στο θερμό δάκρυ, που συνέχεες μέσα στην κατάνυξη ή στο ράγισμα του ατίθασου εγώ, ή στην παρόρμηση του συναισθήματος ή στον δυνατό πόνο μιας αλλοτρίωσης, μιας δίψας αξεδίψαστης, της ένδοξης αδοξίας, της ασκητικής χαρμολύπης, της νηφάλιας μέθης, της εν επιγνώσει φιλοκαλίας, της γλυκειάς θεομητροφιλίας, της βροντόφωνης σιωπής, ενός μακρόσυρτου αγιορείτικου μεσονυκτικού, στην ημίφωτη Λιτή του κεντρικού Καθολικού της ιεράς Μονής ή στο ταπεινό παρεκκλήσι της ιεράς Σκήτης, της πενιχρής Καλύβης του Χρυσορρήμονος Ιωάννου του πάνυ. Ευλογητός ο Θεός, ο θέλων πάντας ανθρώπους σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν.

(Απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου)

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟ

Αφιέρωση

Αντί προλόγου

Αθήνα – Άθωνας

Αληθινός Αθωνίτης

Σταυρονικήτα – Ιβήρων

Πορταΐτισσας πανήγυρη

Φιλόθεη Φιλοθέου

Κάλλος Καρακάλλου

Πολύχλοη Ξηροποτάμου

Μάνδρα Γοργοϋπηκόου

Αγιαννανιτών αναβάσεις

Μικραγιαννανίτικη σοφία

Κατουνακίων και Καρουλίων θαύμα

Κωνσταμονίτικη ευωδία

Κοινόβιο του Άη-Νικόλα

Σιμωνοπετρίτες Γέροντες

Σιλουανού μοναστήρι

Ξενοφωντινός Άη-Γιώργης

Ζωγραφίτικα μνήματα

Χιλανδαρινοί Σέρβοι

Εσφιγμενίτικος ζήλος

Βυζαντινό Βατοπέδι

Παντοκρατορινή Γερόντισσα

Αθανασιανή Λαύρα

Ρουμανικός Πρόδρομος

Αγιότεκνα Καυσοκαλύβια

Αθωνικό Θαβώρ

Μακάριοι Αγιοπαυλίτες

Νεοσκητιώτες πατέρες

Διονυσίου Αποκάλυψη

Αιμιλιανού μεγαλείο

Κουτλουμουσιανοσκητιώτες ασκητές

Γερο-Παΐσιου επίσκεψη

Λευκός θάνατος

Κατάλευκα γεροντάκια

Αντί επιλόγου

Ευρετήριο κυρίων ονομάτων

Έργα του ιδίου