ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ
Από τη ζώσα αγιορείτικη παράδοση
Πριν χρόνια είχε κυκλοφορήσει –και εξαντλήθηκε- το βιβλίο μου «Το παραμύθι της Κυράς», απ’ τη ζώσα Αγιορείτικη παράδοση. Εφέτος με τη βοήθεια του Θεού και της Παναγίας παραδίδεται στον αναγνώστη ο β’ τόμος της Αγιορείτικης παράδοσης «Το παραμύθι που δεν τελειώνει». Γιατί, όπως ανέφερα και στον πρόλογο του α’ τόμου, ένας στενός μου φίλος, που έχουμε πολλά κοινά χαρακτηριστικά απ’ τις γιαγιάδες του, κι όταν αντρώθηκε κι η αμαρτία πήρε σάρκα και οστά και τον κατεβρόχθιζε, βρήκε δύο Γέροντες –τους παππάδες όπως τους έλεγε- που τούλεγαν το πιο αληθινό παραμύθι του κόσμου – γιατί ό,τι τούλεγαν του φαινόταν σαν παραμύθι- και σκέπασαν και ξέπλυναν τη βρ’ωμικη ζωή του, με το πιο καθαρό κι αποτελεσματικό φάρμακο: με την Αγάπη. Πορφύριος και Παΐσιος ήταν τα ονόματα των Γερόντων, που φεύγοντας του υπέδειξαν έναν άλλον χαρισματούχο ερημίτη, που η αγάπη του καίει και την πιο ανθεκτική αμαρτία. Μια αγάπη έργων και όχι λόγων. Αγάπη έμπρακτη, ζωντανή, αμετακίνητη. Αγάπη που δίνει το χέρι της στους «κακώς έχοντας», για τους οποίους ο Θεός, εσαρκώθη και εσταυρώθη. Αυτό ας το γνωρίζουν οι ευσεβοφανείς, που τελευταία κατέκλυσαν τον κόσμο.
Οι φωτογραφίες ανήκουν στους αδελφούς Κώστα και Απόλλωνα Θρασυβουλίδη, οδοντίατρο και φυσικό-βιολόγο, αντιστοίχως και συνοδοιπόρους μου, χρόνια τώρα, σ’ όλες τις εξορμήσεις μου. Τους ευχαριστώ, καθώς και τον πλωτάρχη Π. Παπαδόπουλο και το γιατρό Μ. Σαββίδη, παλιούς καλούς φίλους, που κι αυτοί με συντροφεύουν στις εξορμήσεις μου και που βοήθησαν αυτή μου την έκδοση. […]
(Απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ
Από τη ζώσα αγιορείτικη παράδοση
Αφιέρωση
Πρόλογος
Ο περιπατών επί πτερύγων ανέμων
Ψαλώ τω Θεώ μου, έως υπάρχω
Τα έτη ημών ως η ημέρα η εχθές και φυλακή εν νυκτί
Άρτος καρδίαν ανθρώπου στηρίζει
Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι