ΑΣΤΕΡΟΥΛΑ – Η ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΜΙΑΣ ΚΟΥΚΛΑΣ
Βράδυ παραμονής Χριστουγέννων και η μικρή Χαριτωμένη παίρνει ένα υπέροχο δώρο: μια κούκλα που η ομορφιά της λάμπει σαν αστέρι, την Αστερούλα! Μια κούκλα όμως εγωίστρια, που έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό της… Τι θα γίνει όταν, αποφασισμένη ν’ ανέβει στο ψηλότερο κλαδί του χριστουγεννιάτικου δέντρου, πέσει από αυτό; Και με ποιο τρόπο η κούκλα μας θα συναντήσει και θα προσκυνήσει τον νεογέννητο Χριστό;
Ελάτε να ακολουθήσουμε την Αστερούλα στο θαυμαστό χριστουγεννιάτικο ταξίδι της που περνά μέσα από το μονοπάτι της αγάπης και της ταπείνωσης…
(Από την παρουσίαση του εκδότη)
ΑΣΤΕΡΟΥΛΑ – Η ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΜΙΑΣ ΚΟΥΚΛΑΣ
[…] Άρχισε, λοιπόν, να παίζει με την Αστερούλα της, σφίγγοντάς τη στην αγκαλιά της και δίνοντάς της κάθε λίγο κι από ένα φιλί στα πορσελάνινα μάγουλα, που είχαν το χρώμα του ώριμου βερίκοκου. Την άφησε από τα χέρια της μόνο για να φάει λίγα ακούμια (παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο γλυκό της Σύμης, σαν λουκουμάς), που είχε κατεβάσει πριν λίγο από τη φωτιά η μητέρα και μοσχομύριζαν ζάχαρη άχνη και κανέλα. Τα ακούμια τα τρώνε στη Σύμη τη μέρα των Χριστουγέννων κανονικά, μα της Χαριτωμένης, μιας κι ήταν μικρούλα και τα δάκρυα τα είχε εύκολα, της έκαναν το χατίρι και της έδωσαν να φάει.Έπειτα από λίγη ώρα, ακούστηκε η φωνή του πατέρα:
«Ε, κορίτσια, φτάνουν τα παιχνίδια, ώρα για ύπνο!
[…] Το μόνο που ήταν σε καλή κατάσταση ήταν ο άγγελος που στόλιζε αντί για αστέρι την κορυφή του χριστουγεννιάτικου δέντρου. Ο λευκός χιτώνας του, που ήταν από σατέν ύφασμα, γυάλιζε. Τα συρμάτινα φτερά του, όπου πάνω τους είχε στερεωθεί λευκό πολυτελές τούλι που στραφτάλιζε, έμοιαζαν αραχνοΰφαντα, σαν να μην ήταν φτιαγμένα από κάτι υλικό! Αυτόν τον είχε φτιάξει η μητέρα φέτος από περίσσια κομμάτια υφασμάτων που της είχε επιτραπεί να πάρει από το ραφτάδικο όπου δούλευε. […](Απόσπασμα από το περιεχόμενο του βιβλίου)