ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ
Οικοδομητικές και ωφέλιμες μελέτες για την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
(Από την παρουσίαση του εκδότη)
Θαυμάζουν πολλοί τους αθλητάς, οι οποίοι με μακροχρονίους προπονήσεις και με κόπους πολλούς ετοιμάζονται, με την προσδοκίαν να ανακηρυχθούν νικηταί. Και όταν έλθη η ημέρα των αγώνων, πλήθη θεατών κατακλύζουν το στάδιον, διάνα χειροκρτήσουν και επευφημήσουν τον νικητήν. Τι άλλο όμως είναι και ο Χριστιανός παρά ένας αγωνιστής; Όχι βέβαια σωματικών αγώνων αλλά πνευματικών. Είναι αγωνιστής, ο οποίος δεν επιζητεί φθαρτούς στεφάνους, αλλά αφθάρτους∙ αθλητής, ο οποίος δεν περιμένει να ακούση επευφημίας παρά των ανθρώπων, αλλά το «ευ δούλε αγαθέ» από τον Κύριον του ουρανού∙ αγωνιστής «ου ο έπαινος ουκ εξ ανθρώπων, αλλ’ εκ Θεού» (Ρωμ. β’ 29). Ενώ δε εις κάθε άνθρωπον ημπορεί να έχη διαφορετικήν μορφήν ο πνευματικός αγών, παραμένει ενιαίον το τέρμα και ο σκοπός του αγώνος, που είναι το «βραβείον της άνω κλήσεως» (Φιλπ. Γ’ 14), «ο της δικαιοσύνης στέφανος» (Β’ Τιμ. δ’ 8), τον οποίον επιφυλάσσει ο Κύριος διά κάθε νικητήν. […]
(Απόσπασμα από το περιεχόμενο του βιβλίου)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΣΤ’ ΕΚΔΌΣΕΩΣ
Α’. «ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ»
Τριώδιον
Η επιστροφή του Ασώτου
Το δράμα της Εδέμ
Ψυχοσάββατων
«Μετά των αγίων…»
«Μετά πνευματικών δικαίων»
Η νηστεία «συνηλικιώτις της ανθρωπότητος»
«Η πάνοπλος εγκράτεια»
«Κύριε και δέσποτα της ζωής μου…»
«Κύριε των δυνάμεων»
Πηγή δυνάμεως και χάριτος
Β’. ΑΠΗ ΤΗΣ ΒΗΘΑΝΙΑΣ ΕΙΣ ΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ
Προ του τάφου της Βηθανίας
«Ευλογημένος ο ερχόμενος»
«Ιδών την πόλιν έκλαυσεν»
Γ’. «Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ»
«Επιθυμία επεθύμησα»
«Εις την εμήν ανάμνησιν»
«Μήτι εγώ;»
«Πορεύομαι ετοιμάσαι υμίν»
«Ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν»
Δ’. «ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΑ ΣΕΠΤΑ»
«Φώτα σωστικά»
«Περίλυπός εστιν η ψυχή μου»
«Μετά κραυγής ισχυράς και δακρύων»
«Γρηγορείται και προσεύχεσθε»
«… Ενέβλεψε τω Πέτρω»
«Ίδε ο άνθρωπος»
«Ώρυξξαν χειράς μου και πόδας μου»
«Έπαθεν υπέρ ημών»
Ο Βασιλεύς του πόνου
«Διψώ»
«Ινατί με εγκατέλιπες»
Ο Εσταυρωμένος
Ο Σταυρός
«Η ζωή εν τάφω»
Προ του Εσταυρωμένου. Σκέψεις ιεραί
Ε’. ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΜΝΟΛΟΓΙΑΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΘΩΝ
«Τον δι’ ημάς σταυρωθέντα…»
«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…»
ΣΤ’. ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΜΑΣ
«… Ότι ηγάπησε πολύ»
Το ευωδέστερον μύρον