Την άνοιξη του 2014 στην Ουκρανία συντελέστηκε αλλαγή στο σύστημα της εξουσίας. Κάποιοι θεωρούν, ότι το γεγονός αυτό ήταν πολιτικό πραξικόπημα, άλλοι το χαρακτηρίζουν ως «Επανάσταση της Αξιοπρέπειας». Ο χρόνος θα κρίνει τελικά, περί τίνος επρόκειτο στην πραγματικότητα.
Τα γεγονότα, που έλαβαν χώρα στις 2 Μαΐου στην Οδησσό, στο κτίριο των Συνδικάτων, ήταν οι άμεσες συνέπειες των ταραχών του Μαϊντάν στο Κίεβο. Το αποτέλεσμα ήταν να χάσουν τη ζωή τους 48 άτομα. Για πολλούς αυτό ήταν αφορμή να σηματοδοτήσουν την αλλαγή της στάσης τους απέναντι στο «κίνημα Ευρω-Μαϊντάν» και στους οπαδούς του: εκείνη τη μέρα οι «επαναστάτες» αποκάλυψαν το πραγματικό τους πρόσωπο, με χαρακτηριστικά – όπως οι ίδιοι αποκαλούν – «σοσιαλιστικά-εθνικιστικά», ως κληρονομιά του Στεπάν Μπαντέρα.
Η σύγκριση των όσων διαδραματίζονται στις μέρες μας στην Ουκρανία με τα γεγονότα του 1920-30 στη Γερμανία, αποκαλύπτει εκπληκτικές ομοιότητες. Εκείνη την εποχή, στο απόγειο της γενικής δυσαρέσκειας σχετικά με την κατάσταση στο εσωτερικό της χώρας, ένα κόμμα που αντιμετωπιζόταν από την πλειονότητα της κοινωνίας ως περιθωριακό, απέκτησε πολιτικό βάρος, ανέβηκε στην εξουσία και επέβαλλε τη δικτατορία του. Αφού κατέλαβαν κρατικές θέσεις κλειδιά, και ενώ ο Χίντεμπουργκ διατηρούσε ακόμα επισήμως το αξίωμα του Προέδρου, οι οπαδοί του εθνικοσοσιαλισμού μετέτρεψαν πολύ σύντομα τη χώρα τους σε ένα απολυταρχικό κράτος.
Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα στην Ουκρανία: χάρη στην ανοχή των κορυφαίων αξιωματούχων της χώρας, οι κεντρικές κυβερνητικές θέσεις καταλαμβάνονται από τους οπαδούς της νεοναζιστικής ιδεολογίας, οι οποίοι, ενώ μέχρι χθες θεωρούνταν περιθωριακοί, σήμερα επιβάλλουν την ιδεολογία του σοσιαλιστικού εθνικισμού σε όλες τις σφαίρες της κοινωνικής ζωής.
Η ηρωοποίηση των ειδικών ταγμάτων «Νάχτιγκαλ» και «Ρόλαντ», των «Εκστρατευτικών Σωμάτων» (Pohodnii Kuren) της «Οργάνωσης των Ουκρανών Εθνικιστών» (OUN), καθώς και του τμήματος «Γκαλιτσινά» της μεραρχίας των SS, αποτέλεσε τη βάση για την καθιέρωση της νέας ιδεολογίας στην Ουκρανία μετά το Μαϊντάν. Είναι γνωστό, ότι το τάγμα «Ναχτιγκάλ», υπό την ηγεσία του Ρομάν Σουχέβιτς, αναπληρωτή αρχηγού της συμμορίας του Μπαντέρα, συμμετείχε στη σφαγή του πολωνικού και εβραϊκού πληθυσμού στο Λβιβ τον Ιούλιο του 1941 και το «Εκστρατευτικό Σώμα Μπουκοβίνσκι» της OUN, αντίστοιχα, στην γενοκτονία των Εβραίων του Κιέβου στο Μπάμπι Γιαρ. Το να αγνοήσουμε τους παραλληλισμούς ανάμεσα στην Γερμανία της εποχής του Χίτλερ και στην σύγχρονη Ουκρανία, σημαίνει ότι επιτρέπουμε την εγκαθίδρυση ενός ναζιστικού κράτους στην καρδιά της Ευρώπης.
Η 2α Μαΐου του 2014 στην Οδησσό θα πρέπει να εκληφθεί ως μια προειδοποίηση για όλους μας, τα δε αθώα θύματα θα πρέπει να μας υπενθυμίζουν τις μεθόδους, που άφησαν ως κληρονομιά οι δράστες των πογκρόμ της OUN.
(Από τον πρόλογο του βιβλίου)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Σαάντι Ισάκωβ
ΣΤΑΧΤΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΜΕΡΟΣ Α’
ΣΤΑΧΤΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΜΕΡΟΣ Β’
Συνέντευξη με τον Όλεγκ Μουζίκα
Λίλια Μπέρζουχ
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΙΜΙΟΣ
Συνέντευξη με τον Σαάντι Ισάκωβ
Σαάντι Ισάκωφ
Όλεγκ Μουζίκα
2 Μαΐου. 4 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ
Λίλια Μπέρζουχ
Όλεγκ Μουζίκα, Σαάντι Ισάκωβ: «Δεν έχουμε σοβαρές διαφωνίες»
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
Frank Schumann
«Η Ουκρανία στους Ουκρανούς»