Στο μεταξύ η ελληνική κοινωνία υπέστη μια κοσμογονική αλλαγή: προ πολλού, άρχισε η διαδικασία αποπομπής του παλαιού και υποδοχής του νέου. Είναι μια αλλαγή-αίνιγμα, καθώς ουδείς δύναται να προβλέψει τι θα προκύψει στη συνέχεια. Αν δηλαδή η αλλαγή αυτή θα λειτουργήσει σαν εργαλείο τιμωρίας για τις αστοχίες του πρόσφατου παρελθόντος ή ως μέσο καθάρσεως και σωτηρίας που θα ανοίξει νέους δρόμους για τους Έλληνες. Το βέβαιο είναι ότι αυτή τη στιγμή πίσω από την ευρωπαϊκή βιτρίνα της χώρας, υπάρχουν τεράστια άλυτα προβλήματα που έχουν παγιδεύσει τους Έλληνες στην κινούμενη άμμο της απελπισίας. Το σοβαρότερο από αυτά είναι, κατά τη γνώμη μου, ότι οι αρμοί της ελληνικής κοινωνίας, δηλαδή οι θεσμοί, τελούν υπό κατάρρευση (η Ελλάδα θεωρείται από τις πιο ανήθικες χώρες του κόσμου), χωρίς κανείς από όλους αυτούς που στο πρόσφατο παρελθόν έγιναν αιτία η χώρα να φύγει από την ευθεία οδό, να αναφωνεί ένα, έστω υποκριτικά, «mea culpa», σαν απλή έκφραση μετανοίας. (Από την έκδοση)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Aggiornamento
Ανατροπές
Αμφισβήτηση των πάντων
- Πολιτική
- Πνευματική ηγεσία
- Συνδικαλισμός
- Δικαιοσύνη
- Δημοσιογραφία
- Επιχειρηματίες
Η αμφισβήτηση της Εκκλησίας
- Άλας της γης
- Ετεροχρονισμένοι
Περίοδος παρατεταμένης εκκλησιαστικής στασιμότητας
Υπάρχουν λύσεις
- Εκκλησιαστικό ύφος
- Εκκλησιαστικός λόγος
- Συνάντηση με το Νέο
- Άσκηση κριτικής
- Τιμές μιας χρήσεως
- Η εμφάνιση των κληρικών
- Σύγχρονα “εργαλεία”
- Λήψη μέτρων στήριξης της φήμης του κλήρου
- Σωστή ερμηνεία των σημερινών προβλημάτων
- Αναβάθμιση του εκκλησιαστικού “προϊόντος”
Ομάδες στις οποίες θα πρέπει κυρίως να στοχεύσει η Εκκλησία
- Οι Νέοι
- Οι Διανοούμενοι
- Οι Εργαζόμενοι
- Οι Γυναίκες
- Οι Περιθωριακοί
Tabula Rasa