Η ΜΕΙΛΙΧΙΑ, μία νουβέλα. «Μειλίχια», ένας μονόλογος, κατάδυση στην άβυσσο της ανθρώπινης ψυχής. «Μειλίχια», ένα κείμενο-καταγγελία στα ερείπια μιας ζωής που αχνίζουν πάνω από το νεκρό κορμί μιας αθώας, μειλίχιας κοπέλας. «Μειλίχια», μια διεισδυτική ματιά του Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι στον ζοφερό κόσμο σύναξη σκιών, ανθρώπων που πούλησαν την ψυχή τους στην αλαζονεία, θυσιάζοντας την ανθρωπιά τους. Με πλούσια θητεία στην παρατήρηση, καταγραφή και απεικόνιση της σύγχρονης πραγματικότητας, ο Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι παραδίδει στον αναγνώστη την «Μειλίχια», όχι μόνο ως δείγμα της υψηλής συγγραφικής του δεινότητας, αλλά και ως υπόδειγμα κοινωνικού σχολιασμού μιας κοινωνίας όπου τα άφατα αισθήματα κακοφορμίζουν καταλήγοντας στις πνευματικές μαρμαρυγές, στον διάλογο με την τρέλα.
(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
[…] Επί σειρά ετών ο Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι μελετούσε και αγάπησε ιδιαίτερα τις «Μικρές τραγωδίες» του Α. Σ. Πούσκιν, τις οποίες θεωρούσε υπόδειγμα της αποκαλούμενης «μικρής λογοτεχνικής φόρμας». Για διάφορους λόγους δεν μπόρεσε να γράψει κάτι ανάλογο για πολλά χρόνια, η έκδοση όμως του Ημερολογίου και η μεγάλη απήχηση που είχε αυτό στους αναγνώστες της εποχής τον ώθησαν να ασκηθεί στο λογοτεχνικό είδος της νουβέλας.
Έτσι, το Νοέμβριο του 1876 ο Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι αφιερώνει το τεύχος στην δημοσίευση της νουβέλας «Η Μειλίχια». Είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία, σαράντα χρόνια μετά την δημοσίευση των «Μικρών τραγωδιών», να συνομιλήσει με εκείνον που θεωρούσε ως δάσκαλό του.
Η αφορμή για τη συγγραφή της νουβέλας αυτής ήταν η αυτοκτονία της θυγατέρας του Χέρτσεν, Λίζας, την οποία πληροφορήθηκε από τον φίλο του και κρατικό επίτροπο της Ρωσικής Εκκλησίας Κ. Π. Πομπεντονόστσεφ στις 3 Ιουλίου 1876. Η μελέτη των σημειωματαρίων του Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι για το χρονικό διάστημα 1876-1877 μας δείχνει ότι το τραγικό αυτό περιστατικό τον απασχόλησε ιδιαίτερα. […]
(Απόσπασμα από την εισαγωγή του βιβλίου)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Η ΜΕΙΛΙΧΙΑ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η Μειλίχια φανταστικό διήγημα
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
I.- ΠΟΙΟΣ ΗΜΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ
II.- Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΑΜΟΥ
III.- Ο ΕΥΓΕΝΕΣΤΕΡΟΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ, Ο ΙΔΙΟΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ
IV.- ΟΛΟ ΣΧΕΔΙΑ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑ
V.- Η ΜΕΙΛΙΧΙΑ ΕΞΕΓΕΙΡΕΤΑΙ
VI.- ΜΙΑ ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΑΝΑΜΝΗΣΗ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
I.- ΟΝΕΙΡΟ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ
II.- ΤΟ ΠΕΠΛΟ ΞΑΦΝΙΚΑ ΕΠΕΣΕ
III.- ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ
IV.- ΑΡΓΗΣΑ ΜΟΛΙΣ ΠΕΝΤΕ ΛΕΠΤΑ