ΝΟΣΤΑΛΓΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΛΗΜΑΤΑΡΙΑ
Διηγήματα της ζωής
Ήταν όμορφα σε κείνη τη γειτονίτσα που μέναμε. Δεν είμαστε πολλοί. Ένα στενάκι σε μία χαμένη συνοικία της Αθήνας, μια τελίτσα στο χάρτη της πρωτεύουσας, που κατοικούσαν άνθρωποι απλοί, βιοπαλαιστές, κόσμος του μόχθου και της καθημερινής τρεχάλας. Φτωχοί τόσο, που δεν τολμούσες να σκεφτείς παρακάτω. Μα καλοί, με μέτωπο καθαρό από κάθε βρομιά ή απάτη. Στο βλέμμα τους έβλεπες το αγέρωχο από τις διδασκαλίες της ζωής φιλότιμο που φωτιζόταν σαν έγερνε το λιόγερμα στον ουρανό.
Στον ίδιο αυλόγυρο στα σπίτια τα πλίθινα με τον ασβέστη να μοσχοβολά ντύνοντας πεζοδρόμια, ταβάνια και τοίχους, με ξύλινα σκαλιά που έτριζαν καθώς τα πατούσες, με τα κεραμίδια και τις χελιδονοφωλιές στα χαγιάτια… Όλη αυτή η σύνθεση έβγαζε από μέσα της ένα αγνό, πηγαίο ανθρώπινο συναίσθημα, φορές φορές ανεξήγητο μα βαθιά αληθινό…
Σε κείνα τα σπίτια κατοικούσαμε χρόνια τώρα εγώ, η μητέρα μου κι ο αδελφός μου ο Πέτρος.
Δίπλα μας καθόταν ο κυρ-Σωτήρης με τη γυναίκα του και την κόρη τους Φανούλα. Απέναντι έμενε ο κυρ-Βασίλης με την κυρά-Δέσποινα που δεν είχαν παιδιά, πιο πέρα η κυρία Καλυψώ μία χήρα γριούλα και στο τέρμα της αυλής ο Νότης που ήταν φοιτητής νομικής […]
(Απόσπασμα από το πρώτο διήγημα της συλλογής με τίτλο ΝΟΣΤΑΛΓΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΛΗΜΑΤΑΡΙΑ)
Η συλλογή Νοσταλγώντας την κληματαριά, περιλαμβάνει επτά κείμενα στα οποία η συγγραφέας καταθέτει την Ψυχή της με βάση την πίστη στο Θεό.
Με διαφορετικούς χαρακτήρες, με ρομαντικό, νοσταλγικό τρόπο και γλαφυρό ύφος περιγράφει γεγονότα άλλοτε φανταστικά κι άλλοτε ρεαλιστικά. Έχουν όλα άμεση σχέση με την Ορθόδοξη του Χριστού Ανατολική εκκλησία από την οποία η ίδια αντλεί δύναμη.
Τα κείμενα είναι από τις εκδόσεις Συντροφιά, στο πολυτονικό σύστημα, σε ρέουσα μορφή με τεχνικά απλό αλλά και λυρικό ύφος που παραπέμπει στο παλαιότερο κι αυθεντικό λογοτεχνικό ρεύμα των Φαναριωτών.
(Από την παρουσίαση του εκδότη)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΝΟΣΤΑΛΓΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΛΗΜΑΤΑΡΙΑ
Διηγήματα της ζωής
Νοσταλγώντας την κληματαριά
Στην άκρη του γιαλού
Αυτοί που μίλησαν με τη φωτιά
Εκείνο το βράδυ
Το τελευταίο βαγόνι
Εγώ για σένα
Κουβέντες με τα’ αστέρια