ΜΙΑ ΚΟΥΝΙΑ ΣΤΟ ΧΙΟΝΙ…
Ένα δραματικό αφήγημα από τη ζωή των παιδιών που εγκαταλείφθηκαν από τους γονείς τους στα πάρα πολύ πρώιμα στάδια της ζωής τους.
Αν συνέβαινε, αγαπητέ μου αναγνώστη, να βρεθείς στο βουνό μια μέρα που χιόνιζε και, καθώς θα περπατούσες τυλιγμένος στο παλτό σου, έβλεπες ξαφνικά μπροστά σου, στη στροφή του δρόμου, μια κούνια μ’ ένα τρυφερό μωράκι μες το χιόνι!…, το ξέρω, θα σταματούσες αμέσως, θάνιωθες μια έλξη, ένα σταμάτημα της αναπνοής σου, θάνοιγες αμέσως το παλτό σου να το κάνεις στέγη της στιγμής για το άστεγο, θάριχνες μια ματιά γύρω σου ανάμικτη με την ερώτηση: Πως βρέθηκε εδώ το καϋμένο;!… Θάσκυβες ύστερα και θα τόπαιρνες απ’ την κούνια στην αγκαλιά σου, θα το σκέπαζες με το παλτό σου, θα τόσφιγγες επάνω σου να το ζεστάνεις και θα κατηφόριζες κατόπι για την πόλη, ρίχνοντας κάθε τόσο ματιές στο προσωπάκι του -πιο πολλές αν είσαι γυναίκα… Και θάκανες ό,τι μπορούσες για το σήμερα και το αύριο του μωρού και για τον κατοπινό μήνα και πιο πέρα… Και θα γινόταν τότε καλότυχο το κακότυχο…
Όμως, πολλά τέτοια παιδιά δεν βρίσκουν το σωτήρα τους… Μόλις γλυτώσουν -όσα γλιτώνουν- απ’ την παγωνιά -της ψυχής περισσότερο- μεγαλώνουν σαν τα πεταμένα κουταβάκια. Κι έχει η ζωή τους λαχτάρες, πίκρες πολλές-πολλών ειδών. Κι έχει φοβερές, καμμιά φορά, εκπλήξεος. Κι έχει δράματα συγκλονιστικά, της κολάσεως!
Έτσι έγινε και με το μωράκι του βιβλίου μας, με το Θύμιο -το χαριτωμένο αγόρι, με τη Μαριάνθη -το λεπτό, ευγενικό, μαυρομάτικο κορίτσι. […]
(Απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΜΙΑ ΚΟΥΝΙΑ ΣΤΟ ΧΙΟΝΙ…
Αφιέρωση
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
1.- ΣΤΟ ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ
2.- ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ
3.- ΧΑΘΗΚΕ Ο ΗΛΙΟΣ
4.- ΣΤΑ ΣΙΔΕΡΑ
5.- Η ΦΟΝΙΣΣΑ
6.- ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΑΡΑΥΓΗΣ
7.- Η ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
8.- ΜΙΑ ΠΡΩΤΑΚΟΥΣΤΗ ΦΩΝΗ
9.- ΑΝΟΙΞΗ
10.- Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΣΤΗ ΓΗ
11.- Η ΓΗ ΟΥΡΑΝΟΣ
12.- ΟΥ ΠΑΣ Ο ΛΕΓΩΝ MOI, ΚΥΡΙΕ, ΚΥΡΙΕ
13.- Η ΜΑΡΙΑΝΘΗ
14.- ΠΟΥΛΑΚΙ Τ’ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙ ΚΡΙΝΟ ΤΟΥ ΑΓΡΟΥ
15.- ΣΤΟ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΓΑΠΗΣ
16.- ΦΩΝΗ ΑΠ’ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ