ΛΟΓΟΣ ΕΣΘΙΟΜΕΝΟΣ Δ’
Στους χρόνους αυτούς της γενικής αποστασίας από τις θείες εντολές, ο Κύριος, ο Οποίος είναι ο αυτός εις τους αιώνας, δεν παύει να φωτίζη με την Χάρι του Παρακλήτου της ψυχές που Τον αγαπούν.
Εγνώρισαμε, λοιπόν, την εικόνα Του στα πρόσωπα πολλών αγίων ανθρώπων της εποχής μας, που έγιναν θεοί, κατά χάριν.
Ευχαριστούμε τον Θεόν, διότι η μεγάλη ευσπλαχνία Του αξίωσε και μας να απολαύσωμε την ωραία εικόνα Του, τον Γέροντα Δαμασκηνόν, που έζησε ανάμεσά μας.
Μέσα από την ασκητική του ακρίβεια ο Παππούς μετέδιδε τον αγγέλων την γλυκύτητα, και με την ακράδαντη πίστι του μπορούσε να αναφωνή σ τον Χριστόν: «Όλα για Σένα, μόνο για σένα. Ό,τι θέλεις και όπως θέλεις».
Η αγάπη του για την Εκκλησίαν, το σώμα του Χριστού, έφθανε μέχρι τελεία θυσίας και αυταπαρνήσεως. Θεία νεύσει, και τη προτροπή του τότε Ποιμενάρχου αναστήλωσε εξ ερειπίων την ιστορική Μονήν του αγίου Ιωάννου Προδρόμου-Μακρινού, εργαζόμενος ως χειρώναξ και αναεμιγνύων τον ιδρώτα του με την λάσπη.
Η εν επιγνώσει επιδίωξης της αφανείας, αποτελεί την λαμπράν απόδειξι της αγιότητος του. Ισχυριζόταν ότι ήταν αστοιχείωτος, ενώ ο θεολόγος νους του παιδιόθεν εντρυφούσε στα δόγματα της πίστεως και εγνώριζε πνευματικές αναβάσεις.
Στα διάφορα θέματα της Μονής, πάντοτε έδινε το προβάδισμα στην Γερόντισα, διακηρύττοντας: «Στο γυναικείο μοναστήρι η Ηγουμένη είναι το αφεντικό». […]
(Απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΛΟΓΟΣ ΕΣΘΙΟΜΕΝΟΣ Δ’
Πρόλογος
Α’ ΟΜΙΛΙΑΙ ΕΟΡΤΙΟΙ
Ε’ Κυριακή Νηστειών
Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος
Ύψωσις του Τιμίου Σταυρού
Κυριακή μετά την Ύψωσιν
Κυριακή του άφρονος πλουσίου
Β’ ΟΜΙΛΙΑΙ ΕΠΙ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ
Με μάγεψες, Χριστέ μου!
Μόνον ο ταπεινός ξέρει να απολαμβάνει τις εικόνες του Θεού
Περί θείας ευφροσύνης
Πώς θα γίνωμε ωραιότεροι
Περί θείου έρωτος
Ο κρυστάλλινος πλούτος
Ο Θεός εντός ημών εστί
Θα γνωρίζωμε ό,τι γνωρίζει ο Θεός
Περί του Συμβόλου της πίστεως
Δεν πρέπει ποτέ να χορτασθή η θεία Λειτουργία