ΛΟΓΟΣ ΕΣΘΙΟΜΕΝΟΣ ΣΤ’
Η αγαπητή οσιολογιωτάτη Γερόντισσα Μακρίνα, Καθηγουμένη της Ι. Μονής Τιμίου Προδρόμου Μακρυνού, με ετίμησε «δια πρωτοτύπου και εντέχνου επιστολής» με την πρόσκλησι-παράκλησι να προλογίσω τον Στ’ Τόμο «ΛΟΓΟΣ ΕΣΘΙΟΜΕΝΟΣ», ο οποίος περιέχει λόγους -τροφή βιωματική- του μακαριστού εν οσίοις Γέροντος Δαμασκηνού, πνευματικού απλανούς ποδηγέτου καί θεοφωτίστου πατρός επί πεντηκονταετίαν της Αδελφότητος του Μακρυνού.
Παρά την οφειλομένη ευχαριστία για την εξέχουσα τιμή, ειλικρινώς ήμουν έτοιμος, αιδούμενος την ζωή, τον λόγο και το πρόσωπο του μακαριστού Γέροντος, να αρνηθώ διακριτικώς, αλλ’ η αγάπη νικά τον φόβο. Φιλαδελφία και αγάπη συνέδεε τους μακαριστούς πλέον Γέροντες, κυρό Δαμασκηνό και Αιμιλιανό, οι οποίες μετεδόθησαν «ως γλυκόν έδεσμα» στους αδελφούς της καθ’ ημάς Ιεράς Μονής και στις αδελφές του Ιερού Κοινοβίου «Ευαγγελισμού της Θεοτόκου» της Ορμυλίας. Αμφότεροι «αετοί του πνεύματος» ήπλωσαν εν ζωή τας πτέρυγάς των για να σκεπάσουν, να θρέψουν, να καθοδηγήσουν, να εμπνεύσουν, να ανεβάσουν στον ουρανό, τα αφοσιωμένα παιδιά τους, πρώτα τους μοναχούς και μοναχές και έπειτα τα εν τω κόσμω πιστά και αγωνιστικά τέκνα τους, και ταυτόχρονα «επετάσθησαν» και «εισέδυσαν» στην απέραντη απειρία, «περάσαντες τα πεπερασμένα» και ήδη κατέπαυσαν και αναπαύονται τώρα στα αγαπητά σκηνώματα του Κυρίου, στον εκ νεότητος πόθον τους. […].
(Απόσπασμα από τον πρόλογο του Αρχιμανδρίτη Ελισαίου, Καθηγουμένου Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους που περιέχεται στο βιβλίο)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΛΟΓΟΣ ΕΣΘΙΟΜΕΝΟΣ ΣΤ’
Πρόλογος
Α’ ΟΜΙΛΙΑΙ ΕΠΙ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ
Ο ταπεινός είναι χαριτωμένος (20-8-1995)
Υπακοή: Εκεί ο άνθρωπος αναπνέει (29-8-1995)
Να δοθούμε ολόκληροι στην αγάπην του Θεού και στον θάνατον! (8-10-1995)
Να μένωμε κάτω από το βλέμμα το δικό Του (26-12-1995)
Η καρδία μας έχει ανάψει; (21-1-96)
Ο Κύριος διέρχεται κάθε μέρα από την Μονήν (28-1-1996)
Πρέπει να γίνωμε ωραίοι (2-2-1996)
Η ύπαρξίς μας ως αύρα να εισέλθη στο υπερπέραν (17-7-1996)
Β’ ΟΜΙΛΙΑΙ ΕΟΡΤΙΟΙ
Η θεραπεία των δύο τυφλών. Με τον Θεόν ομιλώ λαχταριστά (30-7-95)
Η άγρα των ιχθύων. Να κάνωμε βουτιά κάτω-κάτω, προς τα πάνω δηλαδή (24-9-1995)
Κυριακή του Παραλύτου. Να χοροπηδούμε και να παιχνιδίζωμε (5-5-1996)
Που αλλού να δώσωμε τον έρωτά μας; (6-1-1996)
Κυριακή του Ασώτου. Μία λίμνη γεμάτη δροσιά (11-2-1996)
Κυριακή των Αγίων πάντων. Να πεθάνωμε ζωντανοί (8-6-1996)
Ήδη είμεθα μέσα στο Φως (21-7-1996)