Η Ανάστασις δεν είναι η άνοιξις της φύσεως συμβολικά, όπως πολλοί σπεύδουν να πουν. Είναι η άνοιξις της αιώνιας ζωής μετά το χειμώνα της αμαρτίας. Το άνοιγμα της καινούργιας πορείας. «Εν καινότητι ζωής περιπατήσωμεν» (Ρωμ. στ’ 4).
Η Ανάστασις δεν είναι ένα ρομαντικό αίσθημα για εκτόνωσι. Είναι η διεκπαιραίωσις του μεγάλου προβλήματος του θανάτου. Είναι το πέρασμα (Πάσχα) απ’ το θάνατο στη ζωή. «Μεταβεβήκαμεν εκ του θανάτου εις την ζωήν» (Α’ Ιωαν. γ’ 14).
Η Ανάστασις δεν είναι απλώς η νίκη του Χριστού. Είναι η καταδίκη του θανάτου. «Που σου, θάνατε, το κέντρον; Που σου, Άδη, το νίκος;» (Α’ Κορ. ιε’ 55).
Η Ανάστασις δεν είναι η επιτυχία ενός ήρωα, που ονομάζεται Ιησούς. Είναι το πανανθρώπινο επίτευγμα. Για μας και με μας αναστήθηκε. «Συν-ήγειρεν ημάς και συν-εκάθισεν» (Εφεσ. β’ 6). Ο Σταυρικός θάνατος χρεώνεται στο Χριστό. Η Ανάστασις χαρίζεται σε μας.
Η Ανάστασις δεν είναι μια καλή μέρα. Είναι η μητέρα. Στην αγκαλιά της κουρνιάζουμε, για ν’ αντιμετωπίσουμε κινδύνους και φόβους. Στο χώρο της Ανάστασης δεν υπάρχει συνωστισμός. Όλοι χωράμε. Όλοι σκιρτάμε και χορεύουμε. Ο τάφος φωνάζει: Χριστός Ανέστη! Η ζωή φωνάζει: Αληθώς ανέστη!
(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Πρόλογος
ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΑΡΙΟΝ
Άνοιξις της αιώνιας ζωής (Πάσχα)
Η Ανάστασις των αισθήσεων (Θωμά)
Δος μοι τούτον τον Ξένον (Μυροφόρων)
Παντός καιρού (Παραλύτου)
Ποιος διψά, ποιον; (Σαμαρείτιδος)
Ερωτήσεις – απαντήσεις (Τυφλού)
Ο Υιός του Πατρός και οι Πατέρες (Πατέρων Α’ Συν.)
Άγριο και άγιο Πνεύμα (Πεντηκοστή)
ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Σε ομολογώ, Σε αγαπώ, Σε ακολουθώ (Α’ Ματθαίου)
Αλλαγή επαγγέλματος (Β’ Ματθαίου)
Τι ζητάμε; (Γ’ Ματθαίου)
Εκείνος μέσα, εμείς έξω (Δ’ Ματθαίου)
Αγέλη χοίρων (Ε’ Ματθαίου)
Μας παρακολουθούν (ΣΤ’ Ματθαίου)
Κανένας αφώτιστος (Ζ’ Ματθαίου)
Ευλογία – Αλογία (Η’ Ματθαίου)
Τα δύο πλοία (Θ’ Ματθαίου)
Η διαστροφή (Ι’ Ματθαίου)
Απόσβεσις χρεών (ΙΑ’ Ματθαίου)
Αποκλείεται να σωθούν; (ΙΒ’ Ματθαίου)
Είμεθα ανάξιοι (ΙΓ’ Ματθαίου)
Δράσις – αντίδρασις (ΙΔ’ Ματθαίου)
Τα πρεσβεία της αγάπης (ΙΕ’ Ματθαίου)
Εμένα ένα μούδωσε (ΙΣΤ’ Ματθαίου)
Για σένα, Μάνα (ΙΖ’ Ματθαίου)
ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΛΟΥΚΑ
Ταπείνωσις και κλήσις (Α’ Λουκά)
Η χάρις στην αγάπη (Β’ Λουκά)
Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών (Γ’ Λουκά)
Πως σπέρνεις; (Δ’ Λούκα)
Ήταν άνθρωπος; (Ε’ Λουκά)
Παραμόρφωσις και μεταμόρφωσις (ΣΤ’ Λουκά)
Κοιμάται (Ζ’ Λουκά)
Βλέπουμε την Αγάπη; (Η’ Λουκά)
Τι να κάνω; (Θ’ Λουκά)
Αντιθέσεις (Ι’ Λουκά)
Άριστος – Άριστα – Άριστον (ΙΑ’ Λουκά)
Πάνω από όλα η υγεία! (ΙΒ’ Λουκά)
Διάλογος φτωχού και πλουσίου (ΙΓ’ Λουκά)
Ερωτήματα του τυφλού (ΙΔ’ Λουκά)
Γύρνα την πλάτη σου στον κόσμο (ΙΕ’ Λουκά)
ΤΡΙΩΔΙΟ
Καρδιά χωρίς πολλά λόγια (Τελώνου-Φαρισαίου)
Του στοργικού Πατέρα (Ασώτου)
Εύκολη και δύσκολη (Απόκρεων)
Πτώματα και παραπτώματα (Τυρινής)
Ορθοδοξία και ευαγγέλιο (Α’ Νηστειών)
Το εύκολο και το δύσκολο (Β’ Νηστειών)
Προσκλητήριο Σταυρού (Γ’ Νηστειών)
Πίστις: Σεισμός που δεν φαίνεται (Δ’ Νηστειών)
Ξέρουμε τι ζητάμε; (Ε’ Νηστειών)
Υποδοχή προ του Πάσχα (Βαΐων)
ΠΕΡΙΣΤΑΣΙΑΚΕΣ
Ανάγκη Υψώσεως (Προ της Υψώσεως)
Μιλάει ο Σταυρός (Μετά την Ύψωσιν)
Κατά φύσιν – υπέρ φύσιν (Προ των Χριστουγέννων)
Που κατοικεί ο Χριστός; (Μετά τα Χριστούγεννα)
Αρχή νέου χρόνου (Προ των Φώτων)
Μετακόμισις – Μετάνοια (Μετά τα Φώτα)
Τρεις προβολές (Πατέρα Δ’ Οικ. Συνόδου)