ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ;
Το κείμενο αυτό που κρατάς, αγαπητέ αναγνώστη και αναγνώστρια, προέρχεται: από απομαγνητοφώνηση κηρύγματος του αξιομακαρίστου εργάτου του Ευαγγελίου Δημητρίου Παναγοπούλου, που μας εστάλη από μία ιερά Μονή.
Όταν την άκουσα διεπίστωσα πως περιέχει αφυπνιστικές καυτές αλήθειες στο τόσο σοβαρό ζήτημα της σωτηρίας μας, που αντιμετωπίζεται, δυστυχώς, επιφανειακά και επιπόλαια. Και επειδή ζούμε, κατά κανόνα, απρόσεκτα, αμελούμε στα πνευματικά μας καθήκοντα και αδιαφορούμε στο φλέγον ζήτημα: «ενός δε εστι χρεία» (Λουκά 10, 42), εκδίδεται και γραπτώς για προβληματισμό και σωστή αξιοποίηση του πολύτιμου χρόνου της ζωής και για το παρόν και το αιώνιο μέλλον μας. […]
(Απόσπασμα από το σημείωμα του εκδότη που περιέχεται στο βιβλίο)
[…] Αναφέρεται εις το Γεροντικόν, ότι κάποτε πήγε ένας σατανάς και ηπείλησε έναν μοναχόν και του είπε∙ που θα μου πας, δεν σ’ έβαλα στο χέρι μέχρι τώρα, αλλά στα 40 χρόνια που θα ζήσης ακόμα, θα σε βάλω, δεν θα μου γλυτώσης και έφυγε. Ο μοναχός επήρε στο νου του τα 40 χρόνια. 40 χρόνια ακόμη. Τότε έχω περιθώριο. Έχω 40 χρόνια, είναι αρκετά, δεν πάω μέχρι το χωριό να ιδώ, υπάρχει κανένας από τους δικούς μου; Και έρχομαι. 40 χρόνια ακόμη. Πόσο θα κάμω; 5 μέρες; 10 μέρες; Έχω 40 εδώ και 40 ακόμη 80, δεν χάθηκε ο κόσμος για 5-10 μέρες. Ας πάω να δω, μήπως υπάρχει η μητέρα μου, υπάρχει κανένας από τους συγγενείς μου, άνθρωποι του Θεού και αυτοί, να τους πω και δυο λόγια, άλλωστε. Δικαιολογία όμορφη του σατανά, να τον βγάλει από τον τόπον του, βέβαιος ότι θα τον βγάλει και από τον τρόπον του∙ και δεν έβλεπε πότε να ξημερώση ο γέροντας. Το πρωΐ επήρε το σακουλάκι του και το ραβδί του και άρχισε να κατηφορίζη. Ο Θεός τον λυπήθηκε και του έστειλε έναν άγγελο μπροστά του και του λέγει∙ «Για πού με το καλό;» «Να, πηγαίνω κάτω». «Γύρισε πίσω, σε λυπήθηκε ο Θεός και μ’ έστειλε να σου πω ότι σ’ εξηπάτησε ο σατανάς». Ήρθε στον εαυτό του αυτό και επέστρεψε κλαίγοντας για το πάθημα∙ και την τρίτην ημέρα απέθανε. Τα 40 χρόνια του σατανά ήσαν 3 ημέρες στου Θεού τον λογαριασμό.
Σου είπε ο γιατρός ότι στέκεσαι καλά. Έκανες τσεκάπ και είσαι εντάξει, και είσαι τακτοποιημένος, και αύριο είσαι για τα κυπαρισάκια. Σου’ πε κανείς; Ένα αυτοκίνητο ήρθε στο πεζοδρόμιο και σε παρέσυρε και εσένα και το παιδί σου. Ο θάνατος είναι κλέφτης, εν νυκτί μάλιστα, που δεν ξέρεις πότε θα έρθη, πούθε θα έρθη και πως θα έρθη. […]
(Απόσπασμα από το περιεχόμενο της ομιλίας)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ (1916 – 1982) – ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΕΚΔΟΤΟΥ
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ;
Η απόγνωσις είναι του διαβόλου
Ανάγκη να γνωρίζωμεν
Θεοτόκιον 19ης Φεβρουαρίου