ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ
Η κοινότητα της ερήμου λέει στην Εκκλησία, τότε και τώρα, ότι δουλειά της είναι να αποτελεί μια κοινότητα δίχως φόβο, και μας υποδεικνύει ορισμένες από τις συνήθειες που πρέπει να αναπτύξουμε ώστε να γίνουμε άφοβοι – συνήθειες που έχουν να κάνουν με την αυτογνωσία και την προσοχή του ενός προς τον άλλο, συνήθειες που θεμελιώνονται στην επίγνωση του Θεού που διαποτίζει το «είναι» και που προέρχεται από τη διαρκή έκθεσή μας σε Εκείνον, μέσα από την ανάγνωση της Γραφής και την προσευχή.
Καθετί υπαρκτό οφείλει την ύπαρξή του στη μοναδική δημιουργική πράξη του Θεού οφείλει την ύπαρξή του στον λόγο που του απευθύνει αδιάκοπα ο αιώνιος Λόγος – κάθε ον έχει στο κέντρο της ύπαρξής του τον δικό του «λόγο». Κάθε αληθινή σχέση προς οτιδήποτε, συνιστά μια αποκάλυψη αυτού του λόγου…
Ένα βαθιά πνευματικό βιβλίο, από έναν άνθρωπο με διεισδυτική θεολογική κρίση και αυθεντική χριστιανική αγωνία!
(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Οι πρώτοι μοναχοί και μοναχές έφυγαν για τις κοινότητες της ερήμου επειδή δεν ήταν πεπεισμένοι ότι η Εκκλησία, στις «συνήθεις» εκφάνσεις της, ήταν σε θέση να φανερώσει με οποιαδήποτε διαφάνεια αυτό που υποτίθεται πως ήταν· ήθελαν να ανεύρουν αυτό που ήταν όντως η Εκκλησία – ή, για να το πούμε διαφορετικά, ήθελαν να ανακαλύψουν το τι συνέβαινε όντως στην ανθρώπινη φύση όταν ερχόταν σε επαφή με τον Θεό δια του Ιησού Χριστού. Αυτό που διασώζει η γραμματεία και το οποίο συνδέεται με τις πρώτες γενιές των ασκητών της ερήμου είναι η «αναφορά» που υποβάλλουν από το «εργαστήριο του Πνεύματος», και αφορά όχι μόνο στο πώς θα βιωθεί η προσευχή αλλά και στο πώς θα πρέπει να κατανοηθεί η ανθρώπινη φύση – αφορά στη ζωή, τον θάνατο και τον πλησίον. […]
(Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Η ζωή, ο θάνατος και ο αδελφός» που περιέχεται στο βιβλίο)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ
Σημείωμα του μεταφραστή
Πρόλογος
Η ζωή, ο θάνατος και ο αδελφός
Σιωπή και μελόπιτες
Φεύγε και σώζου
Μείνε στο «κελί» σου
Λίγα λόγια για τις Πηγές
Σημειώσεις
Βιβλιογραφία