Ο ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΝΤΑΔΟΡΟΣ – ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ
Άκου τη μουσική! Είναι οι μελωδίες που σκορπίζονται στα καντούνια από τα καντσονέτα που τραγουδά ο μικρός κανταδόρος, ο Σπυρέτος, που μένει με τους γονείς και τη νόνα του σε ένα φτωχόσπιτο στη Γαρίτσα. Ο Κόντες Τζιοβάνι με την Κοντέσα και τη θυγατέρα τους Αγκιολίνα ζουν σε ένα αρχοντικό κοντά στο Λιστόν.
Ένα αναπάντεχο γεγονός θα ταράξει για μήνες τις ζωές όλων στο νησί και, απελπισμένοι, θα αναζητήσουν ένα θαύμα για να σωθούν.
Μια ιστορία για τη δύναμη της πίστης μας και την αξία της παιδικής φιλίας.
(Από την παρουσίαση του εκδότη)
«Σπυρέτο μου, στους ανθρώπους να ψάχνεις αυτά που σε ενώνουν και όχι αυτά που σε χωρίζουν…»
Με αυτήν τη φράση της ιστορίας μας σαν οδηγό, ας ταξιδέψουμε πίσω στο χρόνο, στην Κέρκυρα του 1630. Να γνωρίσουμε δύο παιδιά, την Αγκιολίνα και τον Σπυρέτο, και να μάθουμε για το θαύμα του Αγίου, που σε ανάμνησή του γίνεται κάθε χρόνο των Βαΐων η περιφορά του σκηνώματός του. Μια ιστορία για τη δύναμη της πίστης, την αισιοδοξία και την αγνή φιλία των παιδιών.
(Από τον πρόλογο του βιβλίου)
Κέρκυρα, 1629
Ο ήλιος έδυε σιγά σιγά και χάριζε τα μαβιά του χρώματα στον ουρανό της Γαρίτσας. Ο μικρός Σπυρέτος, όπως κάθε μεσημέρι, απολάμβανε λίγες στιγμές ξενοιασιάς πλάι στη θάλασσα.
«Τζόγια’ μου, άμε στο καλό, είναι ώρα για το ρεγάλο σου!» ακούστηκε η προτροπή της μητέρας του.
Το καθημερινό ρεγάλο του μικρού μας φίλου ήταν μια ολάκερη ώρα δική του μετά το σχολείο, για να ξεκουραστεί και να συνεχίσει τον μόχθο της ημέρας.
Τα βραχάκια της Γαρίτσας ήταν το γοδαμέντο για όλα τα παιδιά της συνοικίας. Εκεί έπαιζαν ξένοιαστα. Οι αγωνίες και οι στεναχώριες των απλών ανθρώπων έφευγαν για λίγο μακριά. Οι ανισότητες και οι διακρίσεις εκείνης της εποχής ανάμεσα στους πλούσιους και την πλεμπάγια εξανεμίζοντας, καθώς ο Σπυρέτος με τους φίλους του απολάμβαναν την ομορφιά που αυτός ο τόπος απλόχερα χάριζε σε όλους τους κατοίκους του νησιού. […]
(Απόσπασμα από το περιεχόμενο του βιβλίου)
Ο ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΝΤΑΔΟΡΟΣ – ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ