ΤΟ ΔΙΑΜΑΝΤΕΝΙΟ ΒΟΥΝΟ
Με ωραίο ποιητικό τρόπο, κατάλληλο για ευαίσθητες ψυχές, όπως οι ψυχές των παιδιών και των νέων, η συγγραφεύς περιγράφει στο βιβλίο αυτό στιγμές από την πνευματική πορεία του συγχρόνου μας Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου.
Θα συγκινήσει και θα τέρψει τους νέους στην ηλικία αναγνώστες του -προς τους οποίους κυρίως απευθύνεται- αλλά και τους ωρίμους στην ηλικία.
Η ολόθερμη αγάπη του Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου προς τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν και προς όλους τους συνανθρώπους του συγκινεί και ελκύει προς μίμησίν του κάθε ευαίσθητη ψυχή.
(Από την παρουσίαση του εκδότη)
Η νύχτα στη γη είναι μεγάλη. Η γη είναι άραγε μεγάλη ή μικρή; Ο Άγγελος θέλει να τρέξει. Σαν τον άνεμο, να διασχίσει όλη τη γήϊνη σφαίρα και όλες τις μέρες και τις νύχτες. Να δει το τέλος των ημερών, να δώσει πράγματα από τον εαυτό του και να πάρει άλλα μέσα του. Κάπου να δοθεί. Να καλπάσει πολύ μακριά στο άγνωστο κι απάτητο. Έτσι κάπως νιώθει.
Η νύχτα τράβηξε αργά το φόρεμά της και χάθηκε στον θαλασσινό ορίζοντα. Αχνόφεξε και σε λίγο χρύσισαν στην ανατολή τα μαλλιά της αυγής. […]
(Απόσπασμα από το περιεχόμενο του βιβλίου)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΤΟ ΔΙΑΜΑΝΤΕΝΙΟ ΒΟΥΝΟ
Πρόλογος του Εκδότου
ΜΕΡΟΣ Α’
Παιδικοί στοχασμοί
Ο πατέρας αργεί να γυρίσει
Ο Άγγελος ψάχνει να βρεί τον Οδηγό του
Πρώτη προσπάθεια φυγής
Δεύτερη απόπειρα φυγής
Η απόφαση – Η οριστική αναχώρηση
Το όνειρο αρχίζει να γίνεται πραγματικότητα
Τα πρώτα χρόνια
Η παραδεισένια ζωή συνεχίζεται
Το πρώτο σκαλοπάτι
Και έγιναν όλα πιο χαρούμενα
Το δεύτερο σκαλοπάτι
Ένας κρυφός άγιος
Το αετόπουλο έγινε αετός
“Δεν θα υπάρχουν για σένα αποστάσεις!»
Το αηδόνι
Μια περιπέτεια κι ενα θαύμα
Ο Άγγελος φεύγει από το διαμαντένιο βουνό
Στο πλοίο
ΜΕΡΟΣ Β’
Η συνάντηση με τον πατέρα
Στην πατρίδα
Παπούλη, περίμενε!
Μήπως είδατε Αυτόν που η καρδιά μου αγάπησε;
Και τ’ όνειρο ήταν θεόσταλτο
Καλλίσια
Που βρίσκεται ο Παπούλης;
Τα χρόνια πέρασαν
Γυρισμός στο διαμαντένιο βουνό
2013