ΝΑ ΜΗ ΚΛΑΙΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΠΕΝΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΟΥΣ
Εμπρός να μπούμε σήμερα σε ένα θέμα διδασκαλίας πολύ πιο σπουδαίο από τα θέματα των προηγουμένων ημερών. Ο λόγος κατορθώνει πολλές φορές να παρηγορήσει τον άνθρωπο που πονά. Μπορεί η κατάλληλη διδασκαλία να διαλύσει τη λύπη. Και είναι αλάθεια πως πολλούς, που χθες ήταν μαζί σας, τώρα δεν τους βλέπω να είναι μαζί σας. Κι’ αυτό συμβαίνει είτε γιατί τους κάλεσε ο Κύριος κοντά Του, ή γιατί βρίσκονται στο κρεββάτι τους και όλοι αυτοί περιμένουν τον θάνατο. Γι’ αυτό και σας βλέπω να θρηνείτε, και να υπάρχει πολύς θόρυβος στην πόλη και πολλή ταραχή στην Εκκλησία. Βλέπω τα δάκρυα των πενθούντων να τρέχουν ασταμάτητα και τις εκδηλώσεις πολλών παράλογες, παράλογη και όλη τους η στάση. Και βέβαια πολλές φορές σας παρακάλεσα και σας υπενθύμισα γι’ αυτό το πράγμα. Εννοώ, δηλαδή, το πως πρέπει να υποφέρει κανείς με υπομονή και ευχαριστία την κοίμηση των παιδιών και των ιδίων και των συγγενών, και να μη γίνονται τέτοιες ασχήμιες ούτε να λογαριάζουν πως χάθηκαν αυτοί που έφυγαν προς τον Θεό. Και πολύ περισσότερο να μη σκέφτονται έτσι όταν πρόκειται για νήπια που άφησαν αυτή τη ζωή χωρίς αμαρτίες.
Γι’ αυτό λοιπόν, ας μη στενάζουμε γι’ αυτούς που αναχώρησαν, αλλά μάλλον να θρηνήσουμε για τους εαυτούς μας, που ζούμε μέσα στις αμαρτίες. Διότι, εάν δεν ανανήψουμε σήμερα, πότε λοιπόν θα μετανοήσουμε; Εάν ο θάνατος του αδελφού σου δεν σε σωφρονίσει, τι λοιπόν θα σε κάνει να επιστρέψεις στον Θεό; […[
(Απόσπασμα από το περιεχόμενο του βιβλίου)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΝΑ ΜΗ ΚΛΑΙΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΠΕΝΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΟΥΣ
Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου: «Για την υπομονή, και ότι δεν πρέπει να κλαίμε πικρά για όσους πεθαίνουν» (PG 60, 723-730)
Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου: «Για το ότι δεν πρέπει να πενθούμε πολύ για όσους πεθαίνουν» » (PG 63, 887-892)
ΕΠΙΜΕΤΡΟΝ
Αποσπάσματα από ομιλίες του Ιερού Χρυσοστόμου επάνω στο αυτό θέμα.
1.- Από την ΞΒ’ ομιλία στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο (4-5, PG 59,341 εξ.)
2.- Από την ΛΑ’ ομιλία στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (3-5, PG 57,374 εξ.)