ΑΓΙΟΙ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ – ΣΥΝΑΞΑΡΙΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
Τούτο το βιβλίο περιέχει ιστορίες απλών καθημερινών ανθρώπων που πασχίζουν να προσφέρουν εξαγιασμένο τον εαυτό τους στον Θεό. Αλλάζουν αυτοί και μαζί τους αλλάζουν και πολλοί άλλοι -όσοι έχουν ειλικρινή προαίρεση- αφού το παράδειγμα του καθενός μας επηρεάζει σε επάλληλους κύκλους πολλούς ανθρώπους, με πρώτους την οικογένειά μας, φίλους και γνωστούς. Κοινό χαρακτηριστικό τους πως κάποια στιγμή της ζωής τους η οδύνη ταρακούνησε συθέμελα την ύπαρξή τους, αναγνώρισαν αστοχίες, ματαιότητες κι υπερβολές και αποζήτησαν να ξεδιψάσουν με το «ύδωρ το αλλόμενον εις ζωήν αιώνιον».
Όλα τα αφηγήματα βασίζονται σε πραγματικές ιστορίες που ακούσαμε στην εξομολόγηση. Βέβαια αλλάξαμε ονόματα και λεπτομέρειες. Είναι ιστορίες αγίων της διπλανής πόρτας που είναι άγνωστοι στους πολλούς αλλά εξαγιασμένοι στα μάτια του Θεού.
Ευχή μας να συνεχίσουν έτσι, μέχρι το τέλος, καθώς δυστυχώς ξέρουμε πολλούς που βίωσαν την αγάπη Του κι ύστερα παρασύρθηκαν, ξεχάστηκαν και αφέθηκαν.
Ίσως κάποιος άμοιρος μετανοίας να τις διαβάσει και να νομίσει πως πρόκειται για ηθικοπλαστικά διηγήματα για αφελείς, όμως είναι ιστορίες που συνέβησαν, συμβαίνουν και θα συμβαίνουν όσο οι άνθρωποι αγωνίζονται να κάνουν πράξη εκείνο «ου εστί χρεία», όπως μας παρήγγειλε ο Χριστός.
Ένα μικρό συναξάρι αγιότητας εκείνων που αποτελούν τον πραγματικό λαό του Θεού, το σώμα του Χριστού, τα κλήματα της Αμπέλου μέσα σε έναν κόσμο που ξεχνά πως πλάστηκε για να αγαπά και να απολαμβάνει τα δώρα του Θεού δοξολογώντας σαν τους αγγέλους.
(Από την παρουσίαση του εκδότη)
[…] Μοιάζει σαν να αυτοκαταδικαζόμαστε σε πνευματική ηττοπάθεια όταν καταλήγουμε να νομίζουμε πως δεν μας αφορά η αγιότητα και ξεχνάμε πως η παραβολή του Δείπνου της Βασιλείας δεν ειπώθηκε από τον Χριστό για να θεωρήσουμε πως όσοι ζουν με «το βόδι, το κτήμα και τον γάμο» αποκλείονται από την Βασιλεία· αντίθετα, ειπώθηκε ακριβώς για να μας παρακινήσει να πιστέψουμε πως είμαστε καλεσμένοι όλοι να γίνουμε συνδαιτυμόνες Του στην χαρά και την ευχαριστία της σημερινής ημέρας, διαχειριστές των υλικών αγαθών που μας χαρίστηκαν, ευγνώμονες για όσα τάλαντα αυξήσαμε με την Χάρη Του, δοξολογικοί σε κάθε στιγμή της ζωής μας, παρά τις λύπες και τους πειρασμούς, πάντοτε χαίροντες, ζώντας αδιαλείπτως με τον Λόγο σε νου και ψυχή και ευχαριστώντας για καθετί που παραχωρείται να ζήσουμε, χαρά και λύπη. […]
(Απόσπασμα από το προίμιο του βιβλίου)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΑΓΙΟΙ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ – ΣΥΝΑΞΑΡΙΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
Προοίμιο
Αλησμονώ και χαίρομαι, δυμούμαι και δακρύζω
Αγάπη χωρίς σύνορα
Ένας άνθρωπος μακάριος
Μια αγία της διπλανής πόρτας
Να αγαπάς και να διακονείς
Ελεύθεροι πολιορκημένοι
Συναπάντημα στα Εξάρχεια
Οι άγγελοί μου
Η ψυχή μοιάζει με δεξαμενή γεμάτη νερό
Εγώ προσεύχομαι για όλον τον κόσμο
Επίλογος