ΔΙΑ ΤΑΣ ΩΡΑΣ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ
«Παρακαλέίται, παρακαλείται τον λαόν μου», είναι η εντολή του Θεού, ειδικώτερον προς τους ιερείς απευθυνομένη.
Η δε παράκλησις αύτη, η βαθειά παρηγορία, την οποίαν η θεία αλήθεια μεταδίδει εις τους πονούντας, είναι πολύ αναγκαιοτέρα εις ώρας γενικών και βαθειών δοκιμασιών και θλίψεων. Εις ταύτας δε έχει και πάλιν ο ελληνικός λαός μέγα μερίδιον. Πόνος εις βάθος και εις έκτασιν είναι οι πόλεμοι. Και υπό τον πόνον αυτόν ζη ο λαός μας σήμερον.
Ως είδος, λοιπόν, υπσκοής εις την εντολήν περί παρακλήσεως του λαού ας θεωρηθή το παρόν. Το ζήτημα του πόνου και της εξ αυτού λυτρώσεως έγινε κατά καιρούς θέμα αρθρογραφίας εις το περιοδικόν «Ζωή». […]
(Απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΔΙΑ ΤΑΣ ΩΡΑΣ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ
Πρόλογος Α’ εκδόσεως
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’
Το πρόβλημα του πόνου και η παιδεία Κυρίου
- Το γενικόν φαινόμενον του πόνου
- Οι παρακλήτορες κακών και ο Παράκλητος
- Η αιτία του πόνου
- Ο σκοπός του πόνου
- Ο σκοπός του πόνου και ο ιατρός
- Ποικιλία μορφών και σκοπών
- Μεγαλύτερον ύψος
- «Παιδεία Κυρίου»
- Πατρότης και παιδεία
- Αγάπη και αγιότης εν τη παιδεία Κυρίου
- Η σοφή παιδεία
- Η σύμμετρος παιδεία
- Η επέμβασις του Πατρός
- Στάσις αποδοχής
- Η τελεία υπομονή
- Η αξία της υπομονής
- Η αμοιβή της υπομονής
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β’
Θάνατος και πένθος – Ανάστασις και ζωή
- Τα πένθη των προχριστιανικών λαών
- Θάνατος – Ύπνος!
- Ανάστασις και ζωή
- Η ζωή των ψυχών
- Ανάστασις νεκρών
- Η σχέσις Αναστάσεως του Χριστού προς την ανάστασιν ημών
- Η χριστιανική πίστις και η ανάστασις των νεκρών
- Η απαρχή και ο θερισμός
- Επιτάφιος φιλοσοφία
- Το ηρωϊκόν απέναντι του θανάτου φρόνημα
- Έλεγχος των ειδωλολατρικώς πενθούντων
- Το μέτρον
- Ο μόνος Παράκλητος
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ’
Σχέσις των επί γης πιστών προς τας ψυχάς των εκδημησάντων
- Ειδικαί ημέραι εις μνήμην ψυχών
- Η εν Χριστώ επικοινωνία
- Κατάστασις αμετάβλητος
- Η εκ των μνημοσύνων ωφέλεια
- Αι αμοιβαίαι ωφέλειαι
- Η πλήρης ασφάλεια
- Απόπειραι επικοινωνίας αντιχριστιανικαί