Η ΠΡΟΚΛΗΣΙΣ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΛΙΨΕΩΝ
Η εμπειρία της ανθρώπινης ζωής μάς αποκαλύπτεται με όλη την υπαρξιακή της έννοια και τραγικότητα στον πόνο και με τον πόνο.
Βέβαια ο σημερινός πολιτισμένος άνθρωπος προσπαθεί να αγνοήση τον πόνο και την λυτρωτική του σημασία. Γι’ αυτό και υποδουλώνεται σε μία ζωή ψευδαισθήσεων και ανέσεων, γεμάτη από αγαθά και απολαύσεις, τεχνητά θαύματα και ψεύτικους παραδείσους που κτίζει με κάθε είδους παραισθησιογόνα και ναρκωτικά.
Και όμως ο πόνος είναι μία σκληρή πραγματικότητα της ιστορίας. Βρίσκεται μέσα στη ζωή του πιστού ανθρώπου και είναι απόδειξις αγώνος, εχέγγυο της σωτηρίας, σημείο της πνευματικότητος της ζωής του.
«Εκείνοι που ζητούν την ανάπαυσι δεν έχουν το πνεύμα του Θεού», τονίζει ο αββάς Ισαάκ ο Σύρος. Και αλλού σημειώνει: «Αδελφέ, η οδός του χριστιανού σταυρός καθημερινός εστι».
Χωρίς τον πόνο η ζωή μας μεταβάλλεται σε βίο ζωώδη. Ο πόνος ή ο σταυρός που σηκώνει ο καθένας μας, είναι η οδός και το Ευαγγέλιο του Χριστού, που μας θέλει φίλους και όχι δούλους, ελεύθερους και όχι σκλαβωμένους.
Πανανθρώπινο το πρόβλημα του πόνου. Πρόβλημα και μυστήριο συγχρόνως που ταλαιπωρεί και ταλανίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο.
Μπροστά σε αυτή την οδυνηρή πραγματικότητα οι άνθρωποι όλων των εποχών σταθήκανε με δέος και φόβο. Με ερωτήματα και απορίες. Γιατί έγινε ο άνθρωπος ισόβιος οδοιπόρος του πόνου και των θλίψεων; […]
(Απόσπασμα από το περιεχόμενο του βιβλίου)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Α΄ Η ΠΡΟΚΛΗΣΙΣ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΛΙΨΕΩΝ
Το πανανθρώπινο πρόβλημα
Προέλευσις
Ο πόνος των δικαίων
Χαρακτήρας των θλίψεων
- Παιδαγωγικός χαρακτήρας
- Απόδειξις της αγάπης προς τον Θεό
- Αιτία πνευματικής προόδου
- Μας επαναφέρουν στον Θεό
- Είναι δώρο της αγάπης του Θεού
- Αποτελούν αφορμή ταπεινώσεως
- Προτρέπουν στην αρετή
- Εξαφανίζουν τις αμαρτίες
- «Τα στίγματα»
- Πλούτος και βοηθός
Ο θάνατος
Ο θάνατος του μικρού παιδιού
Β΄ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΙΣ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΛΙΨΕΩΝ
Γενικά
Η τελευταία απάντησις
Το βέβαιο
Ανακεφαλαίωσις
«Οι πατημασιές»