Η ΘΑΛΑΣΣΑ
Ο φυσικός κόσμος, ο οποίος βλέπεται και ερευνάται διά μικροσκοπίων, τηλεσκοπίων και άλλων τεχνικών επιστημονικών μέσων, εκφράζει και εν τοις μεγίστοις αλλά και εν τοις ελαχίστοις το μεγαλείον του Θεού. Από τας παμμεγέθεις ουρανίους σφαίρας, αι οποίαι στροβιλίζονται εις το αχανές, έως τα ελάχιστα μόρια της ύλης είνε εντυπωμένη η σφραγίς της απείρου δυνάμεως, σοφίας και αγαθότητος του Θεού. «Ο Θεός εποίει». Στιλπνόν κάτοπτρον των θείων ιδιοτήτων είνε ο φυσικός κόσμος. Ως λέγει και ο απόστολος Παύλος, εν τοις δημιουργήμασι «καθοράται ή τε αίδιος αυτού δύναμις και θειότης» (Ρωμ. 1, 20).
Ο φυσικός κόσμος είνε βιβλίον με άπειρον αριθμόν εικόνων. Βιβλίον, εκ του οποίου, όταν κανείς το μελετά και το ερευνά, μένει κατάπληκτος και δοξάζει τον Δημιουργόν. Θαυμαστή ήτο η απάντησις, την οποίαν έδωκεν ο Μέγας Αντώνιος εις τους σοφούς της Αλεξανδρείας, οι οποίοι ειρωνικώς ηρώτων ποία βιβλία εμελέτα εν τη ερήμω ο αγράμματος εκείνος ασκητής. […]
(Απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΑΦΙΕΡΩΣΙΣ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ Β’ ΕΚΔΟΣΕΩΣ
Η ΘΑΛΑΣΣΑ, Ποίημα ΜΑΡΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΥΛΑΚΗ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Α’. Η ΘΑΛΑΣΣΑ
Η θάλασσα
Το μέγα πέλαγος
Ύφαλοι
Ακρωτήρια
Λιμήν
Λιμήν χειμαζομένων
Η άμμος
Το άλας
Όστρακα και εχενηίδες
Άβυσσοι
Από το ύψος εις το βάθος
Χωρίς κύματα
Η θάλασσα πενθεί
Η θάλασσα ελέγχει
Εκ της θαλάσσης
Β’. ΦΥΣΙΣ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑ
Ούριος άνεμος
Πολικός αστήρ
Ευροκλύδων
Γ’. ΤΟ ΠΛΟΙΟΝ
Πηδάλιον
Άγκυρα
Πυξίς
Ο ιστός – Α’ Ν(Προσηλωμένοι εις τον ιστόν)
Ο ιστός – Β’ (Εκ του ιστού ατενίζοντες)
Ο ιστός – Γ’ (Επί του ιστού η σημαία)
Ο ιστός – Δ’ (Με το όπλον του σταυρού)
Το έρμα
Ελαφρώσωμεν το σκάφος
Με ποίον πλοίον ταξιδεύεις;
Δ’. ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ
Πλοίαρχος
Οι επιβάται
Ναυτολόγοι
Πειραταί
Στάσις εν πλω
Αλιεία
Αλειεύσωμεν μαργαρίτας
«Ταξιδεύω…»
Ε’. ΚΙΝΔΥΝΟΙ – ΔΥΣΚΟΛΙΑΙ
Ναυτία
S.O.S.
Ναυάγιον εν λιμένι
Ναυαγοσωστικά
Σανίς σωτηρίας
«Εκ βαθέων»
Ο Λεβιάθαν
ΣΤ’. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ
Η ειρήνη του Θεού
Ο μυστικός Ιχθύς
«Αλιεύς μερόπων»
Μια πατερική διδασκαλία
Το τέλος
Ευρετήριον ονομάτων και πραγμάτων