ΟΤΑΝ ΝΗΣΤΕΥΩ
«Πλασμένος «εξ αοράτου τε και ορατής φύσεως» ο άνθρωπος αποτελεί ενότητα σώματος και ψυχής, γι’ αυτό και η άσκηση της νηστείας θα πρέπει να συναιρεί και τις δύο αυτές φύσεις. Η τάση να αποδίδεται υπερβολική σημασία στους εξωτερικούς κανόνες περί φαγητού κατά έναν νομικίστικο τρόπο, όπως επίσης και η αντίθετη, να περιφρονούνται δηλαδή αυτοί οι κανόνες ως αναχρονιστικοί και περιττοί, πρέπει αμφότερες να αποδοκιμαστούν ως προδοσία της αληθούς Ορθοδοξίας. Και στις δύο περιπτώσεις, η πρέπουσα ισορροπία μεταξύ του εξωτερικού και εσωτερικού χαρακτήρα της νηστείας έχει κλονιστεί.».
Σε μια εποχή που η υπερβολή στην κατανάλωση τροφής συχνά αναστέλλεται μόνο από την επιθυμία για κομψότητα, ο μακαριστός Κάλλιστος Ware επανέρχεται υπογραμμίζοντας τη στενή σχέση ανάμεσα στην υγεία του σώματος με αυτήν του πνεύματος.
Μας θυμίζει τον ουσιαστικό χαρακτήρα της νηστείας, μας μιλάει για την εγκράτεια που δυναμώνει την ψυχή και απελευθερώνει το σώμα, για την ξεχασμένη σχέση ανάμεσα στην ύλη και το πνεύμα, για τον εξωτερικό και τον εσωτερικό χαρακτήρα της Σαρακοστής, για τη χαμένη ισορροπία και ενότητα που αξίζει να ξαναβρούμε…
Η επίτευξη κάθε στόχου, η επιτυχία κάθε προσπάθειας προϋποθέτει άσκηση. Σε αυτήν την άσκηση και με εργαλείο τη νηστεία μάς καλεί η ζωή της Εκκλησίας. Η παρουσία μας στην Ανάσταση του Κυρίου αποτελεί την επιβράβευση των προσπαθειών μας.
(Από την παρουσίαση του εκδότη)
ΟΤΑΝ ΝΗΣΤΕΥΩ