Για σένα που πενθείς, λαβωμένος από τον βαρύ πόνο του θανάτου προσφιλούς σου, πήρα να γράψω τούτο το βιβλίο.
Όχι σαν μια, πολύ καλή ίσως, επιστημονική, ψυχολογική ή φιλοσοφική μελέτη πάνω σε τούτο το δύσκολο, το οδυνηρό, το δυσερμήνευτο θέμα. Σαν ένα λογοτεχνικό ή θεολογικό δοκίμιο για το βαρύ τραύμα, που προξενεί στην καρδιά ο πόνος για το χωρισμό ενός πολυαγαπημένου προσώπου , παιδιού ή αδελφού, συζύγου ή πατέρα, μάνας ή αδελφής. Όχι.
Αδελφικά δυό λόγια μιάς καρδιάς, που την πέρασε δίκοπο μαχαίρι – ο πόνος για τον θάνατο μυριαγάπητων προσώπων, και την ξέσκισε, και την λάβωσε – της καρδιάς μου, στην δική σου πληγωμένη καρδιά θέλω να γράψω, τη ματωμένη καρδιά σου. […]
(Απόσπασμα από τον πρόλογο του συγγραφέα)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΑΠ’ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ, Πρόλογος του συγγραφέα
Σου μιλούν:
- Η Δήμητρα
- Η κυρία Κ…
- «Θα βάλω την άσπρη γούνα μου…»
- «Το άλλο είναι στον ουρανό…»
- Η κυρία Κασσιανή – η νικηφόρα αθλήτρια
- Η κυρία G.R.
- Ο καθηγητής του πανεπιστημίου
- Η ωραιοτάτη κυρία Β.
- Ο Αρίστος
- Η τρυφερή παιδούλα
- Ο αστυνόμος Μ.
- Η κυρία Ερατώ
- Το ζεύγος των Ελληνοαμερικάνων
- Ο πατήρ Μιχαήλ
- Η φιλόλογος
- Ο δάσκαλος
- Η Κούλα
- Η αρχοντοπούλα γυναίκα του γιατρού
- Ο φοιτητής του Πολυτεχνείου
- Ο γιός του παπά
- Με το πτυχίο στο χέρι
- Ο καθηγητής των Φυσικών
- Ο ζαχαροπλάστης
- Η κυρία Αικατερίνη
- Ο Άγιος των γραμμάτων
- Ο συνθέτης του «Μεσσία»
- Η κυρά – Αγγελική
- Η κυρία Ερατώ και ο κύριος Γεώργιος
- Δυό παιδιά μαζί
- Η καπετάνισσα
- Ο θάνατος του Θεολόγου (Λαμπριάτικος Ψάλτης)
- Ο κύριος Χαράλαμπος
- Ο Καθηγητής
- Μιά αλλιώτικη… κηδεία
- Η μάνα του Δεσπότη
- Και στο θάνατο άρχοντας!
- Η παρηγορήτρα
- Ο Μάρτυρας παπά-δάσκαλος
- Τέσσερις φορές πενθούσα
- Η χήρα με τα τέσσερα μικρά ορφανά
- Η μητέρα με τα τρία κοριτσάκια
- Η μάνα με τους εφτά γιούς που πέθαναν μπροστά της
Σκέψεις
Η μοναδική, η ζωντανή αλήθεια, ο Θεός που έγινε άνθρωπος, ο Κύριος Ιησούς Χριστός σου μιλεί για την ουράνια ζωή
Η Αγία Γραφή, τό πιό σοφό βιβλίο του κόσμου γράφει
Άκου τί σου λέει ο φλογερός και σοφός απόστολος Παύλος, ο μάρτυρας
Αυτοί που παρέδωσαν το σώμα τους στο θάνατο, οι άγιοι Μάρτυρες, είπαν
Μιλούν άγιοι, σοφοί μελετητές της ψυχής μας Πατέρες
Κορυφαίοι της επιστήμης έγραψαν απ’ την καρδιά τους
Μεγάλων ανθρώπων της ψυχής και της καρδιάς τους περισσεύματα
Η χαρά στους χριστιανικούς τάφους
Μήπως;(ποίημα του Γεώργιου Δροσίνη)