ΠΡΟΣΑΝΑΜΜΑΤΑ
Ένα ακόμη ωραίο βιβλίο, με τον τίτλο «Προσανάμματα» προσφέρεται εις το αναγνωστικό κοινό και του Τόπου μας από την εκλεκτή, ευαίσθητη, άξια συγγραφέα την κ. Μαρία Μουρζά.
Μεγάλη και πολύτιμη η προσφορά της με το βιβλίο αυτό. Ένα βιβλίο με όραμα, πόθο και δίψα, να συμβάλει, για να ανάψει την φωτιά και την φλόγα της Πίστεως, η οποία θα ζεστάνει τον κόσμον. Ένα κόσμο παγωμένον, ο οποίος δεν γνωρίζει που και πως πορεύεται, αλλά και πώς να πορεύθει, φυλακισμένος εις το μεγάλο σημερινό αφύσικο «εγώ» του.
Στο σημερινό σκοτάδι, εις το οποίον ζει ο σημερινός άνθρωπος, ακόμη και εάν νομίζει ότι έχει τα φώτα της Επιστήμης και της γνώσεως, χρειάζεται το φως και την ζεστασιά της πίστεως, της προσεγγίσεως. Εκείνου, ο οποίος απερίφραστα διαβεβαιώνει και τον σημερινό άνθρωπον ότι «εγώ ειμί το φως του κόσμου…» και «εγώ ειμί η οδός, η αλήθεια και η ζωή…».
Δόξα τω Θεώ που υπάρχουν και σήμερα άνθρωποι όπως η συγγραφέας του βιβλίου αυτού, οι οποίοι δίδουν τα «Προσανάμματα», κατευθύνουν τον σημερινόν άνθρωπο και δίδουν φως, ζεστασιά και ελπίδα στο χάος και τα αδιέξοδα της Εποχής μας.
Μέσα στο πνεύμα και το κλίμα εις το οποίον προσφέρεται το βιβλίο αυτό, τα «Προσανάμματα», ο σημερινός άνθρωπος και ο αναγνώστης του βιβλίου αυτού, έχει πολλά να ωφεληθεί, να βρει τον δρόμο του και να πορεύεται αληθινά. […]
(Απόσπασμα από τον προλογικό κείμενο του βιβλίου που υπογράφει ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης Ειρηναίος)
Κείμενα πνευματικού προβληματισμού που μπορεί να βοηθήσουν ν’ ανάψει η φωτιά που θα ζεστάνει τον κόσμο.
Η αμαρτία μου έπληξε την ικανότητα προσανατολισμού.
Τα φώτα του κόσμου αυτού, τα φώτα εδάφους,
μου προκαλούν σύγχυση.
Τεράστια σύγχυση.
Οι χαρές του κόσμου λάμπουν στα μάτια μου
σαν παντοτινές.
Οι λύπες του κόσμου αφαιρούν τη δύναμή μου
σαν παντοτινές.
Οι αγάπες των ανθρώπων μοιάζουν σαν αμετάθετες.
Κινδυνεύω από vertigo.
Μπερδεύω το εφήμερο με το αιώνιο.
(Από την παρουσίαση του εκδότη)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΠΡΟΣΑΝΑΜΜΑΤΑ
Αντί προλόγου, Αρχιεπίσκοπος Κρήτης Ειρηναίος
Εισαγωγή
Η δύναμή μου
Με πληγώνει που προσκυνάμε
Σε καιρούς απαράκλητους
Ο Χριστός κι εγώ
Ταξίδεψα σε χώρες μακρινές
Μια φορά ζεσταίνει ο ήλιος
Είμαι οδίτης
Εμπειρία γέροντος Ευμενίου
Χριστός γεννάται
Επιμύθιον