ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΜΟΝΑΣΤΙΚΟΥ ΒΙΟΥ

ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΜΟΝΑΣΤΙΚΟΥ ΒΙΟΥ

Δεν υπάρχει στιγμή εις την ζωήν του Μοναχού, η οποία να μη καταξιούται. Και η καταξίωσις αυτή επιτυγχάνεται διά του «απαύστου πόθου», ο οποίος πάντοτε διαφλέγει την ψυχήν του. Ο Μοναχός εις την ησυχίαν και γαλήνην του κελλίου του συγκεντρώνει τον νουν του εντός της καρδίας του και εκεί αδιαλείπτως προσεύχεται μελετών το παμπόθητον και γλυκύτατον Όνομα του Ιησού.

Εκ της τοιαύτης συνεχούς προσευχής και συχνής μελέτης του θείου Ονόματος του Κυρίου ανάπτει την καρδίαν του εις μόνον τον πόθον του Θεού και εκτείνει τον νουν του εις την θεωρίαν του «θείου κάλλους».

Όσον περισσότερον ποθεί τον Θεόν ο Μοναχός, τόσον περισσότερον γνωρίζει Αυτόν, όσον δε πάλιν περισσόερον γνωρίζει Αυτόν, τόσον περισσόερον Τον ποθεί. Ο θείος ούτος πόθος είναι άπαυστος, διότι η ψυχή ουδέποτε ικανοποιείται, όσον και αν αγαπά τον Θεόν.

Ο άγιος Γρηγόριος Νύσσης λέγει: «Η εύρεσις του Θεού εστιν αυτό το αεί ζητείν∙ ου γαρ άλλο εστί το ζητείν και άλλο το ευρίσκειν… και τούτο εστιν όντως το ιδείν τον Θεον, το μηδέποτε της επιθυμίας κόρον ευρείν αλλά χρη πάντοτε βλέποντα, δι’ ων εστι δυνατόν οράν, προς την του πλέον ιδείν επιθυμίαν εκκαίεσθαι…».

‘οσον ανέρχεται η ψυχή εις το ύψος του θείου πόθου, τόσον νομίζει τον εαυτόν της, ότι είναι κατωτέρα όλων εις την αγάπην. Ο άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος, λέγει ακριβώς επ’ αυτού. […]

(Απόσπασμα από το περιεχόμενο του βιβλίου)

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΜΟΝΑΣΤΙΚΟΥ ΒΙΟΥ

Αφιέρωσις

Πρόλογος δευτέρας εκδόσεως

Α. Ο ΜΟΝΑΣΤΙΚΟΣ ΒΙΟΣ

1.- Ο άπαυστος πόθος

2.- Ο θείος έρως

3.- Η οδός της θεώσεως

Β. Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΖΩΗ

1.- Φυγή – Μόνωσις – Σιωπή

2.- Η αξία της βιώσεως της εσωτερικής ζωής

3.- Δυσαπόκτητον αγαθόν

Γ. Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΒΑΣΙΚΩΝ ΑΡΕΤΩΝ

1.- Η υπακοή

2.- Η ταπείνωσις

3.- Η πραότης

4.- Η υπομονή

5.- Η πνευματική ειρήνη

6.- Η προσευχή

7.- Νήψις – Απάθεια – Διάκρισις

Δ. Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΣ

1.- Τύπος ωφελείας

2.- Η υπέρ του πλησίον μέριμνα

3.- Ιεραποστολή

ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ

ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ