ΤΟ ΜΠΛΕ ΤΟΥ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ
Πάντοτε πίστευα στο αυθυπόστατο των φωτογραφιών και πως μια εικόνα, που αρθρώσαμε κάποια στιγμή με τα σώματα, γνωρίζει πάμπολλες αναστάσεις. Παντού γύρω και μέσα μας το φώς. Ας ακολουθήσουμε τον Μιχάλη Λεβέντη σ’ ένα ταξίδι για το πριν και το τώρα, για το ζωντανό και το απόν, για το θνητό και το αθάνατο. Ας ακολουθήσουμε την πορεία, που σηματοδοτεί ο εύζωνας του εξωφύλλου, όλη του τη ζωή στρατιώτης αμβροσίας ακτίστου. Και μετά θάνατον περισσότερο παρών από ποτέ. Το Μπλε του Παρνασσού καθρεφτίζει ουρανό και θάλασσα μαζί, σ’ ένα βιβλίο που ανασταίνει.
(Από την παρουσίαση του εκδότη)
[…] Γιατί είναι ντυμένος στα μαύρα; Μα γιατί είναι καλόγερος, μοναχός, κατάμονος με τον Χριστό και την Παναγία στους ουρανούς του. Μπήκε αγράμματος στο σχήμα του Αγιονόρους, νεότατος, και το αγίασε. Δεν πήγε σε σχολείο για να μάθει της γης τα πράγματα, κι έγινε ο ίδιος κάποια στιγμή τα γράμματα που μένουν στους πολλούς κρυφά, κι άντε βρες τα μετά εσύ στα δυσπρόσιτα. Τη φτώχεια, που του προσφέρθηκε απλόχερα όταν ήταν παιδί, τη μεταποίησε σιγά-σιγά ο ίδιος αργότερα σε λεβεντιά και φως. […]
(Απόσπασμα από το περιεχόμενο του βιβλίου)
«Το Μπλε του Παρνασσού με συγκίνησε και με συνάρπασε από την πρώτη φορά που το διάβασα. Το Μπλε του Παρνασσού είναι μάτια, είναι βλέμμα, βλέμμα αγνότατο ενός Γέροντα, που έζησε και πέθανε πλήρης ημερών στη μονή Δαδίου. Του Αμβρόσιου Λάζαρη εκ Λευκάδος. Στην αρχή φαντάζεσαι ότι με τέτοιον τίτλο θα μιλά για τον ουρανό και το χρώμα του, που ατλαζένιος και υποσχόμενος σκεπάζει το υπέροχο καταπράσινο όρος, όμως δεν είναι τελικά ο ουράνιος θόλος, αλλά ο θόλος μιας αθώας ματιάς.
Με μια τέτοια ματιά κι ο συγγραφέας θα κοιτάει τα όσα μάς ανιστορεί στα μικρά του κείμενα στο βιβλίο. Τα ξεκινά πολύχρωμα, κάποτε λερωμένα, κάποτε ματωμένα, βασανισμένα σίγουρα, ανθρωπίνως βασανισμένα, και τα κάνει μπλε. Τα οδηγεί στο μπλε, που αγάπησε και πίστεψε». (Μάρω Βαμβουνάκη)
[Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου]
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΤΟ ΜΠΛΕ ΤΟΥ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ
Μπλε χρόνος (Μάρω Βαμβουνάκη)
Κείμενα από φωτογραφίες
Στρατιώτες
Πόλεις
Το μπλε του Παρνασσού
Τ’ ακούς; Τ’ ακούω τα γεγονότα
Κείμενα από λέξεις
Να μην τρως την καρδιά σου
Σαν επιγράμματα
Επίμετρο (Σταυρούλα Σταμάτη)