Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΝΟΣΟΥ
Ο άνθρωπος έχει πληρότητα ζωής στο ποσοστό που έχει ικανοποιήσει τρεις κύριες ανάγκες του. Την ανάγκη να αγαπά, την ανάγκη να τον αγαπούν και την ανάγκη να αισθάνεται ότι έχει αξία. Η ικανοποίηση όμως αυτών των αναγκών έχει κάποιο κόστος. Φέρνει τον άνθρωπο σε σύγκρουση με την κοινωνική σύμβαση, την οικογένεια, τους φίλους και τους γνωστούς, και μπορεί να του δημιουργήσει επαγγελματικές και οικονομικές δυσκολίες. Κάποιοι άνθρωποι δεν θέλουν να αναλάβουν την ευθύνη για την ικανοποίηση των καίριων αναγκών τους και αποδρούν στην ψυχική διαταραχή. Το πρόβλημα τους δεν είναι ούτε βιολογικό ούτε το βεβαρημένο ιστορικό τους, αλλά η απροθυμία τους να αναλάβουν την ευθύνη της ζωής τους. Γι’ αυτό η θεραπεία τους δεν θα επιτευχθεί ούτε με φάρμακα ούτε με αναδρομές στο παρελθόν, αλλά με την ενίσχυση της δυνατότητος, που έστω και σε λανθάνουσα κατάσταση έχουν, να τολμήσουν αυτό που χρειάζεται για να μπορούν να ικανοποιήσουν την ανάγκη τους να αγαπούν, να αγαπώνται και να αισθάνονται ότι έχουν αξία.
(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΝΟΣΟΥ
Ο μύθος της αντικειμενικής καθαρότητος της επιστημονικής μεθόδου και η επιστημονικότητα της ψυχιατρικής και της ψυχολογίας
Το αλυσιτελές της φαρμακολογικής και ψυχαναλυτικής αντιμετωπίσεως της ψυχικής διαταραχής και μια λειτουργικότερη θεώρηση και θεραπευτική βοήθεια
Πώς ικανοποιούμε τις ανάγκες μας;
Οι βασικές ανάγκες
Η ευθύνη
Η διδασκαλία της υπευθυνότητος
Ευθυνοκεντρική ψυχοθεραπεία
Η σύνδεση
Οι διαφορές μεταξύ της ευθυνοκεντρικής ψυχοθεραπείας και της συμβατικής ψυχοθεραπείας
Οι παραπομπές στη ζωή που είναι και οι πιο έγκυρες
– Ο Ζώσιμος
– Η Σμαρώ
– Η Λίλα
– Ο Σίμος
– Ο Λέανδρος
Η εφαρμογή της ευθυνοκεντρικής ψυχοθεραπείας στην εκπαίδευση και την ψυχική υγιεινή
– Η Ερατώ
– Η Γιώτα
«Ζήσαμε τη ζωή κάποιου άλλου κι ύστερα πεθάναμε εμείς»
– Ο Κοσμάς
Η ψυχοπαθολογία της ελληνικής οικογένειας
– Ο Μεμάς
Η ανάγκη της κοινωνίας με το υπερβατικό
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΝΟΣΟΥ