Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ (ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ)

[…] Οι Ομιλίες ανταποκρίνονται στην ουσία του πατερικού κηρύγματος και της κηρυγματικής παραδόσεως της Ορθοδοξίας, στα όρια της λατρείας της ή και της ευρύτερης λειτουργίας του εκκλησιαστικού σώματος.

[…] Το βιβλικό στοιχείο είναι το υπόβαθρο και το έρεισμα των Ομιλιών του Γέροντα, που το επικαιροποιούν και το καθιστούν ευπρόσδεκτο και προσλήψιμο αππό τους ακροατάτως των. Οι Ομιλίες του Γέροντα συνιστούν θεολογία, λόγο περί του Θεού και των μεγαλείων Του.

[…] Οι Ομιλίες του σεβαστού π. Εφραίμ συνδυάζουν με τρόπο απλό, αλλά δυναμικό, τις κύριες αρετές του αποστολικού και αγιοπατερικού κηρύγματος. Γι’ αυτό είναι λόγοι οικοδομής και παρακλήσεως, απευθυνόμενες όχι μόνο στους Μοναχούς, αλλά σ’ όλους τους αγωνιζόμενους Πιστούς. Άλλωστε η Ορθοδοξία, πιστή στην παράδοση των Αγίων της, δεν γνωρίζει κάποια διάκριση δύο πνευματικοτήτων, μιας μοναστικής και μιας «κοσμικής». Αυτό αποδεικνύουν τα λειτουργικά μας βιβλία, που είναι κοινά και δια τους Μοναχούς, αλλά και δια τους «εν κόσμω» ζώντες Πιστούς, την μοναστική δηλαδή και την «κοσμική» ενορία. Οι Ομιλίες αυτές είναι κηρύγματα ποιμαντικά για τον καταρτισμό του ορθοδόξου ποιμνίου και την ποιμαντική καθοδήγηση της προσπαθείας του. Γι’ αυτό και καλύπτουν μια ευρεία θεματική: Αγιογραφικά γεγονότα, θέματα λειτουργιολογικά, ερμηνευτικά, κατανυκτικά, αγιολογικά και κυρίως θέματα σχετιζόμενα με τον πόλεμο των λογισμών, την νήψη και κάθαρση της καρδίας. Το νηπτικό στοιχείο διαποτίζει όλες τις Ομιλίες, διότι ο σκοπός τους είναι η εξοικείωση των ακροατών με τον πνευματικό αγώνα και την κάθαρση του νου και της καρδίας, για να αναδυθούν οι αγιοπνευματικές αρετές και η βεβαιότητα της πορείας του Πιστού προς την εν Χριστώ σωτηρία.

Μεγάλη αρετή των κειμένων είναι η γλώσσα του. Απλή ελληνική, σαφής και κατανοητή. Αυτή είναι η παράδοση της Εθναρχίας μας στα χρόνια της δουλείας: διατήρηση της πρωτότυπης γλωσσικής μορφής των κειμένων της λατρείας, αλλά χρήση της απλοελληνικής στο κήρυγμα και την κατήχηση του πληρώματος. Ο Γέροντας ομιλεί για τον Πιστό και την οικοδομή του και όχι για την αυτοπροβολή του. Αυτό είναι το παράδειγμα του Θεού Λόγου, που με την σάρκωσή Του αυτομεταφράσθηκε στη γλώσσα μας, «συμμετρών ταις ανθρωπίναις ακοαίς την εαυτού φωνήν», κατά τον άγιο Γρηγόριο Νύσσης.

[…] Ο συντάκτης αυτών των Ομιλιών, εξ άλλου, γνωρίζει πληρέστατα τις αρετές και την παιδαγωγική δυναμική του παραδείγματος. Σπουδαία, επιμελώς επιλεγμένα, αγιογραφικά και ιστορικά παραδείγματα, που ενσαρκώνουν τις ανθρώπινες περιπέτειες στον αγώνα τους για την λύτρωση, είναι εγκατεσπαρμένα στις Ομιλίες. Ο σκοπός είναι η προβολή των αγιοπνευματικών αρετών και του τρόπου αποκτήσεώς των. Η κατάνυξη και τα δάκρυα της μετανοίας είναι το άμεσο αποτέλεσμα της ακροάσεως των παραδειγμάτων αυτών, διότι ο ακροατής κατοπτρίζεται στα προβαλλόμενα από τον ομιλητή παραδείγματα, ενθαρρυνόμενος στη δική του προσπάθεια να νικήσει τις αμαρτίες και τα πάθη του. Οι Ομιλίες αποκτούν, έτσι, ένα δυναμικό ρεαλισμό, που λειτουργεί αναστάσιμα στις καρδιές των ακουόντων. […]

 

(Αποσπάσματα από τον πρόλογο του π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού)

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

 

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

 

ΟΜΙΛΙΑ Α’

Η Γέννησις του Χριστού

ΟΜΙΛΙΑ Β’

Η δύναμις της πίστεως και της προσευχής

ΟΜΙΛΙΑ Γ’

Ο αγώνας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής

ΟΜΙΛΙΑ Δ’

Οπτασία ανωνύμου τινός μοναχού

ΟΜΙΛΙΑ Ε’

Το μυστήριον της Θείας Ευχαριστίας

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤ’

Ο Τίμιος Σταυρός

ΟΜΙΛΙΑ Ζ’

«Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία ότι αυτοί τον Θεόν όψονται»

ΟΜΙΛΙΑ Η’

«Υπομένων υπέμεινα τον Κύριον και προσέσχε μοι»

ΟΜΙΛΙΑ Θ’

Αμαρτία και διάβολος

ΟΜΙΛΙΑ Ι’

Εάν συγχωρήσουμε, θα συγχωρηθούμε

ΟΜΙΛΙΑ ΙΑ’

«Επιστάτα, επιστάτα, απολλύμεθα»

ΟΜΙΛΙΑ ΙΒ’

Ο πόλεμος κατά των λογισμών

ΟΜΙΛΙΑ ΙΓ’

Η σταυρική θυσία του Χριστού

ΟΜΙΛΙΑ ΙΔ’

Το Χερουβικόν της Θείας Λειτουργίας των Προηγιασμένων Δώρων

ΟΜΙΛΙΑ ΙΕ’

«Προωρώμην τον Κύριον ενώπιόν μου δια παντός, ότι εκ δεξιών μου εστίν, ίνα μη σαλευθώ»

ΟΜΙΛΙΑ ΙΣΤ’

Ελπίδα για την σωτηρία μας και όχι απελπισία

ΟΜΙΛΙΑ ΙΖ’

Καινούριος χρόνος, καινούρια αρχή

ΟΜΙΛΙΑ ΙΗ’

«Έδωκας κληρονομίαν τοις φοβουμένοις το όνομά Σου, Κύριε»

ΟΜΙΛΙΑ ΙΘ’

Περί της κολάσεως

ΟΜΙΛΙΑ Κ’

Η πνευματική ελεημοσύνη

ΟΜΙΛΙΑ ΚΑ’

Πεντηκοστή και Άγιον Πνεύμα

ΟΜΙΛΙΑ ΚΒ’

Η εν γνώσει αγρυπνία

ΟΜΙΛΙΑ ΚΓ’

Η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου

ΟΜΙΛΙΑ ΚΔ’

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός και η αγάπη

ΟΜΙΛΙΑ ΚΕ’

Πώς θα θεραπευθούμε από τα πάθη

ΟΜΙΛΙΑ ΚΣΤ’

Απέραντος η αγάπη και η συγγνώμη του Θεού προς τους ανθρώπους

ΟΜΙΛΙΑ ΚΖ’

Ταπείνωσις και υπακοή

ΟΜΙΛΙΑ ΚΗ’

«Ιησού, Υιέ Δαυΐδ, ελέησόν με»

ΟΜΙΛΙΑ ΚΘ’

Από τον χρόνο στην αιωνιότητα

ΟΜΙΛΙΑ Λ’

Ο Γέρων Ιωσήφ και η νοερά προσευχή

ΟΜΙΛΙΑ ΛΑ’

Η Παναγία και το Άγιον Όρος

ΟΜΙΛΙΑ ΛΒ’

«Ο αγαπών τον Θεόν αγαπά και τον αδελφόν αυτού»

ΟΜΙΛΙΑ ΛΓ’

Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς