Ο ΠΑΤΗΡ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ

Όταν κανείς καλήται να ομιλήση για την κεκρυμμένη εν Χριστώ ζωή ενός φίλου του Θεού, αισθάνεται το δέος εκείνου που τολμά να ψηλαφήση τους τύπους των ήλων… Η σκιαγράφησις της μορφής ενός ενθέου ανθρώπου, που έχει γευθή μυστικά την θεία Χάρι και έχει πυρποληθή από την αγάπη του Θεού, προφανώς είναι ανέφικτη· διότι κάθε άγιος, που ενώθηκε με τον άπειρο Θεό, έλαβε κατά χάριν άπειρες διαστάσεις.

Με ποίο λόγο, λοιπόν, να διερμηνεύσης τα φρονήματα και τα βιώματα ενός ανθρώπου, που απέκτησε «νουν Χριστού» και «σπλάγχνα Χριστού», όταν ο ίδιος δεν έχης ένοικον τον Λόγον και είσαι άγευστος των θείων εμπειριών; Πώς να προσεγγίσης με την αγνωσία σου την απροσπέλαστη άβυσσο της θεογνωσίας εκείνου, ιδίως όταν γνωρίζης ότι στην ιστορία της Εκκλησίας μόνον άγιοι τολμούν να ομιλούν περί των αγίων;

Πράγματι νοιώθεις ότι το εγχείρημα υπερβαίνει τις δυνάμεις σου, εφ’ όσον, μάλιστα, στερήσαι της συγγραφικής πείρας και του χαρίσματος του λόγου. Μόνον με την ευλογία της υπακοής ημπορείς να παρίδης την πνευματική σου πενία, για να επιχειρήσης με τον αφώτιστο νου σου να αποτυπώσης την ακτινοβολία ενός Χριστοειδούς ανθρώπου, όπως ήταν ο πατήρ Δαμασκηνός. Αλλά και τότε, καθώς στέκεσαι εμπρός στο μυστήριο εκείνου, που μεταβέβηκε εκ του θανάτου εις την ζωήν, αισθάνεσαι την ανάγκη να σιωπήσης. […]

Ο πατήρ Δαμασκηνός, ως πνευματικός και ποιμήν της λογικής ποίμνης του Χριστού, υπήρξε γνήσιο εκτύπωμα του καλού Ποιμένος. Με την ταπείνωσί του άφηνε ελεύθερα το Πνεύμα το Άγιον να ενεργή δι’ αυτού, ιδίως στο μυστήριο της εξομολογήσεως. Με την ευσπλαγχνία του ωδηγούσε στην μετάνοια, αγαπώντας τον αμαρτωλό εις την πτώσι του. Έλεγε: «Όσο περισσότερο είσαι αμαρτωλός, άλλο τόσο περισσότερο σε αγαπά ο Θεός, μόλις μετανοής». Πάντοτε είχε προ οφθαλμών την εικόνα του Πατρός που εναγκαλίζεται τον άσωτον υιόν και τον ενδύει με την πρώτη του στολή.

Κατ’ εξοχήν θεωρητικός ο πατήρ Δαμασκηνός εθαύμαζε την μεγαλειότητα του Θεού και την φιλάνθρωπο προαιώνια βουλή Του για την θέωσι του ανθρώπου και έμενε εκστατικός εμπρός στο μεγαλείο της ανθρωπίνης φύσεως. Έλεγε εκ πείρας ότι το μεγαλείο αυτό αποκαλύπτεται, όταν ο άνθρωπος μελετά το Πρόσωπο του Εσταυρωμένου και μετέχη στο μυστήριο της ταπεινώσεως του Θεανθρώπου Χριστού. Αντικατοπτρίζοντας ο Παππούς την ιδική του πτωχεία στο Πρόσωπο του Κυρίου, διά της Χριστογνωσίας έφθανε στην αυτογνωσία και, με το φως της ταπεινώσεως, ανοιγόταν στην θεογνωσία. Όταν δε έλεγε θεογνωσία, εννοούσε την γνώσι του Θεού, που αποκτάται διά της αγάπης, την θεοκοινωνία.

Ζώντας μέσα στην αναστάσιμη λαμπρότητα, απέρριπτε την μεμψιμοιρία, την κακομοιριά. Ήταν ένας πνευματικός άρχοντας […]

(Αποσπάσματα από την εισαγωγή του βιβλίου)

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

 

ΠΡΟΛΟΓΙΚΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ, Επισκόπου Βαρθολομαίου, Πρώτου Μητροπολίτη Ιεράς Μητροπόλεως Μεγάρων και Σαλαμίνος

ΑΝΤΙ ΠΡΟΟΙΜΙΟΥ, Μακρίνα Μοναχή

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

 

ΜΕΡΟΣ Α’

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α’:

• ΕΚ ΓΗΣ ΑΓΑΘΗΣ ΒΛΑΣΤΟΣ ΕΥΚΛΕΗΣ
• ΠΑΙΔΙΚΟΙ ΧΡΟΝΟΙ
• ΑΓΡΟΤΟΠΑΙΔΟ – ΕΦΗΒΙΚΟΙ ΧΡΟΝΟΙ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β’:

• Η «ΓΑΛΙΛΑΙΑ» ΤΟΥ
• ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΡΙΖΕΣ
• ΑΣΚΗΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ’:

• ΟΙ ΧΡΟΝΟΙ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ
• ΘΕΙΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ’:

• ΣΤΗΝ ΣΤΡΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε’:

• ΣΤΗΝ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
• Η ΕΙΣ ΔΙΑΚΟΝΟΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΤΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΣΤ’:

• ΙΕΡΕΥΣ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥ
• ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ’:

• ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΜΑΚΡΥΝΟΥ
• ΚΤΙΤΩΡ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΩΝ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
• ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΘΕΜΕΛΙΩΣΙΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η’:

• «ΒΟΣΚΕ ΤΑ ΑΡΝΙΑ ΜΟΥ»

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ’:

• «ΤΟΙΣ ΠΑΣΙ ΓΕΓΟΝΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ»

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι’:

• ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ’:

• ΚΑΤΑΦΥΓΙΟΝ ΨΥΧΩΝ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΒ’:

• ΠΟΔΗΓΕΤΗΣ ΜΟΝΑΖΟΥΣΩΝ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ’:

• ΠΟΙΜΗΝ ΠΟΙΜΕΝΩΝ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΔ’:

• ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΜΑΖΙΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΕ’:

• Η ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΣΤ’:

• ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟ

 

ΜΕΡΟΣ Β’

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α’:

• ΟΙ ΚΑΡΠΟΙ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
• «ΕΚ ΠΙΣΤΕΩΣ ΕΙΣ ΠΙΣΤΙΝ»
• ΠΛΟΥΤΙΖΟΜΕΝΟΣ ΕΝ ΤΑΠΕΙΝΩΣΕΙ»
• «ΕΝ ΑΠΛΟΤΗΤΙ ΚΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ»
• ΑΠΟΤΑΓΗ – ΞΕΝΙΤΕΙΑ – ΑΚΤΗΜΟΣΥΝΗ
• ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΦΡΟΝΗΜΑ
• ΟΣΜΗ ΓΝΩΣΕΩΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
• «ΕΝ ΣΠΛΑΓΧΝΟΙΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ»
• Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β’:

• ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΩΣ ΛΑΤΡΕΥΕΙΝ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ’:

• ΘΕΙΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ
• ΘΕΩΡΟΣ ΤΟΥ ΑΚΤΙΣΤΟΥ ΦΩΤΟΣ
• ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
• «ΤΑ ΑΡΡΗΤΑ ΡΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ»
• ΟΥΡΑΝΙΕΣ ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΙΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ’:

• ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ

 

ΜΕΡΟΣ Γ’

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α’:

• Η ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β’:

• ΤΟ ΟΣΙΑΚΟΝ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

ΓΛΩΣΣΑΡΙΟΝ

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΠΙΝΑΞ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΧΩΡΙΩΝ:

• Α’ ΠΑΛΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ
• Β’ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ