Ο λόγος του συγγραφέα δεν είναι στενά οικολογικός και φυσιολατρικός, αλλά θεολογικός, αφού έχει ως αφετηρία του τα κείμενα της Αγίας Γραφής, των Πατέρων, των λειτουργικών βιβλίων, των Βίων των Αγίων της Εκκλησίας, των πνευματικών γερόντων της Εκκλησίας της Ελλάδος. Δεν τον ικανοποιεί μόνο η στροφή των ανθρώπων προς τη φύση, διότι αυτό μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σ’ εκτροπή, να λατρεύσουν «τη κτίσει παρά τον κτίσαντα» (Ρωμ. 1,25). Και δυστυχώς αυτό συμβαίνει και στις ημέρες μας. Η αγάπη του ανθρώπου προς τη φύση δεν πρέπει να έχει ως σκοπό της μόνο την ικανοποίηση φυσικών αναγκών, αλλά οφείλει να πηγάζει από την ηθική υποχρέωση της κορωνίδας της δημιουργίας έναντι του Δημιουργού. Ο άνθρωπος ακόμη από την παραδείσια κατάστασή του ορίστηκε από τον ίδιο το Θεό εργάτης και φύλακας της φύσεως και του περιβάλλοντος, του («εργάζεσθαι αυτόν και φυλάσσειν», Γεν. 2,15). Η φύση συνδέεται με την ίδια την ύπαρξη του ανθρώπου, γι’ αυτό και ο τελευταίος δεν πρέπει να την αντιμετωπίζει σαν αντίπαλο, ως άπληστος εκμεταλλευτής.
(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Α’ Οι Προφήτες και το Περιβάλλον
- Προοιμιακός ψαλμός και περιβάλλον
- Ο προφήτης Μωυσής
Β’ Πατέρες, Άγιοι και Γέροντες για τη φύση
- Οι τρεις μεγάλοι Ιεράρχες (Σε μια «οικολογική» προσέγγιση)
- Από τις ομιλίες του Αγίου Μακαρίου του Αιγυπτίου
- Διαχρονικό το παιδαγωγικό ενδιαφέρον
- Ήξερε να αποτρέπει μα και να προτρέπει
- Το πράσινο της Πάτμου
- Συνέχεια με συνέπεια
Γ’ Αγιολογικά των Μηναίων
- Συνεργός Δημιουργού και μάρτυς Χριστού
- Ο κόσμος των ζώων και οι Άγιοι του Θεού
- Και μια άλλη του αρετή
- Δεν είναι ο μόνος
- Ο Μέγας Βασίλειος ως φυσιοδίφης
- Άνθρωπος – Κτίση – Κτίστης
- Ο ποιητής του Ποιητή
- Και ευχέτης ο χηνοβοσκός
- Ειρηνικά και αρμονικά ανάμεσα στα ζώα
- «Την γην την έγκαρπον άκαρπον εποίησεν»
- Γύρω από τον βίο και το έργο του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού
Δ’ Υμνολογικά
- Ο Κτίστης και η κτίση στις Ακολουθίες της αρχής της Ινδίκτου
- Ακολουθίες υπέρ του περιβάλλοντος
- Περιβαλλοντικές περιπλανήσεις μέσα από ικετήριες Ακολουθίες
- Υμνογραφία και περιβάλλον
- Η «αειφόρος ανάπτυξη» της Ευρωπαϊκής Κοινότητος και η υμνογραφία της Ορθοδοξίας
- Η νεουργός της κτίσεως και ο πρωτότοκος της κτίσεως
- Για την Υπερμάχο Στρατηγό (Άνθρωπος – Φυτά – Ζώα)
- Δάφνη και Φοίνικας
- Ο κόσμος των φυτών και των ζώων στην υμνογραφία μας. Φοίνιξ, νάρδος, ονάριον
- Η κτίση στο πάθος του Κτίστη. Συμπάθεια και συμμετοχή
- Συμπαράταξη και παρέλαση της κτίσης
Ε’ Λειτουργικά
- Περιβαλλοντική προσέγγιση στη Θεία Λειτουργία του Μ. Βασιλείου
- Άνθρωπος, Κτίση, Κτίστης
- Περιβαλλοντική αγωγή και Θεία Λειτουργία
- «Τα σα εκ των σων…»
- Από ένα σπυρί και από μια ρόγα
- Αμπέλι και πετραχήλι
- Μας περιμένουν
ΣΤ’ Ο θαυμαστός κόσμος της φύσεως
- Για μια προσέγγιση
- Αθέλητες, αβλεψίες (1)
- «Εμβλέψατε» και «καταμάθετε»
- Ο Μέγας Βασίλειος για τη φύση
- Μια αναγκαία εγρήγορση (Φυτά – Ζώα, Εκκλησία)
- Διαβάστε και… θαυμάστε (1)
- Εσπερινά «Κεκραγάρια» και ορθρινά «Πασαπνοάρια»
- Φιλοξενίας διαδρομές
- Διαβάστε και… θαυμάστε (2)
- «Ω φύση, ολάκερη ζωή…»
- Νεοέλληνες και θάλασσα
- Διαβάστε και… θαυμάστε (3)
- Πανηγυρισμών ερεθίσματα
- Αθέλητες αβλεψίες (2)
- Το παιδί και το περιβάλλον
- Δασικές περιοχές και θερινές διακοπές
- Το πάθος της πλεονεξίας μας και η διάδοχος γενεά μας
Ζ’ Προβληματισμοί
- Άδεια ταμεία… άδειες καρδιές
- Ώρα ευθύνης
- Και μη χειρότερα
- Να πιαστούν στη φάκα
- Προστασία περιβάλλοντος και ανακαίνιση ανθρώπου
- Νεανικοί προβληματισμοί και περιβαλλοντική αγωγή
- Από την παραμόρφωση στην μεταμόρφωση
- Η φύση ουδέποτε εκδικείται, πάντοτε ευεργετεί
- Χρήστης και όχι καταχραστής
- Σύγκρουση και σύγκριση (ή τα ΥΠΕΡ και τα ΚΑΤΑ)
- «Η γη επένθησε και εφθάρη…»
- Σοφία και σύνεση
- Νηστεία – υγεία – περιβάλλον
- Ειρηνικό ραβδί και όχι όπλο κυνηγού
- Εχθρός ή ελπίδα της κτίσεως ο σύγχρονος άνθρωπος;
- Φύση – κτίση (Λατρεία – κακοποίηση)
- Απ’ το πάθος της κατάχρησης στον πόθο της χρήσης