ΧΡΙΣΤΟΣ: ΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
[…] Ο Χριστός, ως Θεάνθρωπος, καθορίζει από την αρχή της ιστορίας την πνευματική πορεία του ανθρώπου, όντας ο ίδιος το πρότυπο και το μέτρο αυτής της πορείας. Έγινε, έτσι, κλειδί κατανοήσεως της ιστορίας και του ανθρώπου και πηγή νοηματοδοτήσεώς τους. Άνθρωπος και ιστορία πορεύονται συνεχώς προς τον «ερχόμενον» Κύριο, που Τον συναντούν ως δημιουργό, σωτήρα, λυτρωτή και ευεργέτη, αλλά και ως Κριτή στο τέλος της Ιστορίας, κατά την Δευτέρα και ένδοξη Παρουσία Του.Ο Χριστός έγινε έτσι το κέντρο της Ιστορίας. Χώρισε την ιστορία σε εποχή πριν και μετά από τη Γέννησή Του. Στον Χριστό, σαν σε κεντρικό ποτάμι, εκβάλλει όλη η προ Χριστού ανθρωπότητα και από τον Χριστό, ως τον «Γενάρχη» της, ξεκινά η μετά Χριστόν ανθρωπότητα, το σώμα των σεσωσμένων εν Χριστώ. Γι’ αυτό η Εκκλησία Του εκχύνεται στον κόσμο, για να «εκκλησιοποιήσει» όλη την ανθρωπότητα (Ματθ. 28, 19), ώστε όλος ο κόσμος να «αναγεννηθεί» εν Χριστώ και διά του Χριστού. Ο Χριστός γίνεται, έτσι, όχι μόνο κέντρο της Ιστορίας, αλλά και η αρχή και η «εντελέχειά» της, ο σκοπός και η ολοκλήρωσή της. Γι’ αυτό ο Χριστός ταυτίζεται με το «έσχατον», ως τέλος και ολοκλήρωση της Ιστορίας. «Έσχατον» είναι εκείνο, πέρα από το οποίο τίποτε άλλο δεν αναμένεται για τη σωτηρία. Πέραν του Χριστού, του αληθινού Σωτήρα, «ουδέν καινόν υπό τον ήλιον», «ουέν πρόσφατον», όπως λέγει το βιβλίου του Εκκλησιαστού (1,9). Το «έσχατον» εισέρχεται στον κόσμο με την Σάρκωση του Θεανθρώπου. Τότε αρχίζει η «χριστιανική εσχατολογία» και θα ολοκληρωθεί με την Δευτέρα Παρουσία Του. Το αναμενόμενο για τη σωτηρία, η Χάρη, ήλθε με τον Χριστό και βρίσκεται μέσα στο Σώμα Του. «Η Χάρις και η Αλήθεια διά Ιησού Χριστού εγένετο» (Ιωάν. 1,17). […]
(Απόσπασμα από το περιεχόμενο του βιβλίου)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΧΡΙΣΤΟΣ: ΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
1.- «Αρχέτυπος» και «τέλος»
2.- «Προσδοκία εθνών»
3.- «Αυτεπάγγελτος» Σωτήρας
4.- Ελευθερωτής και Ειρηνευτής
5.- Νικητής του θανάτου και Ζωοδότης
6.- Κύριος ουρανού και γης
7.- «Εις αιώνας παρατεινόμενος»
8.- «Σημείον αντιλεγόμενον»
9.- Η ορθή «Χριστολογία» εξασφαλίζει τη σωτηρία