Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΕΡΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΕΡΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ

Θεωρία στην ορθόδοξη εκκλησιαστική μας παράδοση σημαίνει την γνώση της αποκαλυμμένης αλήθειας και πράξη την προσωπική πείρα της εν Χριστώ ζωής. Η θεωρία και η πράξη αποτελούν δύο θεμελιώδη στοιχεία του εκκλησιαστικού μας είναι, τα οποία συνδέονται αναπόσπαστα μεταξύ τους.

Η θεωρία ως ορθόδοξη διδαχή εμπνέει και νοηματοδοτεί την πράξη. Και η πράξη, ως προσωπική άσκηση και εν χάριτι εκκλησιαστική ζωή αποκαλύπτει την αναγεννητική δύναμη της θεωρίας. Χωρίς τη θεωρία η πράξη χάνει το βαθύτερο νόημά της και μεταβάλλεται σε νεκρό τύπο. Και χωρίς την πράξη η θεωρία παραμένει κενό γράμμα ή εκπίπτει σε μια άσαρκη ιδεολογία.

Η νέα σειρά των εκδόσεων της Αποστολικής Διακονίας με τον γενικό τίτλο ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ επιδιώκει να παρουσιάσει, με τη μορφή ευσύνοπτων τευχιδίων, θέματα ζωτικής σημασίας, που αναφέρονται στην ορθόδοξη πίστη και στη χριστιανική ζωή.

Με τη σειρά της αυτή η Αποστολική Διακονία επιθυμεί να εξάρει την οργανική σχέση θεωρίας και πράξεως, αλήθειας και εμπειρίας, θεολογίας και ζωής, όπως η σχέση αυτή σφυρηλατήθηκε μέσα στη μακραίωνη εκκλησιαστική μας παράδοση. Η αρμονική αυτή σύνδεση αποτελεί το θεμέλιο της πνευματικής ζωής των πιστών και την ελπίδα για μια αναγέννηση της εκκλησιαστικής μας ζωής, στα πλαίσια της σημερινής εποχής.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

 

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΕΡΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ

 

Πρόλογος

 

Α. Η Εκκλησία ως θεία Βουλή και ιστορία (Σώμα Χριστού). Σχίσμα και διαίρεση

Η απόσχιση του ανθρώπου και η επανασυναγωγή του

Πορεία προς την Εκκλησία και την ανακεφαλαίωση

Η Εκκλησία ήταν «κεκρυμμένον μυστήριον» – σχέδιο του Θεού, που έγινε ιστορία «διά Χριστού»

Η χρήση του όρου Εκκλησία για την προ Χριστού θεία οικονομία

Με τον όρο «εν σώμα» τονίζει την ενότητα της θείας οικονομίας

Η ανθρωπότητα γίνεται Εκκλησία, όταν προσλαμβάνεται από τον θείο Λόγο

Η Εκκλησία είναι «σώμα» και «πλήρωμα» Χριστού

Τα μέλη του σώματος διαφέρουν μεταξύ τους

Η «κοινωνία» των μελών με τον Χριστό

Το σώμα της Εκκλησίας πραγματώνεται με την δράση του αγίου Πνεύματος

Η «κατά την οικουμένην» και η τοπική Εκκλησία

Το σχίσμα και η διαίρεση στην Εκκλησία

Σχίσματα με αφορμή την νηστεία

 

Β. Η θεία Ευχαριστία

Ταυτότητα και ισοδυναμία Ευχαριστίας και Μυστικού Δείπνου

Ταυτότητα Ευχαριστίας και Μυστικού Δείπνου ένεκα επεμβάσεως του αγίου Πνεύματος

Ο έντονος ρεαλισμός στης Ευχαριστίας

Η ένωση – ενσωμάτωση στην Ευχαριστία και η ένωση της ανθρώπινης φύσεως με τον θείο Λόγο

Η Ευχαριστία προσφορά θυσίας

Η Ευχαριστία είναι «ανάμνησις» (επανάληψη) της εφάπαξ θυσίας

Ο κατάλληλος «καιρός» για την θεία Κοινωνία και η ετοιμότητα του πιστού

 

Γ. Ιερωσύνη

Ενιαία Ιερωσύνη

Οι ιερείς έχουν ως «αποστολή» την συνέχιση του έργου του Χριστού

Η Ιερωσύνη περιεκτική των χαρισμάτων

Ο ιερέας μόνο δανείζει χείρας και γλώσσα για τα Μυστήρια

Η εξουσία των ιερέων

Η επιλογή των ιερέων

Προσόντα του ιερέα

Η εγκυρότητα των Μυστηρίων δεν εξαρτάται από την ψυχική καθαρότητα των ιερέων

Η κριτική των φορέων της Ιεροσύνης

 

Δ. Εξομολόγηση

Η μετάνοια και η εξομολόγηση ως υπερνίκηση της απογνώσεως

Εξομλόγηση στην Εκκλησία-ναό, αλλά όχι δημόσια

Εξομολόγηση ενώπιον ιερέα

Μέτρο των επιτιμιών ο αμαρτωλός και όχι η αμαρτία