ΜΕΤΑ ΤΗΝ «ΣΥΝΟΔΟ» ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
Στο ανά χείρας βιβλίο, στο πρώτο του κεφάλαιο είναι συγκεντρωμένα όσα προλάβαμε και καταγράψαμε σε άρθρα και μελέτες, αποτιμώντας αρνητικά την ψευδοσύνοδο της Κρήτης, ενώ είναι πολύ περισσότερα όσα σε συνεντεύξεις, κηρύγματα, και ομιλίες διατυπώσαμε, ενισχύοντας την μη αποδοχή και απόρριψη της «Συνόδου». Τα δύο επόμενα κεφάλαια αναφέρονται στην υλοποίηση εκ μέρους μας της επαινούμενης από τους Αγίους Πατέρες και τους Ιερούς Κανόνες διακοπής μνημόσυνου του επισκόπου, ο οποίος κηρύσσει δημοσίως αίρεση, και στις αντιδράσεις και διώξεις πού προκάλεσε η πραγματοποίηση αυτής της διακοπής του μνημόσυνου του μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ανθίμου, ο οποίος αποδέχθηκε και εγκωμίασε τις αιρετικές αποφάσεις της ψευδοσυνόδου της Κρήτης. Και τέλος στο τέταρτο και τελευταίο κεφάλαιο ενδεικτικώς παραθέτουμε δείγματα της “ορθόδοξης συνηγορίας” προς τους αγώνες μας προσώπων που αγαπούν την φίλη Ορθοδοξία και ανησυχούν μαζί με πολλούς άλλους για την διείσδυση και διάδοση της παναιρέσεως του Οικουμενισμού. […]
(Απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΜΕΤΑ ΤΗΝ «ΣΥΝΟΔΟ» ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
Πρόλογος
Α’. ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
1.- Η Σύνοδος των Οικουμενιστών έληξε πριν να αρχίσει. Νίκη των Ορθοδόξων
2.- Η ληστρικότητα και η αντισυνοδικότητα της «Συνόδου» της Κρήτης (Εκ πηγών συνοδικών)
3.- Η «Σύνοδος» της Κρήτης σε σύγκριση με την Ορθόδοξη Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης (1273)
4.- Η «Σύνοδος» της Κρήτης νόθος καρπός εξωσυζυγικών σχέσεων
5.- Στρογγυλή Τράπεζα στη Μολδαβία: Αποτίμηση των αποφάσεων της «Συνόδου» της Κρήτης
Β’. Η ΔΙΑΚΟΠΗ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ
1.- Αποτείχιση από την αίρεση και όχι από την Εκκλησία
2.- Δήλωση διακοπής Μνημοσύνου
3.- Κήρυγμα κατά την Κυριακή της Ορθοδοξίας με αναγγελία διακοπής μνημοσύνου
Γ’ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΔΙΩΞΗ ΚΑΙ ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ
1.- Τα διωκτικά έγγραφα της Μητροπόλεως
2.- Απάντηση στα διωκτικά δικαστικά έγγραφα της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης
3.- Έγγραφον Τακτικού Ανακριτού Μητροπόλεως
4.- Απάντηση στον ανακριτή
Δ’. ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΗΓΟΡΙΑ
1.- ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΒΟΥΡΟΥΤΖΙΔΗΣ, Η αποτείχιση του π. Θεοδώρου Ζήση
2.- ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΔΑΠΕΡΓΟΛΑΣ (Διδάκτωρ Βυζαντινής Ιστορίας), Αντιδρώντας στα γάγγραινα του Οικουμενισμού
3.- ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΠΟΥΛΑΚΗΣ (Στρατιωτικός ε.α.), Παράδειγμα για τους λαϊκούς το αγωνιστικό τους φρόνημα