ΜΙΑ ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΕΤΡΟΥ
Γεγονός είναι, ότι σήμερον η ανθρωπίνη κοινωνία και ιδιαιτέρως η χριστιανική διέρχεται κρισίμους ημέρας ένεκα και της αυξανομένης δραστηριότητος του διαβόλου, του κατ’ εξοχήν εχθρού του ανθρώπου, και ειδικώτερον του Χριστιανού, μάλιστα δε του κληρικού. Δια τον λόγον τούτον κι’ εγώ, ανταποκρινόμενος εις σχετικήν πρόσκλησιν μελών του Δ.Σ. της ΠΕΘ, απεφάσισα να προσφέρω μίαν μικράν και ασθενή βοήθειαν ποιμαντικής φύσεως προς τα μέλη αυτής ιδία τα ιερωμένα. Προς τον σκοπόν αυτόν προέκρινα ως βάσιν της παρούσης προσφοράς την ανωτέρω αποστολικήν περικοπήν, επειδή και αυτή εγράφη εις αναλόγους και δι’ αναλόγους με τους σημερινούς καιρούς. Επομένως το περιεχόμενον αυτής και το μήνυμά της είναι επίκαιρον.
Αλλ’ ας αναγνώσωμεν προηγουμένως αυτήν μετά προσοχής, διά να ίδωμεν, τι λέγει επί λέξει:
«Πρεσβύτερος ουν εν υμίν παρακαλώ ο συμπρεσβύτερος και μάρτυς των του Χριστού παθημάτων, ο και της μελλούσης αποκαλύπτεσθαι δόξης κοινωνός∙ ποιμάνατε το εν υμίν ποίμνιον του Θεού, (επισκοπούντες) μη αναγκαστώς αλλά εκουσίως κατά Θεόν, μηδέ αισχροκερδώς αλλά προθλυμως, μηδ’ ως κατακυριεύοντες των κληρων αλλά τύποι γινόμενοι του ποιμνίου∙ και φανερωθέντος του αρχιποίμενος κομιείσθε τον αμαράντινον της δόξης στέφανον».
Πριν εισέλθωμεν εις την ανάλυσιν και ανάπτυξιν της παρούσης περικοπής, σκόπιμον κρίνομεν να τονίσωμεν το γεγονός, ότι την περικοπήν αυτήν έγραψεν ο Απ. Πέτρος, ο κορυφαίος των αποστόλων. Τούτου δε πράττομεν διά να δώσωμεν την απαιτουμένην βαρύτητα εις τας χρησιμοποιουμένας υπ’ αυτού εκφράσεις.
(Απόσπασμα από το βιβλίο)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΜΙΑ ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΕΤΡΟΥ (Α’ Πέτρου 5, 1 – 4)
- «Πρεσβυτέρους ουν εν υμίν παρακαλώ ο συμπρεσβύτερος», λέγει
- «Και μάρτυς των του Χριστού παθημάτων»
- «Ο και της μελλούσης αποκαλύπτεσθαι δόξης κοινωνός»
- «Ποιμ’ανατε το εν υμίν ποίμνιον του Θεού»
- «Επισκοπούντες μη αναγκαστώς αλλά εκουσίως κατά Θεόν», λέγει
- «Όχι αισχροκερδώς αλλά προθύμως»
- «Μηδ’ ως κατακυριεύσοντες των κλήρων», τονίζει
- «Τύποι γινόμενοι του ποιμνίου»
- «Και φανερωθέντος του αρχιποίμενος κομιείσθε τον αμαράντινον της δόξης στέφανον»
ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ