Ο ΑΓΙΟΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ Ο ΕΝ ΤΩ ΟΡΕΙ
Ο Όσιος Αυξέντιος έζησε στην Κωνσταντινούπολη επί της βασιλείας του Θεοδοσίου του Μικρού (408 – 450). Η καταγωγή του ήταν από την Ανατολή και στο αξίωμα ήταν Σχολάριος. Από μικρός ζούσε ζωή ασκητική με νηστείες, προσευχές και με καλές πράξεις. Οι παρέες του ήταν οι Άγιοι και ενάρετοι άνθρωποι της εποχής του. Όταν έγινε Μοναχός, ανέβηκε στο όρος, που βρίσκεται απέναντι της Οξείας, ενός μικρού νησιού της Χάλκης και των άλλων νησιών που βρίσκονται κοντά στην Κωνσταντινούπολη και ασκήτευσε στα βαθύτερα μέρη της Βιθυνίας κοντά στην Χαλκηδόνα. Αργότερα, όταν συνήλθε η Δ’ Οικουμενική Σύνοδος, για τις κακοδοξίες του Νεστορίου και του Ευτυχούς, τον καλούν, ο βασιλεύς και οι Πατέρες, και συμφωνεί με την απόφαση της Συνόδου. Αφού τελείωσε η Σύνοδος, διάλεξε ένα πολύ άγονο και απόκρυφο μέρος όπου αφοσιώθηκε περισσότερο στην άσκηση και στην προσευχή. Ο κόσμος που τον επισκεπτόταν ήταν πάρα πολύς, αλλά μεγάλα ήταν και τα θαύματά του. Στους πρόποδες του βουνού που ασκήτευε οικοδόμησε Μοναστήρι για τις γυναίκες που διάλεξαν την παρθενία. Εκεί αργότερα, όταν εκοιμήθη διεφύλαξαν και το θείο Λείψανό του.
(Απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ Ο ΕΝ ΤΩ ΟΡΕΙ
Καταγωγή
Τα πρώτα του χρόνια
Συναναστρέφετο ενάρετους άνδρες
Η μεγάλη του διάκρισι
Η απληστία του ζητιάνου
Πολύ ελεήμων
Έδιωξε το δαιμόνιο
Γίνεται Μοναχός
Βοηθά τα παιδιά να βρουν τα ζώα τους
Θεραπεύει την τυφλή γυναίκα
Το πάθημα του απίστου
Πολλά τα θαύματά του
Τον καλούν για την Σύνοδο
Αποφασίζει να πάη
Στο μοναστήρι του Αγίου Υπατίου
Συμφωνεί με την Σύνοδο
Χαίρεται ο Βασιλεύς που συμφωνεί μαζί τους
Τον πολεμούν οι δαίμονες
Η διδασκαλία του
Τους βοηθούσε όλους
Ο αδελφός Βασίλειος
Είδε την ψυχή του Οσίου Συμεών που έφυγε στον ουρανό
Η χάρις των θαυμάτων
Βοηθά την Στεφανία και την Κοσμία
Κτίζει Μοναστήρι
Η μεγάλη αξία της Παρθενίας
Το τέλος του Οσίου
Το τίμιο Λείψανό του
Πηγή ιαμάτων
Στίχος
Βιβλιογραφία
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Απολυτίκιον Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον
Κοντάκιον Ήχος γ’. Η Παρθένος σήμερον
Μεγαλυνάριον