Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ διέθετε μία μοναδική, μία απέραντη μνήμη. Αρκούσε μια μόνο φορά να διαβάσει ένα βιβλίο με οποιοδήποτε περιεχόμενο για να το θυμάται κατά λέξη σε όλη του τη ζωή. Σ’ αυτήν την παροιμιώδη, την καταπληκτική μνήμη του, αναφέρεται το παρακάτω περιστατικό, το οποίο διέσωσε με ευλάβεια η μνήμη των Αγιορειτών και τα αφηγείται και ο Αλέξανδρος Μωραϊτίδης στο έργο του «Με του βορηά τα κύματα».
Όταν ο άγιος Νικόδημος διέμενε στις Καρυές, στο Κελλί των Σκουρταίων, κατά τις μεγάλες εορτές εκκλησιαζόταν στον περίφημο Ναό του Πρωτάτου. Και μια χρονιά, το Μέγα Σάββατο, πήγε εκεί ο Διδάσκαλος για να λειτουργηθεί και να μεταλάβει των Αχράντων Μυστηρίων. Αυτοί που διακονούσαν στον Ναό, ο Τυπικάρης και ο αναγνώστης, συνεννοήθηκαν να κρύψουν τα Μηναία της Εκκλησίας, προσποιούμενοι ότι δεν τα βρίσκουν, για να αναγκάσουν τον Όσιο, να πει ο ίδιος από μνήμης τις Προφητείες. Πράγματι, όταν ήρθε η ώρα των Αναγνωσμάτων, παρατηρήθηκε σύγχυση στους χορούς. Τα βιβλία τι έγιναν; ‘Διδάσκαλε, σας παρακαλούμε να αρχίσετε τις Προφητείες για να μη δημιουργηθεί κενό στην εκκλησία». Ο Διδάσκαλος, χωρίς να υποπτευθεί την πονηριά των μοναχών που ήθελαν να θαυμάσουν το θαύμα εκείνο της μνήμης του, άρχισε κάτω από τον πολυέλαιο να απαγγέλει τις Προφητείες του Εσπερινού με τη σειρά (δεκαπέντε στον αριθμό). Οι Πατέρες έμεναν κατάπληκτοι και θαύμαζαν, ιδιαίτερα αυτοί που διακονούσαν, και οι οποίοι μέσα από το Ιερό Βήμα παρακολουθούσαν από το Μηναίο την ακρίβεια των Προφητειών που απαγγέλλονταν από μνήμης. Και προ παντός τη στιγμή εκείνη που η σελίδα του βιβλίου έφθανε στο τέλος και ο Διδάσκαλος έκανε ασυναίσθητα μια κίνηση του χεριού του, σαν να γύριζε το φύλλο κάποιου βιβλίου που δεν κρατούσε. Οι Προφητείες είχαν χρονική διάρκεια μιας ώρας και η κατάπληξη, όπως ήταν επόμενο, υπήρξε μεγάλη. Ο Διδάσκαλος τίποτε δεν αντιλήφθηκε, ούτε και νόμισε ότι έκανε κάτι ιδιαίτερο…
(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Πρόλογος, Καθηγούμενου του Ιερού Κοινοβίου Οσίου Νικοδήμου, Αρχιμανδρίτη Χρυσοστόμου (+)
Βίος και πολιτεία του αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου
Κεφάλαιο Α’:
Καταγωγή
Άριστα προμηνύματα
Εγκύκλια μόρφωση
Μαθητής της Ευαγγελικής Σχολής Σμύρνης
Γραμματέας της Μητροπόλεως Παροναξίας (1770-1774)
Προσήλυτος Αγιορειτών πατέρων (1774)
Προνοητικός για τους οικιακούς του
Θαυμαστή αναχώρηση
Κεφάλαιο Β’:
Αγιορείτης (1775)
Διονυσιάτης
Κελλιώτης (1977)
Στη μονή της Μετανοίας του (1779)
Ερημίτης
Κολλυβάς (1781)
Στη Σκυροπούλα (1781)
Μεγαλόσχημος (1783)
Πέτρα σκανδάλου (1786-1792)
Ακάματος πνευματικός εργάτης
Παιδαγωγός του υποδούλου Γένους (1793-1799)
Κατηχητής Νεομαρτύρων (1800-1804)
Οικότροφος των Σκουρταίων (1805-1807)
Απολογητής
Οσιακό τέλος (1809)
ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
Το χρονικό της κλοπής και της εύρεσης του ιερού λειψάνου του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου
Γιατί δημοσιοποιείται ένα θαύμα
Η ανίερη κλοπή του αγίου λειψάνου
Έρευνες για την ανεύρεσή του
Η πίστη δοκιμάζεται…
Ο Άγιος επιστρέφει σπίτι του
Ο Άγιος παρηγορεί τους μοναχούς
Ο Άγιος εμφανίζεται στον ιερόσυλο
Δεύτερη Ανάσταση στο Ιερό Κοινόβιο
Καθιέρωση διπλής εορτής του Αγίου
Απολυτίκιον του οσίου Νικοδήμου. Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης
Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ’. Τη Υπερμάχω
Μεγαλυνάριον
ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΣΙΟΝ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΗΜΩΝ ΝΙΚΟΔΗΜΟΝ ΤΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΝ