Οι Έλληνες αγαπούν πολύ την Μεγαλόνησο Κύπρο, διότι η Κύπρος ήταν ανέκαθεν Ελληνική. Βεβαίως προ Χριστού ήταν νησί της αμαρτίας και της σαρκολατρίας. Αλλά από τότε που έστησαν εκεί το Σταυρό του Χριστού έγινε τόπος αγιωσύνης.
Στις ημέρες μας βέβαια τα κατορθώματα και οι αγώνες των αδελφών μας Κυπρίων, για να ξεσκλαβώσουν το νησί, εξέπληξαν ολόκληρο τον κόσμο.
Επί έτη όλος ο κόσμος στεκόταν μ’ ανοιχτό το στόμα και παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα του τον τιτάνειο αγώνα, που έκαναν οι ολίγοι Έλληνες εναντίον της Αγγλικής αυτοκρατορίας και της Τουρκίας για την ελευθερία τους.
Περισσότερο όμως η Κύπρος έγινε γνωστή και τιμήθηκε, διότι σ’ αυτήν γεννήθηκε και θαυματούργησε ο Άγιος Σπυρίδων ο επίσκοπος Τριμυθούντος ο Θαυματουργός. [..]
(Απόσπασμα από τον πρόλογο του βιβλίου)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΜΕΡΟΣ Α’
Ο τσοπάνος
Χειροτονείται Ιερεύς
Ποιμήν ανθρώπων
Στην εξορία
Η ασπλαγχνία του πλούτου
Το φίδι, που το έκανε χρυσό
Η σωτηρία του συκοφαντημένου
Τα δάκρυα της αμαρτωλής
Θαυματουργεί στην πρώτη Οικουμενική Σύνοδο
«Εις το όνομα του Πατρός»
«Και του Υιού»
«Και του Αγίου Πνεύματος»
Η φωνή της νεκρής
Το όραμα του Κωνστάντιου
Η ανάσταση του νεκρού παιδιού
Η απλήρωτη κατσίκα
Ο υπερήφανος Διάκονος
Η θεία μελωδία και το λάδι της κανδήλας
Η επιθυμία του Τριφυλλίου
Ο ειδωλολάτρης πιστεύει στον Χριστό
Γκρεμίζει το είδωλο της Αλεξανδρείας
Το άγιο τέλος του Αγίου
ΜΕΡΟΣ Β’
ΤΑ ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ
Κρατεί τα σύννεφα
Το ιερό λείψανο του Αγίου
Λυτρώνει την Κέρκυρα από την πανώλη
Σώζει την Κέρκυρα από τους Αγαρηνούς
Δεν ήθελε παπικούς στο Ναό του
Η δαιμονισμένη
Ο παράλυτος γερμανός στρατιώτης
Μηδενίζει την χολέρα
Με το καλάθι στον Άγιο
Στίχος
Απολυτίκιον Ήχος ‘. Του λίθου σφραγισθέντος
Κοντάκιον Ήχος β’. Τα άνω ζητών
Μεγαλυνάριον